Serena die via teleportatie eerder in de shuttle is dan haar reisgenoten nadat ze twee planeetleiders thuis heeft afgezet, hoort buiten de shuttle geluid. Ze kijkt naar buiten en ziet dat het haar reisgenoten, Deah en haar opvolger zijn. Ze maakt dan ook de shuttle open en met haar magie weet ze zonder moeite de bescherming weg te halen, waardoor ze zichtbaar wordt voor de groep die eraan komt en er bijna was.

De groep blijft stokstijf staan als ze Serena zien en weten even niet wat ze moeten zeggen. Ze hadden het kunnen weten dat Serena via haar eigen manier naar de shuttle zou gaan, maar ze waren het vergeten en nu snappen ze ook wel waarom ze hen niet achterna kwam of waarom ze hen nog niet bijgehaald had.

"Ongelooflijk, af en toe ben je toch echt een beetje eng met die magische krachten van je," zegt John zijn hoofdschuddend met een glimlach op zijn gezicht. "We vroegen ons al af waar je bleef, maar dit is dus het antwoord."

Serena zelf loopt naar buiten, maar blijft bij de ingang van de shuttle staan. "En ik vroeg me al af waar jullie bleven. Ik heb zelfs de shuttle al vertrekklaar gemaakt en alles gecontroleerd op inbrekerssporen, maar die zijn er gelukkig niet."

De twee Uranianen blijven stil, ze zullen vast en zeker nog wat van elkaar horen. "Ik neem aan dat we nog van jullie horen en ook of er een oplossing is betreft de samenwerking hoe en wat?"

"Ja, we gaan eerst zelf op onze planeet overleggen, ook wie de rol krijgt van planeetleider. Een volledig nieuwe functie en zeker ook een hele machtige functie waar mogelijk heel veel mensen op willen solliciteren, maar persoonlijk vind ik dat het één van onze groep moet zijn die nu mee is of al eens mee is geweest die betrouwbaar is. Maar ik zal nog wat van ons laten horen en jullie laten weten."

Er wordt afscheid genomen en Serena wil net als laatste in de shuttle stappen, als er een oorverdovend kabaal klinkt. Een niet opgeroepen ruimtestraaljager lijkt in de buurt van hen te komen en vliegt laag, waardoor Serena haar moeder denkt te herkennen. Dan ziet Serena wat het was. Er is een ruimtevaartuig neergestort en er komt een wezen uit gekropen. De andere ruimtereizigers komen kijken wat er aan de hand is en ook de twee Uranianen komen dichterbij. Serena zelf herkent meteen het wezen. Haar ogen worden groot en ze houdt meteen de twee Uranianen tegen. Het is een Venia die hier absoluut niet hoort te zijn.

"John, schakel die Venia uit! Ik maak gehakt van de piloot die dit veroorzaakt heeft van de ruimtestraaljager!" roept Serena woedend en ze begint meteen met haar magie die ze richting de net weggevlogen ruimtevaartuig stuurt. Niemand lijkt te begrijpen wat er aan de hand is en waarom Serena zo woedend is, maar als de anderen die ook mee waren geweest naar Venus het wezen eveneens herkennen, slaken ze een gil.

John daartegenover pakt een wapen uit de ruimte, komt naar buiten en schiet het wezen dood. De andere ruimtereizigers besluiten een speciaal iets te pakken dat voor lijken is als de Venia's. Daar stoppen ze het in en zullen het in de ruimte los laten. Daar zal het stoffelijk overschot van het wezen volledig vernietigd worden.

Sommigen gaan naar het ruimtevaartuig en bestuderen deze, samen met de twee Uranianen die het niet erg vinden dat ze zo'n ding nu hier hebben. Als die het doen, zouden ze zelf ook wel naar andere planeten kunnen komen. Gelukkig voor hen kan deze wel gewoon weer gebruikt worden na reparatie.

Door de magie komt ineens de ruimtestraaljager achterwaarts terug, waardoor de ruimtereizigers moeten lachen. Serena is pijlsnel en voordat iedereen het doorheeft, heeft ze de piloot, die haar moeder blijkt te zijn, uit de ruimtestraaljager gehaald, het ding terug de ruimte in gelanceerd en tot ontploffing gebracht. Serena kijkt haar moeder woedend aan. Haar moeder, die net nog gemeen en kwaadaardig had gekeken, kijkt nu enorm bang.

"Ik had niet verwacht dat je zelfs je criminele werk in de ruimte voortzette, alleen omdat ik hier in de ruimte ben. Je gaat boeten," snauwt Serena naar haar moeder toe, waarna ze zich omdraait naar de Uranianen. "Ik ga jullie niet opzadelen met deze crimineel. Ze zal een pijnlijk einde krijgen, gezien ze duidelijk niet van plan is om haar criminele kant opzij te zetten. Ik heb haar al eens opgepakt."

"Serena, ik ben je moeder! Heb respect voor me!"

"Je bent een crimineel die anderen probeert te vermoorden! Je heult met de vijand, ofwel die verdomde Venia's en Marnussen! Dat zijn moordenaars en dat ben jij net zo goed! Ik heb je nooit als mijn moeder gezien en je bent het ook niet waard om zo genoemd te worden. Ik heb wel plannen met jou en je gaat zeker weten lijden. Misschien gaan we wel even boven Venus zweven om jou daar eruit te gooien. Kunnen we zien hoe je op de planeet Venus neerstort, terwijl het heelal zijn werk doet." Serena maakt gebruik van haar magie om haar moeder en de Venia samen op te sluiten en haar moeder in een soort slaap te houden. Ze worden samen voor nu opgesloten, maar mogelijk op Venus gedumpt.

Serena draait zich daarna om naar de Uranianen die verbaasd staan toe te kijken. "Maken jullie je maar geen zorgen. Deze moordenaars rekenen wij wel mee af. Jullie zullen van hen nooit meer last krijgen. Het is aan jullie wat jullie met het neergestorte ding gaan doen. Ik heb het ding met mijn magie weten te repareren."

"Ik denk dat onze nieuwe planeetleider deze wel kan gebruiken, al is het om de volledige planeet te controleren of naar een andere planeet te reizen als die dat wil," antwoordt Deah die hen toeknikt. Dan wordt er definitief voor nu afscheid genomen. De Uranianen worden nog geholpen middels Serena's magische krachten om het ding op te bergen, waarna iedereen van de ruimtereizigers de shuttle nu ingaan, de shuttle dicht doen en de Uranianen terug naar hun woningen en werkplekken gaan. Dan stijgt de shuttle op.

"Serena, je gaat toch niet echt je moeder vermoorden? Ook al is ze een crimineel, ze blijft wel je moeder. En iemand die leider is over meerdere planeten zal dit echt niet mogen doen en het goede voorbeeld moeten geven. Je zal sowieso eens moeten leren minder impulsief te zijn als je kwaad bent."

John steekt het niet onder stoelen of banken. Hij snapt de reactie van Serena wel, maar dan nog. Hij komt dan ook naast Serena staan, terwijl de shuttle – de zon ontwijkend – terug naar de Aarde vliegt en bestuurd wordt door de piloten.

"Ik misbruik mijn functie ook niet en wie zegt dat ik haar ga vermoorden? Ik ben mijn zogenaamde ouders niet. Ook al is ze mijn moeder, zo heb ik haar nooit gezien. Vooral na de poging om mij te vermoorden toen ik voor dit aan het solliciteren was, heb ik een gruwelijke hekel aan haar en toch heb ik haar kansen gegeven om zich te verbeteren. Ze zal zwaar gestraft worden zodra ze we weer terug op Terra zijn. En die Venia gaan we dus mooi dumpen op Venus,' geeft Serena aan waarbij ze het wat harder zegt zodat ook de piloten weten welke kant ze op moeten.

De shuttle die eerst koers maakte naar Terra, maakt nu koers naar Venus. Terwijl de andere ruimtereizigers bezig zijn met hun werkzaamheden, zorgt Serena ervoor dat de Venia direct uit de shuttle geworpen kan worden. Gelukkig voor hen zit er een speciaal luik dat zorgt dat de anderen niets merken van de drop. Daarnaast schrijft Serena snel een briefje in het handschrift van haar moeder dat een bondgenoot gedood is door een bondgenoot. Serena wil het vaag houden voor de Venia's en ze bevestigt het briefje aan de Venia. Dan voegt ze zich bij de anderen.

"Moeten we het commandocentrum op de hoogte brengen dat we een ongewenste crimineel aan boord hebben van onze planeet die een ruimtestraaljager heeft gestolen en dat we een Venia terug naar de planeet brengen waar die thuis hoort?" vraagt een piloot aan Serena.

Serena lijkt na te denken over het antwoord. Het bezorgt haar denkrimpels in haar gezicht. Uiteindelijk schudt Serena haar hoofd. "Nee, we gaan hen niet op de hoogte brengen van de Venia. Zodra we in de buurt zijn van Terra zullen we het commandocentrum vragen om politie bij de landing aanwezig te laten zijn vanwege de crimineel die alles bij elkaar heeft gelogen, gestolen en vernietigd heeft. Ik wil dat ze zwaar gestraft wordt, dus ze zal degene zijn die opdraait voor de vernietigde ruimtestraaljager en voor de poging tot moord op ons," antwoordt Serena daarna. Ze weet zelf ook wel dat ze niet helemaal eerlijk is, maar het is niet de eerste keer dat ze met haar moeder opgezadeld zit die haar weer eens dwarsboomt en ze wil nu echt eens af van haar vreselijke ouders.

De piloten geven aan bijna bij Venus te zijn en daarom maakt Serena zich klaar. Ze doet een ruimtepak aan en zorgt dat ze kan ademen terwijl ze in de ruimte is die zo meteen aan de buitenkant geopend wordt. Wel zorgt ze dat ze vast zit aan een soort slang om niet buiten de shuttle te eindigen. John zal paraat staan om in te grijpen als het mis gaat en doet daarom ook een ruimtepak aan. Dan haalt Serena de Venia uit het gedeelte waar ze het wezen in hebben gedaan. Zodra ze boven Venia hangen en Serena klaar is, gooit ze de Venia de shuttle uit met alle kracht en met behulp van magie duwt ze de Venia wat sneller naar de eigen planeet.

De shuttle wordt meteen dicht gedaan, een geluk voor Serena is dat het goed ging en dat zij niet buiten de shuttle terecht kwam. Daar was ze wel even bang voor, gezien ze zelf het vermoeden heeft dat ze niet de kracht en energie heeft om nog eens een grote afstand te teleporteren.

Zodra de shuttle weer volledig dicht is, gaan John en Serena de ruimte uit en trekken de pakken daarna ook in de sluis uit, waarna ze zich weer bij de rest voegde. De shuttle is allang weer op weg naar Terra, hun thuis planeet. Serena ploft op haar plek neer en buiten elkaar aflossen met opletten of de piloten assisteren hoeven ze niet veel meer te doen.

De ruimtereizigers hebben nog niet helemaal door dat hun avontuur erop zit. Alle planeten waar ontdekt is dat er leven mogelijk zou zijn zijn ze naar toe geweest. Dat vier planeten nu ineens gaan samenwerken, dat er op hun eigen planeet een functie wordt toegevoegd en dat Serena zelfs de allerhoogste functie van het heelal krijgt, is nog niemand echt doorgedrongen. Ze zijn allang blij dat ze – voorlopig dan – niet meer naar de onderzoekers hoeven te luisteren. En wie weet, als er toch weer nieuwe planeten ontdekt worden, wie er dan weer op reis gaan.

Eerder dan verwacht komen ze bij hun Aardse thuisplaneet aan. De piloten brengen zoals afgesproken het commandocentrum op de hoogte dat ze er bijna zijn en dat ze een onverwachte en onwelkome Aardse gast mee terug hebben genomen die misdaden op haar geweten heeft en daarom de politie moet vragen klaar te staan bij de landing. Met behulp van een injectie maakt Serena haar moeder wakker, maar boeit haar met de handen op haar rug zodat ze niks kan doen. Er wordt afgesproken dat John met Serena's moeder als laatste naar buiten gaat en hij die aan de rechterhand van de politiebaas aangeeft.

Ze staan op het punt om te landen. De ruimtereizigers hebben voor de verandering eens niet hun ruimtepakken aan, maar hun eigen gewone kleding. Ze zien dat er een hele grote groep mensen staan, inclusief beveiliging, politie en zelfs militairen. Ook de journalisten staan erbij, maar de organisatie heeft duidelijk ervoor gezorgd dat niemand van de omstanders, behalve de politie, dichterbij kan komen.

De shuttle is geland, de stofwolk die de shuttle heeft veroorzaakt is opgetrokken en de shuttle gaat open. De ruimtereizigers zijn blij dat ze hun taak nu definitief voltrokken hebben en nu weer vaste grond aan de voeten hebben. Familie en de oude politiebaas van Serena staan bij de shuttle met zijn rechterhand. Serena moet glimlachen dat juist zij hier staan, de plek waar eigenlijk haar ouders horen te staan, maar die het allemaal niets schelen, en haar moeder heeft ze zelfs in de ruimte in de boeien moeten slaan.

Serena is als eerste de shuttle uit en ze wordt plat geknuffeld door de oude baas. Hoewel hij blij keek dat ze deze reis overleefd heeft, kijkt hij ook meteen ernstig. Om ieder persoon privacy te geven, wachten de andere ruimtereizigers in de shuttle en zullen dan om de beurt hun familie knuffelen. Voor de laatste keer zullen ze in de kleedruimte van de organisatie bij elkaar komen voor ze naar huis gaan om te rusten. Maar eerst, moeten ze deze menigte zien te overleven.

"Serena, we hebben ontdekt dat je moeder banden heeft met Venus en Mars en criminele plannen heeft. Ze heeft overigens een paar mensen hier vermoord, samen met je vader. We denken dat het familieleden van je collega's zijn, maar weten het niet zeker. Voor we haar konden stoppen, is ze er vandoor gegaan met een ruimtestraaljager. Je had inderdaad gelijk dat je moeder niet te vertrouwen is."

"Pff, ook dat nog. Dan kun je haar meteen arresteren. Ze heeft de ruimtestraaljager in ons bijzijn vernietigd toen we net wilden vertrekken van Ura en is ook op die planeet terecht gekomen. Daarvoor heeft ze ook nog ons proberen te vermoorden. Mijn collega John heeft haar en die komt als laatste. Wat mij betreft krijgt ze de doodstraf of geef je haar de ergste straf die ze maar kan krijgen. Als ik haar maar niet meer hoef te zien." Serena begon sarcastisch, maar midden in haar woorden klinkt ze woedend en de allerlaatste zin klinkt ze weer rustig.

"Ga maar rusten. Wij rekenen je moeder verder wel in. Je hebt een lange reis en werkperiode achter de rug."

Serena knikt, geeft aan dat niet de laatste keer zal zijn en dat er leuk nieuws aan zal komen, maar verder praat ze niet. Dan gaat ze naar de kleedruimte. Wat is ze blij dat ze even niet onder de mensen hoeft te zijn. Ze moet nu toch echt gaan verwerken wat er de afgelopen weken is gebeurd, maar zeker ook de afgelopen jaren. Nu is ze niet meer de jongste en zelfs bijna de veertig voorbij. Maar jong voelt ze zich wel nog enigszins.

De andere ruimtereizigers komen ook een voor een naar buiten, knuffelen uitgebreid hun familie om daarna weer voor even Serena gezelschap te houden. Zo gaat het door, tot John ineens met een onbekende voor de omstanders, maar een bekende van de politie naar buiten komt. Geboeid, die daarna wordt overgenomen door de rechterhand van de commissaris die John toeknikt en die daarna naar zijn eigen familie loopt om hen nog even te knuffelen, waarna ook hij de kleedcabine in gaat.

Terwijl de ruimtereizigers voor nu afscheid van elkaar nemen, wachten op hun spullen die zo meteen gebracht worden, en bedenken wat ze de komende tijd gaan doen, is er buiten rumoer. Journalisten willen weten waarom de moeder van Serena, die niet eens in de shuttle was toen ze vertrokken, geboeid afgevoerd is voor de ogen van het publiek.

De directeur van de organisatie geeft aan dat er nog een persconferentie zal plaatsvinden om alle reizen na te bespreken met de buitenwereld. Voor nu hebben de ruimtereizigers vakantie, maar daarna zullen ze bij elkaar komen voor de persconferentie. Gezien er nieuwe ontwikkelingen zijn, zullen ze eerst daarover vergaderen en daarna ook dat naar buiten brengen.

De journalisten worden weggestuurd. Gezien merendeel van de journalisten niet eens weg willen gaan, grijpt het leger direct in. Camera's worden afgepakt. Microfoons worden uit handen genomen. Alles wordt uitgezet. Beveiligers helpen de militairen door de spullen snel weg te nemen en mee te nemen waardoor de journalisten er snel achteraan gaan, vloekend dat dit gedaan wordt.

De ruimtereizigers hebben uitgebreid afscheid genomen en gaan nu ieder hun eigen weg. De familie van John neemt Serena echter mee en zal haar thuis afzetten. Daar is ze hen dankbaar voor. De reis duurt gelukkig niet lang en ze is dan ook snel thuis. Ze is dankbaar voor de stilte die de familie in acht nam, alsof ze wisten dat zowel Serena en John rust wilden en daarom zeiden ze niks.

Serena maakt de deur open. Er komt niemand haar tegemoet lopen wat ze ook wel verwacht heeft. Haar vader was al eerder gearresteerd, waardoor ook hij niet naar haar kon komen en nu is het hele huis leeg. Daar is ze blij mee. Ze gaat naar boven, gooit alles op het bed van haar ouders zodat zij straks alle ruimte heeft op haar eigen slaapkamer. Ze besluit het hele huis te checken, maar komt niets bijzonders tegen.

De moeheid overdondert haar zo erg, dat ze ineens haar ogen niet meer open kan houden. Ze begint te knikkebollen en daarom besluit ze maar naar bed te gaan. Ze doet haar pyjama aan en kruipt na het licht uitgedaan te hebben direct in bed. Nog maar net beseffend dat ze haar zachte en lekker warme bed gemist heeft, valt ze in slaap.