Powinnam szumnie nazwać to posłowiem.

Gdy napisałam „Balladę Niebieskiego Ptaka”, wiedziałam, że będę chciała wrócić do tego świata i stworzyć coś jeszcze. Nie, spodziewałam się tylko, że tak szybko i mój wybór padnie na Juniper Eilyn Vieren-Parren, żonę Shrike i kobietę, o której pisało się niespodziewanie ciekawie.

Przede wszystkim dlatego, że Juniper jest człowiekiem. Ma swoje wady, bywa tchórzliwa i niesamowicie egoistyczna, ale to sprawia, że tak bardzo ją polubiłam jako bohaterkę. Szczególnie że, jakby nie patrzeć, mimo wszystko zła nie jest.

Fun fact, pierwsze, co tu powstało, to scena miłosna. Jest to też pierwsza tak rozwinięta scena w moim życiu, mam nadzieję, że znośna XD.

O, kolejny zabawny fakt. Stwierdziłam, że tym razem to będzie one-shot. Napisałam, patrzę: mniej niż 10 000 słów. Więc uznałam, że zdecydowanie nie dzielę, bo nie ma ponad 10 000 i nie dam mojej becie satysfakcji.

A tymczasem w ramach zakończenia, planuję jeszcze około trzech opowiadań. Jedno z nich pojawi się prawdopodobnie już niedługo i będzie opowiadało o matce Shrike. Klimat w nim zrobi się znacznie mroczniejszy, będzie też bardziej „skomplikowane” pod względem pisania, bo pozwalam sobie na nieco eksperymentów. Potem będę, marudzić przy przerzucaniu na Wattpada i szukaniu, gdzie miała być kursywa.

Drugie to dla odmiany lekka, pełna akcji i akademickich klimatów przygodówka z romansem, w której bliżej poznamy postać Bluebird. Niestety, podobno wdała się w ojca. Profesorowie płaczą i dziękują bogom za to, że Veilo nie ma potomków.

A w trzecim poznacie bliżej właśnie Veilo, bo absolutnie go kocham i muszę wam pokazać jak najszybciej.

A tymczasem mam nadzieję, że miło wam się czytało tę historię.