Życie jest piękne,
Więc cieszmy się życiem
Póki je mamy
I o nie dbamy.

Już nie dbam o życie,
Umieram skrycie,
Ale dycham wciąż,
Pełznąc dalej jak wąż.

Tylko jedno mam życie,
Szanuję je należycie,
Choć mam już dość,
Bo daje mocno w kość.

Ty też szanuj je,
Choć nie chce ci się.
Zrozum to w końcu,
Pieprzony zaskrońcu:

Życie to gówno,
Wszystkich nas ciśnie po równo,
Ale jeśli nie może być gorzej,
Znaczy, że już tylko lepiej może.