capniallonyourleft : 8,5/10

In je ogen ligt het vermogen om het rustige water voortdurend te laten blinken,
ogen om makkelijk in te mogen verdrinken.
Ze bevindt zich onder water, maar ademen wil ze blijven doen.
Hoe kan ze je vergeten, als je zou weten dat ze zoveel herinneringen met en van jou heeft van nu en toen?

Jij bent haar stralende zon en zij is de lichtweerschijnende maan.
Je laat haar schijnbaar schijnen door dunne lijnen in haar eigen baan.
De zon kan prima zonder de maan, maar de maan echter niet zonder de zon.
Ze accepteerde alle perfecte imperfecties, ze begrijpt nog steeds niet waarom jij dat niet kon.

Wanneer ze vliegt, zal ze vliegensvlug naar jou terugkomen.
Ze wenst vurig dat ze niet had leren vliegen en minder had kunnen dromen.
Ze betwijfelt het, maar misschien vindt ze vroeg of laat iemand die voor haar klaarstaat zoals jij.

Te veel gesproken, maar zich nooit versproken en dat maakt haar van alles, maar bovendien van jou vrij.
Ze denkt dat ze een blok aan je been is en boven alles over je heen is, maar ze is aan zichzelf niet trouw,
want nog altijd is dit alleen voor jou.