siedemnastoletnia grecka półbogini, córka bogini Ateny i profesora historii Fryderyka Chase'a. Jest grupową w domku 6 i architektem Olimpu. Jej chłopakiem jest Percy Jackson.
Narodziny

Annabeth urodziła się 12 lipca 1993 roku jako córka Ateny, greckiej bogini mądrości oraz śmiertelnika Fryderyka Chase'a. Jej rodzice poznali się, gdy jej ojciec studiował historię na Harvardzie, gdzie poznał Atenę, która pomogła mu przejść studia, a w konsekwencji zakochali się w sobie. Półbogini narodziła się na Olimpie z umysłu bogini i tak jak jej matka wyskoczyła z głowy Zeusa i została przeniesiona w złotej kołysce pod drzwi jej ojca przez Zefira, boga wiatru zachodniego. Fryderyk poprosił jednak Atenę, by ta wzięła Annabeth z powrotem na Olimp i tam ją wychowywała, gdyż on miał zbyt wiele pracy i nie spodziewał się, że z przyjaźni będą mieli dziecko. Bogini jednak odpowiedziała, że herosów powinni wychowywać ich śmiertelni rodzice, a nie boscy, na co pan Chase niechętnie wziął dziewczynkę i starał się dbać o nią najlepiej jak mógł.

Annabeth urodziła się na Olimpie. Nie były to jednak zwyczajne narodziny. Dziewczynka narodziła się z umysłu bogini mądrości, dosłownie urodziła się z czystych myśli. Do swojego domu została przyniesiona przez Zefira, zachodni wiatr. Jej ojciec nigdy nie traktował jej narodzin jako coś wspaniałego i prosił Atenę, by wychowywała córkę na Olimpie, ponieważ on jest zbyt zajęty. Bogini mądrości stanowczo odmówiła, mówiąc, że wychowywanie herosów to zadanie ich śmiertelnych rodziców. Gdy Annabeth miała pięć lat, jej ojciec ponownie ożenił się i wyglądało to, jakby całkowicie zapomniał o Atenie (co było nieprawdą). Miał dwójkę normalnych dzieci i wydawałoby się, że przestał opiekować się swoją półboską córką. Jednak cały czas ją kochał.

Dzieciństwo

W 1998, gdy Annabeth miała pięć lat Fryderyk ożenił się z śmiertelniczką, z którą miał dwójkę dzieci: Matthewa i Booby'ego Chase'ów. Ponieważ była półboginią, dziewczynka była nieustannie narażona na ataki potworów, co często powodowało kłótnie z ojcem i macochą.

W 2000, gdy miała siedem lat, Annabeth pojechała z ojcem na święto dziękczynienia do Bostonu, do domu wuja Randolpha, gdzie mieszkali kiedyś Randolph, jej ojciec i jej ciotka Natalie. Widziała się tam z wówczas pięcioletnim kuzynem Magnusem, z którym układali domino z nordyckimi runami. Zwierzyła się też mu, że zamierza uciec z domu, gdyż myślała, że jej rodzina jej nie kocha (co nie było prawdą). Niestety z Magnusem nie widziała się przez jedenaście lat (do akcji Miecza Lata), ponieważ ich rodzice pokłócili się z wujem Randolphem i nie chcieli go już nigdy widzieć.

Do Annabeth przez dwie noce przychodziły chmary pająków. Było to jej najgorszym koszmarem, przeżywała istne piekło. Annabeth była przerażona i chowała się pod kołdrą. Pająki plotły na niej pajęczyny, gryzły ją. Przestraszona dziewczynka wzywała pomocy, lecz przychodziła tylko macocha. Gdy kobieta wchodziła do pokoju, małe potworki znikały - wchodziły do szafy, pod łóżko. Pani Chase twierdziła, że pasierbica zmyśla i kazała jej znowu kłaść się spać. Twierdziła, że Annabeth stara się po prostu zwrócić na siebie uwagę i wystraszyć młodszych braci. Mówiła, że ojciec nie ma dla niej czasu i żeby go więcej nie wołała. Annabeth zostawała więc sama. Bardzo się bała, ale nie miała na kogo liczyć. W końcu zasypiała ze zmęczenia. Rano ślady po ugryzieniach znikały, więc blondynka nie mogła udowodnić ataku pająków. Taka sytuacja przydarzała się przez dwie noce.

Ucieczka z domu

Annabeth w wieku siedmiu lat (trzeciej nocy od ataków pająków w domu) uciekła z domu, ponieważ dziewczynka czuła się niekochana i odrzucona oraz dlatego, że jej macocha nie wierzyła, że co noc atakują ją pająki. Czuła się przez to niezrozumiana oraz samotna. Uciekła tylko w piżamie, a do obrony zabrała młotek. Po dwóch tygodniach męczącej ucieczki spotkała Thalię Grace i Luke'a Castellana, którzy również uciekli. Przekonali ją, by poszła z nimi. Obiecali, że staną się dla niej nową rodziną, ponieważ stara ją zawiodła. Blondynka dostała od Luke'a prezent - sztylet, który heros dostał od Halcyona Greena. Dorastała z nimi do dnia kiedy Grover Underwood zabrał ich ze sobą do obozu (choć miał za zadanie zaprowadzić tam jedynie córkę Zeusa). Po drodze jednak pomylił drogę i wszyscy wpadli do siedziby cyklopa w Brooklynie. Thalia, Luke i Grover zostali złapani. Przerażona Annabeth została sama w labiryncie, nie wiedząc, w którą stronę iść. W końcu dotarła do głównej sali i zobaczyła cyklopa oraz Thalię, Luke'a i Grovera, którzy byli związani. Cyklop zaczął mówił głosem jej ojca tak idealnie go naśladując namawiając ją, by wyszła z ukrycia, obiecując jej miłość, co bardzo przerażało siedmiolatkę (nie wiadomo, skąd znał głos Fryderyka, ale prawdopodobnie po prostu wyczytał go z umysłu Annabeth). Dziewczynka wyciągnęła sztylet, a nim zraniła zaskoczonego cyklopa w stopę i uwolniła przyjaciółkę, która przejęła dowodzenie i udało im się uciec. Gdy już wszyscy dotarli na wzgórze herosów, zaatakowały ich potwory - trzy Erynie oraz stado piekielnych ogarów. Thalia przekonała przyjaciół, by biegli do bezpiecznego miejsca, a ona pokona potwory. Dziewczyna zaczęła osłaniać przyjaciół, samotnie walcząc z bestiami. Gdy uciekali, Annabeth skręciła kostkę. Luke zabrał więc Annabeth na ręce, by zabrać ją do obozu, a ona biła go pięściami, krzycząc, że nie mogą zostawić przyjaciółki samej. Luke pozostał nieugięty. Thalia już prawie umarła w walce, ale Zeus zmienił ją w sosnę, co wzmocniło magiczną granicę Obozu Herosów. Od tamtego czasu Annabeth mieszkała w obozie jako całoroczna obozowiczka.

Powrót do ojca

Gdy Annabeth miała ok. dziesięć lat dostała list od ojca, w którym przepraszał córkę za to, że nie poświęcał jej dużo uwagi i prosił o powrót do domu. Annabeth ponownie spróbowała zamieszkać z tatą. Niestety zaatakowały ich potwory i wszyscy bardzo się pokłócili. Córka Ateny zadzwoniła do Chejrona i oznajmiła, że wraca do Obozu. Przebywała tam do 2005 roku (akcji Złodzieja Pioruna). Złodziej Pioruna

Annabeth pojawia się po raz pierwszy po jego walce z Minotaurem poprzedniej nocy. Gdy syn Posejdona budzi się, ta pyta się go, czy wie coś o przesileniu letnim oraz tym, co zostało skradzione. Ponieważ ktoś puka, blondynka szybko wkłada mu do buzi łyżkę z budyniem. Po raz drugi Annabeth pojawia się po wezwaniu przez Chejrona i Pana D. i upewnia, czy jego prycza w Domku 11 jest gotowa. Właśnie wtedy zostaje ujawnione jej imię. Gdy heros dochodzi do Domku Hermesa widzi ją czytającą książkę o architekturze po grecku. Razem z nim wchodzi do Domku i odpowiada mieszkańcowi domku, że Percy jest nieokreślony.

Annabeth szybko wyciąga Percy'ego z domku i zaczyna się na niego wściekać. Obraża się, myśląc, że Percy był tym, na którego czekała, i wyjaśnia, że ​​każdy inny półbóg pokochałby szansę walki z Minotaurem. Wyjaśnia mu także, że potwory tak naprawdę nigdy nie umierają, ponieważ ostatecznie odradzają się w Tartarze. Kiedy Percy pyta, dlaczego nie może po prostu wybrać jednego z pustych domków, na przykład domku Zeusa, Posejdona, Hery bądź Artemidy, blondynka wyjaśnia, że ​​do dopiero gdy zostanie uznany będzie miał własny domek, ponieważ każdemu z domków przypisany jest dany bóg. Kiedy Percy mówi, że jego ojciec nie żyje, Annabeth mówi, że nie jest martwy, ponieważ jest bogiem. Kiedy Percy próbuje temu zaprzeczyć, dziewczyna poprawnie domyśla się, że Percy został wyrzucony z wielu szkół, ma dysleksję i prawdopodobnie ADHD. Zanim herosi kontynuują spacer, przerywa im Clarisse La Rue i Annabeth przedstawia ją. Kiedy próbuje „zainicjować" Percy'ego do obozu, Percy dał Annabeth swój róg Minotaura i szybko został obezwładniony przez Clarisse. Annabeth obserwowała przez palce, jak Clarisse prawie zanurzyła mu głowę w toaletach w damskiej łazience, jednak Percy nieświadomie posługując się hydrokinezą wykorzystał wodę z kanalizacji jako broń i oblewają dzieci Aresa oraz nieumyślnie samą Annabeth zdołał obronić się przed napaścią córek boga wojny. Następnie skomentowała, że ​​chciała Percy'ego w swoim zespole za zdobycie flagi. Następnie pokazała mu resztę obozu przed wyjazdem na trening i powiedziała, że ​​poprosi Chejrona, aby pozwolił Percy zobaczyć Wyrocznię, wykazując zainteresowanie zdobyciem własnej misji i posiadaniem pewnej wiedzy o możliwej wojnie między bogami.

Później, kiedy rozmawiał z Lukiem o ludziach mówiących, że jest materiałem wielkiej trójki, a Annabeth nazywa go tym, na którego czekała, Luke powiedział, że Chejron otrzymał przepowiednię, mówiącą, że Annabeth nie będzie gotowa na poszukiwania, dopóki nie znajdzie kogoś przybyłego do obozu. Wspomniał również, że Annabeth działała tak jak każdy nowy obozowicz. Percy zobaczył ją później na kolacji z resztą domku 6. Od tego czasu Percy uczył się starożytnej greki i samoobrony z Annabeth. Podczas gry w zdobywanie flagi, Annabeth wysłała Percy'ego, by odwrócił uwagę domku Aresa, podczas gdy ona wraz z domkiem 11 zdobyła czerwoną flagę. Kiedy Annabeth zauważa, że rana na jego ramieniu goi się za pomocą wody, dociera do niej, że jego ojcem jest Posejdon i że złamał on pakt Wielkiej Trójki. Zanim zdołała mu to powiedzieć, zaatakował go piekielny ogar. Annabeth stanęła przed potworem, ale potwór przeskoczył nad nią, by zaatakować nowego obozowicza. Piekielny ogar został szybko pokonany przez Chejrona, ale nie przed zranieniem Percy'ego. Annabeth powiedziała innym, by umieścili Percy'ego w wodzie, która szybko uleczyła jego rany, a Annabeth wskazała na symbol Posejdona unoszący się nad głową Percy'ego.

Później, gdy Percy odwiedza Wyrocznię i dostaje przepowiednię, Chejron wyjaśnia, że ​​bogowie są na krawędzi wojny, ponieważ Piorun Piorunów Zeusa został skradziony i obwinia za to Posejdona. Kiedy Grover Underwood zgłasza się na ochotnika, aby pomóc w tym zadaniu, Annabeth szybko zdejmuje czapkę niewidkę, ujawniając, że słyszała całą rozmowę. Twierdzi, że chociaż Atena i Posejdon nie są na najlepszych warunkach, to jest najlepszą osobą, która może mu towarzyszyć. Przed wyjazdem Luke dał Percy'emu parę skrzydlatych butów i pożegnał Annabeth uściskiem, który sprawił, że prawie zemdlała.

Po tym, jak Argus zawozi herosów do miasta, w autobusie w New Jersey atakują ich Erynie. Annabeth używa swojej czapki, aby ukryć Percy'ego w nadziei, że on ucieknie. Chłopak jednak nie zostawia ich i wraz z nimi ucieka, zostawiając jednak w pojeździe plecaki. Herosi następnie trafiają do sklepu Krasnale Ogrodowe Cioci Em. Podczas gdy Percy i Grover szybko upadają na uprzejmość Ciotki Em, Annabeth staje się podejrzliwa i wkrótce uświadamia sobie, że staruszka to tak naprawdę Meduza. Dziewczyna bardzo się martwi, ponieważ to jej matka zmieniła ją w potwora. Gdy ciocia Em chce zrobić im zdjęcie, półbogini spycha przyjaciół z ławek, a sama zakłada czapkę niewidkę i ucieka. Po tym jak Percy zabija potwora, dziewczyna zakrywa jej twarz, by nie mogła nadal zamieniać w kamień. Syn Posejdona wysyła głowę potwora na Olimp. Następnego dnia Grover spotyka pudla o imieniu Storczyk, który zgubił się pewnym bogatym ludziom i za którego odnalezienie wyznaczona jest wysoka nagroda. Pies zgadza się, by troje przyjaciół oddało go właścicielom, jeśli miałby w ten sposób pomóc satyrowi. Annabeth, Percy i Grover odbierają nagrodę za odszukanie pudla i kupują za otrzymane w ten sposób pieniądze kupują bilety na zachód. Przez długi czas podróżują pociągiem, po czym wysiadają na stacji w St. Louis, gdzie Annabeth, która interesuje się architekturą, upiera się obejrzeć Bramę Zachodu i opowiada kolegom o udoskonaleniach, jakie by wprowadziła, gdyby to ona projektowała tę budowlę. Wygląd

Annabeth ma opaloną skórę, świetną sylwetkę i wygląda na bardzo atletyczną dziewczynę. Ma długie, kręcone blond włosy „jak księżniczka". Percy Jackson w Złodzieju Pioruna powiedział, że „wyglądała jak typowa kalifornijska dziewczyna, z wyjątkiem tego, że jej burzliwe szare oczy zrujnowały obraz". Twierdził, że jej oczy wyglądają na wyrachowane, jakby analizowała każdego, na kogo patrzyła podczas pierwszego spotkania, jak gdyby myślała o najlepszym sposobie pokonania tej osoby w walce, porównywał je do burzowych chmur. Według jej kuzyna Magnusa, jej spojrzenie wygląda tak, jakby wybrała sobie cel w oddali i miała zamiar przemaszerować, aby go zniszczyć. Jak ujawniono w Znaku Ateny Annabeth posiada pępek mimo, że narodziła się z myśli.

Annabeth często nosi włosy spięte w kitkę, pomarańczową koszulkę Obozu Herosów i swoją magiczną bejsbolówkę Jankesów (choć tylko podczas walki, ponieważ po jej założeniu staje się całkowicie niewidzialna). W Archiwach Herosów Percy stwierdził, że „trudno wyglądać ładnie w greckiej zbroi, ale jej się to udaje", co sugeruje, że jej piękno jest nadal godne uwagi nawet podczas bitwy.

Mimo, że w Klątwie Tytana była wyższa od Percy'ego, Annabeth jest obecnie od niego niższa i ma 1,75 metra wzrostu, podczas gdy Percy ma równo 1,8 metra. Chociaż przez długi czas w jej włosach znajdowało się szare pasmo stanowiące pamiątkę po podtrzymywaniu nieboskłonu w Klątwie Tytana, to już w Znaku Ateny całkowicie zniknęło. W Młocie Thora dowiadujemy się, że Annabeth zaczęła zapuszczać włosy, a sposób, w jaki chwytały one słońce przypomniały Magnusowi o nordyckiej bogini Sif.
Charakter

Annabeth, jak przystało na córkę Ateny, jest wyjątkowo inteligentna i mądra. Potrafi w trudnych sytuacjach, wykorzystując zdobytą wiedzę i własne doświadczenie grać na czas - omamiając przeciwnika, czasem sypiąc pod jego kierunkiem komplementy, a czasem obrażając go wyśmiewając jego wady, spostrzeżenia lub niektóre ujawnione przez niego własne plany. Taka wymiana zdań daje jej wielokrotnie czas na opracowanie strategii na walkę lub ewentualną ucieczkę. Zanim podejmie jakąkolwiek decyzję, wielokrotnie analizuje i rozpatruje wszelkie opcję nim uzna, które z możliwych rozwiązań jest najlepsze. Osobiście Annabeth nie przepada za impulsywnym działaniem, uznając wyższość nad nim działań planowanych. Niezwykle uwielbia architekturę i chciałaby odwiedzać jak najwięcej znanych na świecie budynków, szczególnie tych związanych z architekturą starożytnej Grecji. Sama od swoich najmłodszych lat marzyła, aby zostać architektem. Podziwia słynnych architektów i wynalazców takich jak m.in. Dedal. Potrafi, jednak być nieco zaborcza o ludzi, których kocha, jak również i mocno o nich co było powodem jej zazdrości o Hazel, Kalipso i Rachel Elizabeth Dare. Gdy Percy zaginął w Bitwie w Labiryncie, a potem nie dawał znaków życia przez 8 miesięcy w Zagubionym Herosie, dziewczyna zaczęła odczuwać strach, że może utracić go na zawsze. Jest jedyną osobą, która stanowi powód, dla którego Percy chciał pozostać śmiertelnikiem. Córka Ateny bardzo go kocha - jest skłonna nawet dla syna Posejdona do wszelkich poświęceń (w Ostatnim Olimpijczyku zasłoniła go własnym ciałem przez co została ciężko ranna i była bliska śmierci). Często się o niego niepokoi. Mimo, że jest bardzo bystra i inteligentna, bywa przemądrzała i bardzo dumna - nawet wydaje jej się często, że potrafiłaby zrobić wszystko lepiej od innych, ma również buntowniczą żyłkę i jest bardzo upartą osobą (co widać, gdy w Labiryncie spotykała Sfingę). Nie pozwoli, by ktoś obrażał a tym bardziej podważał jej inteligencję (a jeszcze bardziej inteligencję i zdolności jej matki, Ateny), nawet jeśli sprzeciw może ściągnąć na nią zgubę. Nie przepada też za osobami, które dotykają jej prywatnej własności. Percy nawet zażartował w tej sprawie, że jej sztylet jest zarezerwowany w pierwszej kolejności dla potworów i ludzi, którzy dotykają jej rzeczy bez pozwolenia. Annabeth jest też o dziwo dość złośliwą osobą, lecz naprawdę nie zamierza nikogo tym urazić. Często mówiła Percy'emu że jest beznadziejny, choć tak naprawdę nie mówiła tego szczerze. Jest też niezwykle odważna. Już jako siedmiolatka musiała stawić czoło dorosłemu cyklopowi. W Znaku Ateny pokonała swój największy strach (arachnofobię) i będąc zmuszoną negocjować z samą nieśmiertelną pajęczycą, Arachne, choć jak każde dziecko Ateny panicznie przerażały ją pająki. Artemida stwierdziła, że Annabeth ma ducha prawdziwej łowczyni.
Umiejętności

ADHD: jak prawie każdy półbóg, Annabeth ma ADHD. Objawia się to u niej inaczej niż u Percy'ego - nie jest nadpobudliwa, ale nie lubi zbyt wielu rzeczy w swoim otoczeniu.
Dysleksja - mózg Annabeth jest zaprogramowany na starożytną grekę, jednak często przeczytanie najprostszego zdania może sprawić jej przykrość.
Walka: jako grupowa Domku 6, Annabeth jest oczywiście bardzo biegłą wojowniczką (została wyszkolona podczas pobytu w Obozie Herosów). Jest jedną z najlepszych wojowników posługujących się sztyletem, a jej umiejętności przewyższały zdolności Ethana Nakamury, który ćwiczył w armii Kronosa. Jest również bardzo sprawna w walce wręcz, ponieważ pokonała kilka Arai w Tartarze będąc całkowicie pozbawiona wszelkiej broni. Była na tyle uzdolniona, że walczyła ​​nawet z sierpem Kronosa, który podobno był najszybszą bronią na świecie. Chociaż woli swój sztylet, Annabeth jest również bardzo uzdolniona w walce mieczem i strzelaniu z łuku. Pokonała nawet wielką armię potworów w Tartarze oraz pokonała (z pomocą bogów) dwóch gigantów: Enkeladosa i Mimasa.
Alfabet Morse'a: Annabeth potrafi się nim posługiwać, czego dowiadujemy się w Krwi Olimpu, gdzie porozumiewała się w ten sposób z Leonem, gdy była na Itace.
Nadludzka siła: będąc półbogiem, Annabeth jest silniejsza od przeciętnego śmiertelnika i wydaje się, że ma większą siłę niż przeciętni półbogowie, ponieważ była w stanie z łatwością przerzucić przez siebie Percy'ego i zabić arai jednym mocnym ciosem. Nawet kiedy była poobijana i wyczerpana, była w stanie zatrzymać króla Tytanów, Kronosa.
Nadludzka zwinność: Annabeth pokazała niezliczoną ilość razy swoją niesamowitą zwinność, ponieważ jest w stanie z łatwością przeskoczyć przez wysokie obiekty, trzymając się poręczy helikoptera w powietrzu i dokonać wielu innych niesamowitych wyczynów.
Nadludzka wytrzymałość: jako półbogini Annabeth jest bardziej wytrzymała niż zwykły człowiek. Zostało to pokazane m.in. w Morzu Potworów, kiedy pomimo upadku z wielkiej wysokości złamała tylko kilka żeber oraz w Domu Hadesa, kiedy wytrzymała kilka dni w Tartarze bez postradania zmysłów.
Uzdrawianie: podczas pobytu w Tartarze, Annabeth jest zszokowana, gdy zauważa, że ​​nacięcia na jej rękach wciąż krwawią, chociaż są zaledwie kilka sekund, co oznacza niesamowitą szybkość powrotu do zdrowia.
Przywództwo: będąc córką Ateny, Annabeth jest urodzonym przywódcą i działała jako przywódca herosów z Przepowiedni Siedmiorga.
Siła woli: Annabeth ma niesamowitą siłę woli, co pokazano w Klątwie Tytana, gdzie podtrzymywała nieboskłon oraz Domu Hadesa, gdzie wytrzymała podróż przez Tartar.
Znajomość mitologii greckiej - Annabeth doskonale zna wiele starych mitów i opowieści, więc zna słabości wielu swoich wrogów.
Umiejętności strategiczne - Annabeth jako córka bogini wojny i mądrości ma wysoko rozwiniętą umiejętność planowania ruchów wojsk podczas bitwy.
Tak samo jak jej matka Atena, Annabeth jest świetnym strategiem. W Ostatnim Olimpijczyku dziewczyna pokazuje Percy'emu plany stworzone przez nią i jej przyrodnie rodzeństwo, a syn Posejdona jest pod wielkim wrażeniem.
Jest bardzo zdolnym wojownikiem i potrafi bardzo sprawnie posługiwać się mieczem, sztyletem i łukiem.
W przeciwieństwie do większości półbogów, którzy używają broni dalekiego zasięgu, Annabeth lepiej walczy sztyletem, niż mieczem, pomimo mniejszego zasięgu broni.
Rzemiosło: ma umiejętności rzemieślnicze takie jak tkactwo. W Znaku Ateny podczas konfrontacji z Arachne, Annabeth tkała z "niesamowitą prędkością", nawet gdy przestała myśleć o swoim zadaniu.
Telumkineza: Ponieważ jest córką Ateny, Annabeth ma wielką kontrolę nad każdym rodzajem broni.
Przywoływanie broni: córka Ateny może przywoływać broń.
Wiedza o broni: Annabeth potrafi instynktownie wiedzieć, jak posługiwać się dowolną bronią.
Klątwy: półbogini może obłożyć klątwą dowolną broń przeciwnika.
Rozbrajanie: może z łatwością rozbroić przeciwników.
Transformacja: Annabeth może przekształcić wszystko w broń.
Sztylet: dziewczyna jest bardzo uzdolniona w walce sztyletem.
Szermierka: Annabeth jest bardzo utalentowana w walce mieczem.
Łucznictwo: wnuczka Zeusa okazuje się także świetną łuczniczką.
Mystiokineza (prawdopodobnie): w Morzu Potworów Kirke wspomniała, że Annabeth ma zadatki na prawdziwą czarodziejkę, więc może posiadać nieodkrytą Mystokinezę.
Audiokineza: będąc córką Ateny, Annabeth ma upodobanie do sztuki i muzyki, posiadając następujące umiejętności:
Zapamiętywanie: Annabeth nigdy nie zapomina tego, co usłyszała, nawet tylko raz.
Perswazja: córka Ateny jest zdolna wywierać silny wpływ na bogów, śmiertelników i potwory przez uderzanie w ich największe słabości.
Umiejętności magiczne (tymczasowo) - Annabeth w "Koronie Ptolemeusza" poznała sekretne imię Sadie, dzięki czemu chwilowo posiadła zdolności upoważniające ją do używania egipskiej magii.
Miłosne zainteresowania
Annabeth poznała Percy'ego już w Złodzieju Pioruna, po jego walce z Minotaurem. Sądziła, że jest on herosem, z którym wybierze się na swoją pierwszą misję (i miała rację). Chłopak często ją irytował, głównie dlatego, że musiała mu ciągle prawie wszystko tłumaczyć, jednak po tym jak przy pomocy wody z obozowych toalet pokonał i upokorzył Clarisse razem z dwójką jej przyrodnich sióstr, córka Ateny podczas bitwy o sztandar chciała mieć go w swojej drużynie. Gdy dowiedziała się, że jego ojcem jest Posejdon, wróg jej matki, zaczęła odnosić się do niego oschle, jednak ostatecznie wyruszyła z nim na misję odnalezienia Pioruna Piorunów włącznie z Groverem, ponieważ było to jej marzenie. Podczas trwania reszty akcji książki oboje zaprzyjaźnili się ze sobą do tego stopnia, że Annabeth opowiedziała mu o swoim ojcu, macosze oraz młodszych braciach oraz zaczęła nazywać go Glonomóżdżkiem. Z kolei w Podziemiu była już na tyle związana z Percym, że była gotowa tam zostać i zginąć, byle tylko Percy mógł odzyskać swoją matkę. Po powrocie do Obozu Herosów i ogłoszeniu pokoju, zapytana przez syna Posejdona Annabeth twierdziła, że nieważne co zrobiłaby jej matka, zawsze będzie po jego stronie.

W książce Morze Potworów relacje między Percym a Annabeth uległy zacieśnieniu, gdy córka Ateny pocałowała go w policzek.

W Klątwie Tytana w Westover Hall podczas balu Annabeth wyraźnie dawała do zrozumienia Percy'emu, że coś do niego czuje, gdy burzyła się na niego, kiedy ten spojrzawszy najpierw na nią a później na grupę szkolnych dziewczyn zapytał się córki Ateny kogo powinien zaprosić do tańca. Kiedy Annabeth została porwana Percy bez przerwy się o nią martwił i robił wszystko, aby tylko ją ocalić wyruszając nawet na misję Zoe bez jej zgody. Dodatkowo, gdy Artemida chciała wybrać nową poruczniczkę dla swoich Łowczyń, Percy pamiętając, że Annabeth rozważała wstąpienie w ich szeregi próbował jej powiedzieć, że coś do niej czuje i nie chciałby jej stracić, jednak nie był w stanie w ogóle tego wypowiedzieć w jej obecności.

W "Bitwie w Labiryncie", gdy pojawiła się Rachel, Annabeth stała się bardzo zazdrosna o nową przyjaciółkę Percy'ego (prawdopodobnie myślała, że może stracić Percy'ego). Gdy Percy miał odciągnąć uwagę telchinów, dziewczyna myślała, że może go stracić na zawsze i dlatego pocałowała Percy'ego w usta na szczęście. Po tym jak Percy zaginął na dwa tygodnie, córka Ateny była smutna i roztrzęsiona, lecz gdy się okazało, że chłopak żyje, najpierw mocno go przytuliła na oczach wszystkich obozowiczów a później była na niego wściekła, że tak ją potraktował i przysporzył jej tyle zmartwień. Pod koniec "Bitwy w Labiryncie" zaczęła odnosić się do Percy'ego jeszcze chłodniej i z większym dystansem. W "Ostatnim Olimpijczyku", wciąż chodziła zła i krzyczała na syna Posejdona z byle powodu, jednak gdy Ethan chciał zabić Percy'ego, zasłoniła go własnym ciałem, co dowodzi, ze wiele dla niej znaczył. Pod koniec tej samej części pocałowała Percy'ego i oboje zostali parą. Od tamtej pory byli dla siebie wszystkim.

Na początku serii Olimpijscy Herosi, gdy Percy zaginął, Annabeth odchodziła od zmysłów z niepokoju, a gdy go odnalazła, była najszczęśliwszą dziewczyną na świecie. Po tym jak oboje spadli do Tartaru zdała sobie sprawę, że kocha go jeszcze bardziej, że jest dla niej wszystkim, a nawet tak jakby częścią niej. Pod koniec "Krwi Olimpu" oboje planowali naukę w Obozie Jupiter, więc prawdopodobnie w niedalekiej przyszłości mogą zostać małżeństwem i żyć spokojnie w Rzymie.
Jak każde dziecko Ateny, panicznie boi się pająków (ma arachnofobię), nabytą przez dawny spór jej Matki z tkaczką Arachne, która to uważała się za najlepszą w swym fachu, lepszą nawet od Ateny. Po przegranych zawodach Arachne popełniła Samobójstwo, wieszając się na szalu a Atena zamieniła ją w pająka, od tamtej chwili tkaczka mści się na dzieciach bogini.

W Domu Hadesa, arai rzuciły na nią klątwę, którą złożyła Kalipso. Była daleko od Percy'ego i myślała, że go straciła na zawsze. Wcześniej również inna arai dała jej klątwę, którą rzucił Polifem: nic nie widziała. Wtedy też myślała, że Percy ją zostawił. Byłaby to dla niej najgorsza klątwa, która mogłaby ją spotkać.