Pov: Laura

Ik ga op bed liggen en voel de tranen over mijn wangen rollen.

In de auto kreeg ik weer een nachtmerrie. Ik viel snel in slaap en ze kregen me niet wakker omdat ik niet meer probeer te slapen. Ik wil niet meer slapen! Elke keer word ik gillend of paniekerig wakker. Elke keer een nachtmerrie over hoe ik gepest werd en hoe mijn mama vermoord werd. En ook hoe ik klusjes moest doen van papa. Ook heb ik nog nachtmerries hoe papa dronken thuis kwam en een paar keer iets ergs met me gedaan heeft.

Ik slik en hoor geklop op de deur. 'Laura, laat ons binnen!' roept de stem van Niall wanhopig waardoor ik begin te trillen. Wat nu als ze mij iets aandoen?

'Laura, doe de deur open!' roept nu Zayn waardoor ik bang onder de dekens kruip.

'Laat me met rust!' roep ik met een trilling in mijn stem.

'Laura, we willen je helpen. Doe de deur alsjeblieft open. Als je wilt kom ik alleen binnen en gaan de jongens weg,' zegt Louis voorzichtig waardoor ik zachtjes naar de deur ga. Zal ik het openen?

'Beloof je dat alleen jij binnen komt, Louis?' vraag ik zachtjes.

'Ja dat beloof ik. Doe de deur maar open.'

Ik doe de deur zachtjes open waardoor Louis binnen stapt.

Als hij binnen is doe ik de deur weer toe en ga terug op bed onder de dekens liggen.

'Hey,' glimlacht Louis die op mijn bed rand gaat zitten. 'Gaat het?'

Ik knik zachtjes en slik de brok in mijn keel weg. 'Ik had gewoon een nachtmerrie, niets speciaals.'

Louis zucht. 'Laura je mag zeggen wat er is maar als je er niet klaar voor bent snap ik het.'

Ik knik en kijk naar beneden. 'Ik vertel het liever niet. Nooit eigenlijk.'

Louis schudt zijn hoofd. 'Ooit ga je het moeten vertellen dat weet je toch?'

Ik knik. 'Ja maar pas na dat Michelle dat gedaan heeft.'

Hij knikt glimlachend. 'Kom maar.'

Hij doet zijn armen open waar ik twijfelend in ga. 'Het is lang geleden dat ik iemand knuffelde.'

Louis trekt me dichter tegen zich aan. 'Hoelang zat je al in het weeshuis?'

Ik schud mijn hoofd. 'Vertel ik liever niet.'

Hij knikt begrijpend en laat me los. 'Wat wil je wel vertellen?'

Ik houd mijn schouders op. 'Geen idee. Wat wil je over mij weten?'

Hij denkt na. 'Wat is je lievelingsliedje? Of een van je lievelingsliedjes?'

Ik moet niet eens nadenken ik weet het al direct.

'Don't Hurt Yourself.'

Hij knikt. 'Waarom?'

Ik glimlach slap. 'Vertel ik ook liever niet. Het heeft een grote betekenis voor me waardoor het liedje me hard raakt.'

Hij knikt weer. 'Ik begrijp het. Zo'n liedje heeft iedereen wel.'

Ik knik. 'Nog iets dat je wilt weten over mij?'

Hij denkt na en knikt dan. 'Wat is je lievelingsdier en kleur?'

Ik grinnik. 'Mijn lievelingsdier is een wolf en mijn lievelingskleur is blauw en rood.'

Hij knikt. 'Vind ik ook een leuk dier maar ik hou meer van wortelman.'

Ik begin direct te lachen. 'Wie is wortelman?'

Hij lacht. 'Dat ben ik! Ik ben wortelman!'

'Hey, dan wil ik wortelvrouw zijn!' roep ik lachend waardoor Louis vrolijk knikt.

'Je bent een schattig worteltje.'

Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Ik ben alles behalve schattig.'

Hij knikt en houd zijn schouders op. 'Als jij dat denkt.'

Ik geef hem een duw tegen zijn schouder. 'Rare wortel.'

Hij schiet in de lach. 'We hebben leuke bijnamen voor elkaar, worteltje.'

Ik grinnik. 'Jaja, wortel.'

'Komen eten!' hoor ik Liam roepen waardoor we allebei beginnen te lachen.

'Hopelijk zijn het wortels!' roepen we tegelijkertijd waardoor we lachend naar beneden lopen.

Als we in de keuken zijn zien we aardappelen met vis.

'Oh ik wou wortelen,' zeggen we allebei tegelijkertijd verdrietig en gaan naast elkaar zitten.

Michelle komt vrolijk naast me zitten. Wat is zij ineens vrolijk zeg. Heeft precies een leuk gesprek gehad met een van de jongens.

'Mag ik een wortel?' vraagt Louis die naar de ijskast wijst.

'Hey, ik wil er ook een,' zeg ik na Louis waardoor hij grinnikt.

'Hier vangen, worteltje.'

Hij pakt twee wortels uit de ijskast en gooit er een naar mij die ik vang. 'Dankje, wortel.'

De jongens en Michelle kijken ons raar aan. 'Die zijn getikt geworden,' mompelt Harry waardoor ik in lachen schiet. Jaja dat zal wel.