Zostałaś bardzo zraniona
Bo przez złych ludzi byłaś otoczona
Przez to wokół siebie stworzyłaś
Twardą skorupkę którą się otoczyłaś
Nikomu nie potrafiłaś zaufać,
Przed nikim nie umiałaś się otwierać
Wtedy Cię cierpiącą poznałem
I Tobie całkowicie zaufałem
Mimo bólu się pokochaliśmy
I zawsze się wspieraliśmy

Pewnego dnia zobaczyłem jak Twa skorupka pękła.
Pokazując Twą prawdziwą wrażliwość,
Która przed światem uciekła.

Później Twój przyjaciel mi coś uświadomił mówiąc do Ciebie te słowa:

"Chciałbym poznać tego chłopaka, któremu udało się zniszczyć Twą twardą skorupkę."

Witajcie kochani, dziś choć w sumie to już wczoraj, miałem rozmowę z przyjaciółką, która niejako dotyczyła zaufania, w rozmowie usłyszałem że jestem osobą której można łatwo zaufać. Gdy wracałem do domu myśląc, o tym przypomniałem sobie o jednej rzeczy. Mianowicie jak kiedyś przyjaciel mojej byłej powiedział, iż udało mi się rozłupać jej twardą skorupkę, którą stworzyła jako barierę psychiczną przed tym światem. Gdy właśnie to powróciło do mojej głowy. Uznałem że zapiszę te miłe wspomnienie w formie wiersza...

Miłych snów kochani~

~tearsea~