Serena heeft weinig zin om naar huis te gaan na die aanvaring met de agent die ze goed te pakken had, vooral omdat andere agenten dit mogelijk als een aanval gaan zien. Agenten zullen nu boven haar staan, maar zij kent de regels en wetten en is het daardoor makkelijker om zich te weren. Vooral de agenten weten waar ze woont, maar niet waar de ruimteorganisatie gevestigd zit betreft vergaderingen en de voorbereidingen. Daarom zal ze daar veiliger zijn.

Ze blijft ronddwalen binnen het gebouw samen met de meeste collega's. Ze gaan dan ook naar de ruimte toe waar de ruimtepakken en shuttle worden voorbereid. Veel verandering qua gezicht is er niet bij de shuttle en ruimtepakken. De makers zullen zeker wel weten wat er precies anders is. En bij de shuttle is bekend dat deze wapens krijgt, maar wat voor wapens en of zij ook trainingen krijgen in het omgaan met deze wapens is ook nog niet bekend. Voor Serena zal dat niet echt een probleem zijn, maar wel voor de andere ruimtereizigers.

Ze willen net samen met z'n allen naar het gedeelte gaan met de ruimtestraaljagers. Ze willen toch wel eens zien hoe die gemaakt gaan worden en hoe ze tot zover uitzien. Het hoort immers ook bij de ruimtereizen, al is het alleen voor de bescherming van hen. Helaas voor hen worden ze tegengehouden. Ze mogen er niet naar toe. Er komen ook stoffen bij vrij en daarnaast gaat dat project hen niets aan. Zij komen immers niet in de ruimtestraaljagers te zitten. Wie dat wel zullen zijn, wordt niet bekend gemaakt en daarnaast zullen daarvoor (oud) militairen worden aangenomen die op dit moment toch nog niet worden uitgezonden.

Voor ze verder kunnen vragen, worden ze teruggeleid naar het voorste gedeelte waar ze wel mogen komen. Daarnaast krijgt Serena in het bijzijn van de groep te horen dat ze naar het politiebureau moet vanwege een onderzoek en verdere vragen die ze hebben betreft de gebeurtenis eerder die dag. Serena is hier niet blij mee en dat merken de collega's.

Ze bieden daarom aan om met z'n allen om haar te steunen naar het politiebureau te gaan. Serena geeft aan dat fijn te vinden en zeker omdat één collega ook haar getuige is. Daarnaast vraagt ze wat de reden is dat ze precies naar het bureau moet komen en niet dat de onderzoeksleider naar haar thuis komt en of ze als verdachte wordt gezien. Helaas voor haar heeft haar leidinggevende hier geen antwoord op, maar ook hij zal meegaan.

Serena vertelt onderweg wat er precies is gebeurd. Iedereen geeft dan ook aan dat het niet haar schuld is en dat zij niks verkeerds heeft gedaan. Het was puur zelfverdediging die niet op een andere manier geuit kon worden. Er zijn genoeg getuigen en daarnaast heeft Serena het filmpje nog doorgestuurd gekregen waardoor ze alleen nog maar bewijs heeft. Daarnaast waren haar ouders thuis en die hebben ook alles meegekregen en alles opgenomen. Dat heeft de collega vanmorgen nog gezien.

De groep is bij het politiebureau en even blijven ze staan, vooral Serena. Ze wil dit niet, maar ze had geen andere keus dan aangifte doen omdat deze agent anders ervoor zou zorgen dat zij gearresteerd zou worden. Na diep ingeademd te hebben, loopt Serena met de volledige groep naar binnen waar ze meteen naar de balie loopt. Daar geeft ze aan doorgekregen te hebben dat ze op het bureau verwacht werd vanwege een lopend onderzoek tussen haar en een agent die haar bewust, maar onterecht heeft aangevallen.

De baliemedewerkster kijkt in het systeem en ziet met wie het is. Ze geeft aan dat ze kan wachten in de wachtkamer en dat zij de juiste persoon belt. Serena geeft aan dat al haar collega's en haar eigen leidinggevende bij haar zullen blijven. Sowieso is één van hen getuigen. De agente achter de balie knikt. Precies op dat moment komen ook haar ouders binnen die aangeven getuigen te zijn van de aanval op hun dochter door een agent. Zij hebben de andere getuigen meegenomen.

De baliemedewerkster snapt niet waarom zoveel mensen op komen dagen, maar Serena weet het wel, net zoals de collega's en de getuigen. Ook de persoon met wie ze een gesprek heeft is verbaasd om zoveel mensen te zien en wil eigenlijk niet dat de anderen meekomen, ook de getuigen niet. Serena geeft aan alleen mee te komen als al deze mensen erbij mogen zijn. Ze vertrouwt hen voor geen meter en weet dat ze andere plannen zullen hebben als zij alleen gaat. Dan geeft de agent toe en neemt iedereen mee. Collega's van hem willen hem helpen, maar hij geeft aan dat hij geen hulp nodig is. De betrokken agent zal ook bij het gesprek zijn. Dit om het zogenaamd allemaal uit te praten. Serena gelooft het alleen niet.

De agent lijkt eerst naar een verhoorkamer te willen gaan, maar bedenkt zich en loopt verder naar een soort vergaderruimte. Hij had duidelijk het plan om Serena als een verdachte te behandelen. Zijzelf heeft dit door en zegt dit ook hardop, tot grote schaamte van de agent die dit bekend. Dit heeft het gevolg dat de collega's, leidinggevende en de ouders en getuigen woedend reageren. Het enige dat Serena aangeeft is dat de enige verdachte die iets verkeerds heeft gedaan de zogenaamde agent is.

In de ruimte aangekomen zit de agent die Serena heeft aangevallen al te wachten. Hij moet gemeen lachen als hij zijn collega en Serena ziet, maar is argwanend wanneer hij ziet dat er een hele grote groep achter Serena heeft geschaard, waaronder de getuigen. Hij had gehoopt om samen met zijn collega haar te kunnen behandelen als een crimineel die een agent mishandeld heeft, wanneer ze blijft weigeren om weer als agente te werken.

"Ik weet wat jullie van plan zijn. Daarom heb ik ook meteen aangifte gedaan zodat ik niet beschuldigd zou worden. Het recht om mij zo te behandelen zoals jullie deden hebben jullie niet. En ik weet dat jullie ervoor willen zorgen dat ik als agente verder ga, maar ik heb mijn besluit genomen en ga deze niet meer veranderen. Ik blijf werken voor de ruimteorganisatie en daarmee uit."

De agenten kijken elkaar hopeloos aan, en besluiten om het verder over de gebeurtenis te hebben en de aangifte. De betrokken agent geeft aan alleen haar te willen vragen waarom ze weg is gegaan en niet bij de ruimteorganisatie dat niets waard zou zijn, zo zegt de agent die de aangifte doet. De leidinggevende van Serena kijkt woedend naar de agent die dat gezegd heeft die meteen zijn excuses maakt die zeker niemand wil beledigen. Serena geeft echter aan dat ze hier niets meer van geloofd en het liefst de hoogste baas wil spreken, vooral omdat ze hen niet vertrouwt.

"Ik ben hier naar toe gekomen om het te hebben over mijn aangifte betreft de gebeurtenis, waarbij ik zo wat ontvoerd dreigde te worden. Daar zijn getuigen van en zelfs filmpjes. Het is niet aan de orde om dit met de verdachte zelf te spreken en iemand die hem helpt. Dit is tegen de protocol. Gezien jullie niet aan de protocol houden, wil ik de hoogste baas spreken. Krijg ik die niet te spreken, dan gaan we hier met z'n allen weg en zullen we elkaar pas in de rechtbank zien," zegt Serena tegen iedereen in de ruimte.

Precies op dat moment komt de commissaris binnen die het laatste nog gehoord heeft. Serena geeft meteen aan dat ze betere agenten had verwacht en dat agenten eens aan de protocollen moeten houden. De commissaris geeft aan niet de hoogste baas te zijn, maar wel de baas van deze twee die hij op non-actief zal zetten vanwege het gebrek aan respect en het niet houden aan de protocollen, vooral zolang de aanklacht loopt.

Serena wil nu de twee weg hebben, maar de commissaris die juist van plan was om alleen te zijn met Serena, besluit vanwege de getuigen die er ook bij zijn de twee agenten een kans om zich eens goed te gedragen. Haar huidige baas geeft aan dat die twee agenten ook eens respect geleerd moeten krijgen en goed gecontroleerd worden dat ze hun functie niet misbruiken. De twee agenten duiken bijna in elkaar van angst door de toon die de man aangeslagen heeft. Hierop sust de commissaris iedereen tot stilte. Hij vraagt dan aan Serena wat er precies is gebeurd die meteen begint te vertellen.

Ze vertelt hoe ze naar haar werk toe wilde gaan waar ze een belangrijke vergadering had en een collega met haar mee zou rijden die dan ook bijna bij haar was. Helaas voor hen werd vooral zij opgehouden door een agent, de agent die hier in de ruimte aanwezig is. Hij eiste dat zij met hem meeging en weer voor de politie zou gaan werken. Hij eiste dat ze haar baan bij de ruimteorganisatie moest opzeggen. Ze heeft gekozen waar het meest mijn hart ligt en dat is ook de reden waarom ze ontslag heeft genomen bij de politie. Haar hart ligt bij het maken van de ruimtereizen.

Na dit begin, gaat ze verder met hoe hij haar op wil pakken terwijl ze niets verkeerds heeft gedaan. Ze heeft alleen geweigerd weer bij de politie te werken en dat is haar goed recht. Ze heeft verder zichzelf alleen verdedigd, maar hij bleef aan haar zitten. Ze was daardoor aan de late kant voor de vergadering en besloot de agent, die haar betastte, in de houtgreep te pakken en zijn eigen handboeien om te doen, vooral omdat hij de grens van wat een agent wel en niet mag voorbij is gegaan. Vandaar dat hij met handboeien achterstevoren aan het stuur vast zat en er op de achterbank een brief je van Serena lag.

Iedereen heeft staan luisteren. De commissaris laat ook de getuigen spreken die dit hele verhaal bevestigen. Ze noemen alleen niet dat ze het ook gefilmd hebben. Als er een rechtszaak komt omdat ze er zo niet uitkomen, zullen ze die pas gaan gebruiken. Voor nu houden ze het verborgen dat de gebeurtenis gefilmd is.

De commissaris laat dan zijn medewerker aan het woord. Hij geeft toe dat hij Serena weer als collega wilde omdat ze zo goed is in haar werk. Zonder haar hebben ze nog meer werk en hebben de criminelen en terroristen meer kans. Daarom wilde hij dat ze dolgraag weer als agent ging werken. Hij beseft dat hij haar niet had moeten dwingen en zeker niet had moeten betasten of doen alsof hij haar onterecht ging arresteren. Hij heeft er dan ook veel spijt van en zal het zeker niet meer op die manier doen. En nu hij weet, hoe eigenwijs hij ook is en hoe graag hij haar terug wil, dat ze het niet meer wil, dat hij het begrijpt. Al geeft hij ook toe dat hij een oogje op haar heeft. Hierop geeft Serena alleen aan dat het niet wederzijds is en dat ze met zo iemand nooit een relatie zou willen. Sowieso maakt hij geen enkele kans.

Er worden afspraken gemaakt dat Serena voor eens en altijd met rust gelaten wordt door deze agenten. Alleen als zij hen nodig heeft vanwege iets dat ze dan naar haar toe mogen of als er iets aan de hand is en de agenten iedereen moeten ondervragen en daardoor ook Serena, mogen de agenten naar haar toe. Ieder mag wel contact met elkaar en met elkaar afspreken, maar alleen buiten werk en iedereen moet vanaf nu respectvol met elkaar omgaan. Dit wordt afgesproken gezien iedereen het ermee eens is en dan gaat iedereen weg.

Serena is benieuwd of de agenten zich er ook aan houden. Zij heeft met geen enkele van hen ooit echt goed contact gehad tegenover haar huidige collega's. En gelukkig is het adres van haar werkplek onbekend voor de agenten en is ze ook vaker in de ruimte waar zij niet kunnen zijn. Vooral nu Serena weet dat deze agent haar vaker gaat stalken omdat hij haar leuk vindt, terwijl ze hem heeft afgewezen, zal ze blij zijn om bij de ruimteorganisatie te werken.

Iedere collega gaat naar huis, alleen degene die met Serena is meegereden, gaat met haar mee. Haar ouders en de andere getuigen gaan ook hun eigen weg. Serena wil zelf even bijkomen van dit. Haar collega zal even bij haar blijven en ze zullen nog wat napraten.

Onderweg is het stil. Het gesprek zal verder gaan zodra ze bij Serena thuis zijn en zijzelf kijkt op dit moment heel vaak in de spiegel. Ze vertrouwt de agenten niet. Ze zegt er verder niks over en ook de agenten weten dat zij altijd erg oplettend is. Ze hebben, zo heeft Serena nog gehoord, een dreigement gehad van de commissaris dat als hij erachter komt, maakt niet uit hoe, dat ze Serena hebben gevolgd of gestalkt, dat hij ze op staande voet oneervol zal ontslaan.

Serena en haar collega praten wat na over het gebeuren met de agent en hoe de commissaris naar hen was. Ook hij heeft het meegekregen en vindt het terecht. Daarna hebben ze het nog over de missie op Alia en de ruimtestraaljagers. Beiden vinden het jammer dat ze de ruimtestraaljagers niet hebben mogen zien. Ze zullen een andere keer zeker wel nog eens naar de shuttle gaan. Al zal dat nu moeten wachten want vanaf morgen krijgen ze verschillende trainingen.