Znałem pewną osobę.

Która miała jedno marzenie.

Małe jedno życzenie.

W jej ostatnią dobę.

Gdy wraz z jej starym domem.

Powrócą jej piękne skrzydła.

Wspaniałe jak u anioła.

Patrzeć będzie pod niebem.

Na mnie, pod księżycowym niebem.

A jej ostatnią prośbą była.

Rzecz dla wielu błaha.

Chciałabym o niej nie zapomniał

I żeby jej osoba w mej pamięci

Była bliska i miła.

Dlatego o niej nie zapomniałem

Bo w mojej duszy razem z nią

zamieszkałem.