- GIRL WITH WINGS -

HOSTED BY redflowers-

Nadat de vijftienjarige Jocelyn op een dag haar engelengedaante ontdekt, verandert haar leven compleet. Ze komt haar ware aard te weten en beseft dat haar hele leven een leugen was. Al snel leert ze de mysterieuze Lucas kennen, een knappe jongen van school, die haar helpt om te leven als engel. Tot ze plots moeten vluchten van het kwaad. En dit kan je heel letterlijk nemen: Jocelyn en Lucas worden namelijk gevolgd door Gevallen Demonen, ook wel Jagers genoemd, onder leiding van het puurste kwaad dat er bestaat: Satan. Zullen ze op tijd kunnen ontsnappen aan de Jagers?

EEN STUK UIT 'THE GIRL WITH WINGS'

De wind nam me mee, het nodigde me uit. Samen gingen we steeds hoger en hoger. Het voelde zo opgelaten en vrij. Ik liet me meevaren met het zachte briesje, terwijl de zon langzaam onderging. In de verte zag ik een man - of een jongen. Hij kwam steeds dichterbij. Zijn vleugels glinsterden in de ondergaande zon. Hij glimlachte en zijn schattige hoektanden verschenen. 'Je bent laat,' zei ik al glimlachend. Tussen mijn droom door hoorde ik het geluid van de wekker. Ik mompelde en wreef de slaap uit mijn ogen, terwijl ik tevergeefs de betekenis van de droom probeerde te ontcijferen. Al twee volle weken droomde ik steeds hetzelfde. Maar het positieve was dat ze steeds langer werden, en in deze van vannacht kon ik nog net niet het gezicht van de onbekende persoon zien. Vermoeid rolde ik uit mijn bed, zette de wekker af en liep naar de badkamer om me klaar te maken. Hier kwam de alledaagse horror weer. Ik pakte mijn haarborstel en bereidde me mentaal voor. Elke ochtend was ik benieuwd welk kapsel ik had gekregen van het mysterieuze slaapmannetje. Ik keek in de spiegel en er verscheen een klein glimlachje op mijn gezicht. Deze keer was het een mini versie van de Eifeltoren. Knap werk. Na vijf minuten was mijn haar eindelijk doorgekamd. Ooit was het record een kwartier. Daarna wandelde ik de trap naar beneden, terwijl mijn buik een knorrend geluid maakte. Toen ik de keuken binnenwandelde, zag ik mijn moeder al aan tafel zitten. Haar blonde haar was duidelijk nog niet gekamd; een paar lokken stonden verwilderd verschillende kanten op. Ze nam een slok van haar koffie, en aan haar gezichtsuitdrukking te zien had die nog veel te warm. 'Goeiemorgen, brombeer,' zei mam, nadat ze haar koffie had doorgeslikt. Ik sloot de deur en slenterde naar de tafel. 'Morgen,' zei ik humeurig terug. Als ik niet kon uitslapen was ik nooit goedgezind, en aangezien het maandag was kon je mij beter even met rust laten. Vandaar ook de o zo hilarische bijnaam brombeer. Ik keek de woonkamer in en zag dat Peanut speels naar me toe liep. 'Goeiemorgen, Peanut,' zei ik, terwijl ik hem aaide over zijn hoofdje. Hij kwispelde met zijn schattige staartje. Ik hurkte me neer en wreef zijn lange haar weg, zodat ik zijn donkerbruine oogjes kon zien. 'Gelukkig ben jij er nog om mijn maandagen te redden,' zei ik al lachend, omdat hij mijn hele gezicht vol likte. Na het ontbijt vertrokken mijn zussen en ik naar school met de fiets. Het was goed weer, wat mijn slechte bui toch al een beetje beter maakte. Het zachte briesje streek over mijn wangen en liet mijn blonde haren dansen in de wind. Eenmaal op school probeerde ik mijn fiets in een van de vrije fietsenrekken te zetten, en na een paar manoeuvres slaagde ik erin om mijn fiets in het nogenige vrije plekje van de fietsenstalling te plaatsen. Ik liep naar de lockers,en vanuit mijn ooghoek zag ik een welgekende persoon aanhuppelen. Haar bruine huid glinsterde door de ochtenddauw en haar pastelblauwe jurkje zwaaide vrolijk heen en weer toen ze naar mij kwam. Ze zwaaide haar lange hairextensions achter haar rug. 'Hey Lea,' zei ik, terwijl ik al wist wat ze ging zeggen. 'Hellow Jocelyn, kunnen we nog even-' 'Snel naar het toilet gaan?' vulde ik haar aan. 'Hoeveel keer moet ik je nog zeggen dat je thuis moet gaan?' 'Sorry, ik weet het, maar ik werd niet wakker door de wekker waardoor ik me heb overslapen en waardoor ik geen tijd had om naar het toilet te gaan. Mijn zussen hebben me niet eens wakker gemaakt!' zei ze in één adem. Ze hapte dramatisch naar lucht toen ze bijna stikte in haar eigen zin. Haar zussen vertrokken altijd zonder haar, waardoor ze alleen naar school moest fietsen. Jammer dat ze aan de andere kant van de stad woonde, anders zou ik wel elke keer met haar mee kunnen fietsen. Maar mijn gedachten werden al snel doorbroken door de bel. 'Kom, snel naar het toilet,' zei Lea. En toen werd ik, zoals elke morgen, meegesleurd aan mijn arm.Onze andere vriendin zagen we meestal pas in het lokaal zelf, aangezien haar bus bijna altijd te laat was. Het eerste lesuur van de week zat ze naast mij. 'Hi there, Emms.' 'Hey,' fluisterde Emma terug. Ze ging haastig zitten en haalde haar boeken uit haar donkergrijze tas.

Als je meer wilt lezen ga dan naar redflowers- !