RED'S POV

GABI NA NANG MAKAUWI AKO sa office na din ako nag dinner dahil sa halos lahat ng dapat kong tapusin ay tinapos ko na, para sa mga susunod na araw ay makakakuha ako ng leave para sa honeymoon namin nang magiging asawa ko.

Nang makapasok ako sa kwarto namin ay nakita ko si Kathleen na nag babasa nang kung anong libro. May salamin siyang suot at nakasuot din siya nang night gown na puti. Ang kaniyang kanang kamay naman ay nakahawak sa sinapupunan niya, samantalaang ang isang kamay ay may hawak nang libro.

Lumapit ako sakaniya at aakmang hahalikan ko siya sa pisngi niya, pero agad naman niyang iniwas ang kaniyang mukha. Kumunot naman ang noo ko. " What's wrong?" takang tanong ko.

Hindi naman siguro na mabaho ako diba? Ni hindi nga ako napawisan sa office ko dahil fully aircon yun.

" Nothing." she simple said.

Napakurap ako sa sinabi niya. 'nothing' ang pinaka-universal na salitang ginagamit nang mga babae kapag obvious naman na may something. And based to my experience, kapag 'nothing' ang sagot ng isang babae, na may malaking 'something' ang nasa isip.

Naupo ako sa kama " There is more definitely something." marahan kong sabi.

Pinaikot niya ang kaniyang mga mata at tsaka naiinis na inilapag ang libro sa side table at tsaka tumayo at lumabas nang aming kwarto. Napapailing na sinundan ko siya at nakita ko siya sa kusina.Kumuha siya ng strawberry juice na mukhang pinagawa niya kanina sa maid.

Ininum niya ito at nang mapansin niya ako ay ngumiti ako nang pilit pero inirapan niya lang ako at tsaka umalis sa kitchen. Napapangiti tuloy ako sa kinikilos niya, iba kasi siya sa lahat ng kilala kong babae. Si Kathleen kasi kapag may iniisip, galit o ano pa naman. Iiwasan ka nito na para bang may sakit kang nakakahawa.

Kung ibang babae nga siguro ang gumawa nito, baka nainis na ako kanina pa.But with Kathleen, imbes na mainis ako ay naaaliw pa ako sakaniya.Muli ko siyang sinundan ko siya living room. Naiinis na hinarap niya ako. " Pwede bang wag mo akong sundan Santibanez"

Nag kibit balikat lang ako. Nakatayo lamang ako sa harap niya at hinihintay kung saan siya susunod na pupunta.

" I mean it." sighal nito saakin " Tantanan mo ako"

" Bakit kasi hindi mo na lang sakin sabihin kung ano yung problema? At kung sasabihin mo sakin wala. Sa tingin mo ba maniniwala ako sayo? Kathleen, when you called me Santibanez alam kong may nangyari. So please tell me."

Inirapan niya lang ako at muling naglakad patungo saaming kwarto. Aakmang sisirado niya ang aming pinto, mabuti na nga lang ay hindi kundi kawawa naman ang daliri ko kapag naipit. " Wala ba akong karapatan magkaroon ng privacy, Red?" tanong nito saakin.

" Of course meron, after you tell me kung ano bang problema"

" Ayoko ngang sabihin sayo ee, hindi mo ba maintindihan yun? Sana naman diba ginagalang mo yung mga sinasabi ko. Sana hinahayaan mo ako. " inis na sambit nito saakin.

Malalaking hakbang na lumapit ako sakaniya at tsaka ko siya hinigit at niyakap ng mahigpit. Nagpumiglas ito at pilit na kumawala sa pagkakayakap ko, pero mas hinigpitan ko lang ang aking pagkakayakap sakaniya. " Shh.. Kathleen.." bulong ko nito at tsaka ko hinaplos ang kaniyang malambot na buhok " Tell me, what's wrong? Tell me so that I can fix it."

Saglit siyang nanigas sa sinabi ko. Hindi siya nagsalita nang mga ilang minuto bago siya humawak sa damit ko at tsaka siya tumingala saakin. " Red... Kahit ngayon gabi lang... pwedeng bang mahalin mo ako, kahit... kahit magsinungaling ka lang. " may kung anong emotion akong nakikita sakaniyang mga mata " Kunwari mahal mo ako. Please."

Nagulat ako sa sinabi niya. " What?" bulong kong sagot.

Tumawa siya, ang boses niya ang basag at tsaka siya marahang lumayo saakin, umiiling siya at napansin kong may tumulo sakaniyang mata " I'm sorry... I'm sorry, I shouldn't said that. I just... God " napasambunot pa ito sakaniyang buhok " I'm sorry hindi dapat kita mina-manipulate ng ganito. Alam ko naman ee.. I know that you don't want me."

Didn't want her? If I didn't want want her. I had never wanted anyone as much as I want her.

I looked on her. Her beautiful wet and vulnerable eyes. " Kath." sabi ko at tsaka marahan akong humakbang palapit sakaniya. I slowly lean on her and slowly kissed her lips. I kissed her gentle, as much as I like fast and furious type of love making, I know that hindi yun ang kailangan ni Kathleen ngayon.

Masuyo ko siyang hinalikan sakaniyang labi, marahang hinahaplos ang kaniyang malalambot na buhok , ang kaniyang pisngi, mga balikat, at pababa sakaniyang mga braso, until I reach her hands. I held her and press my forehead on her. " Red." she mumble.

I smile on her " You asked me to love you, right?" I kissed her cheeks " Just let me love you." I whispers on her ears. She nodded.

I smile and claim her lips. Kissing every inch of her mouth. I slowly remove her night gown and my suit as I laid her on our bed. My body wants to move fast but I compose myself, I need to make her feel that I love her in every touch that I make on her body.

She moaned when I entered on her body. She pulled me closer, hugging me, she pressed her face against my throat and I wrapped myself around her, craddling her in my arms as I slipped inside her. I started an easy rhythm, a gentle, rocking motion that spoke my tenderness instead of lust, and a warmth instead of heat.

Umungol ako nang magsimulang maglaban ang aking katawan. My body wants to move faster, pero pilit ko iyun inalis sa isipan ko. I moved slowly and sinously, stroking her hands over the bunched muscles of my back. Then she kissed me, and the kiss tasted of love.

We both called each name when we reach our climax.

" Thank you. "bulong nito saakin. " Thank you, Red." mahigpit ang pagkakayap niya saakin na para bang ayaw niya akong umalis.

" Kathleen?" kinakabahan na ako sa kinikilos niya. Hindi naman siya ganito kapag natatapos kaming mag make love.

Aakmang tatayo ako pero mas humigpit lang ang kaniyang pagkakayakap saakin. Dun ko lang naramdaman ang pag hikbi at panginginig nang kaniyang balikat.

" Kath? " I slowly remove her grip on me. Nahiga ako sa tabi niya, at tsaka ko siya pinakatitigan. " Did I hurt you?"

Umiling ito at tsaka muling yumakap saakin. " Just... please... just hold me. Red. Please."

Ngumiti ako sakaniya at tsaka ko iniangat ang kaniyang ulo para umunan saakin braso at tsaka ko siya niyakap nang mahigpit. She cried on my arms while I'm whispering on her ears that I won't leave. I put on her mind and heart that I won't leave her kahit na anong problema pa ang kinakaharap niya ngayon.

...

...

NAKAHIGA LANG KAMI dun habang yakap yakap ko siya at yakap yakap niya din ako. Kanina pa siya tumigil sa pag-iyak. Pero hindi pa din siya nagsasalita. " Na-corner ako ni Kate kanina sa mall." bigla niyang sabi.

Napatigil ako sa paghaplos ng buhok niya at bigla na lang nandilim ang mukha ko.

" Don't worry, wala naman siyang ibang sinabi saakin kundi ang totoo ee" iniangat niya ang kaniyang mukha at tsaka marahang ngumiti saakin, yung ngiting may sakit " Totoong, you're out of my league. That I can't be with you, since your Red Santibanez. "

Napapikit ako nang mariin at gusto ko nang sakalin si Kate dahil sa sinabi nito kay Kathleen. How dare her saying this to my Kathleen?

" Medyo nasaktan lang ako nang bigyan niya ako nang pera para lang lumayo sayo. Alam ko naman ee, na sa mata nang ibang tao, iisipin nila na ginagamit ko ang baby na to dahil gusto ko lang makakuha sayo ng pera. But trust me, Red. Kung kaya ko lang palakihin nang sarili ko tong anak natin, gagawin ko. Hindi ako hihingi ng tulong. Pero h-hindi k-ko kasi k-kaya" sa huli nitong sinabi ay pumiyok pa ito at tumulu muli ang kaniyang luha.

Malutong na napamura ako at tumayo. Kinuha ko ang boxer shorts ko. I wanted to kill someone. Probably that Kate, because kung hindi dahil sakaniya hindi naman magkakaganito si Kathleen. Huminga ako nang malalim para pakalmahin ang sarili ko bago ako lumapit sakaniya at lumuhod sa harap niya, hinawakan ko ang kaniyang kamay at marahan kong pinunasan ang kaniyang luha.

" Listen to me. " sabi ko, hindi siya tumitingin saakin kaya, hinawakan ko ang kaniyang mukha at marahan siyang pinatingin saakin, ngumiti ako sakaniya " I know na hindi mo habol ang pera nang pamilya ko, Kathleen. And I know na hindi mo naman gustong mapikot ako, dahil nung araw na sinabi mo saakin yung about sa baby natin halos sakalin mo ako nang hindi ako naniwala sayo. At nung maniwala naman ako sayo, halos ipagtabuyan mo ako sa bahay mo at sa buhay mo. Kung matagal mo nang gusto ang pera namin dapat nung araw na sinabi mo saakin yung about sa baby, nang hingi kana agad nang pera saakin, but you didn't. " I kissed her on her forehead "Kathleen, stop thinking about them okay. "

" I know " yumuko ito " Pero hindi ko lang mai-alis sa isip ko yung mga tinginan nang mga tao, habang sinasabi ni Kate na siya yung mahal mo. Yung mga tao sa paligid namin,akala mo alam na nila ang nangyayari, kung husgahan nila ng tingin. Akala mo kilala na nila ako. " nag angat siya ng tingin saakin at tsaka tumawa " Ayan, nabuko na tuloy yung mga insecurities ko."

Ngumiti ako sakaniya " it's okay... At least alam ko nang hindi ka perfect."

Kumunot naman ang noo niya sa sinabi ko. " I'm far for being a perfect."

I press my forehead on her " I'm sorry for not being clear."

" Ang alin?" takang tanong niya saakin.

" Don't you understand?" ngumiti ako sakaniya at tsaka siya masuyong hinawakan sakaniyang kamay " hindi ko kailangan magsinungaling sayo na mahal kita, kasi mahal naman talaga kita Kathleen Vargas. I maybe stayed because of our baby but I'm marrying you because of you. I love you Kathleen. " sabi ko.

Nakatingin lang ako sakaniyang mga mata at hindi ako nag iwas. I mean it. Lahat nag sinabi ko sakaniya ay totoo. Pero laking gulat ko nang bigla siyang umiyak sa harap ko. " H-Hey... b-bakit kaba umiiyak jan? say something, dummy. Insecure din ako. " sabi ko.

Ngumiti siya saakin at tsaka hinawakan ang magkabilang pisngi ko. " Panaginip lang ba to?" nakangiting umiling ako sakaniya. Hindi naman kasi panaginip to.

" Gising ka, At hinihintay ng fiancee mo ang sagot mo" sabi ko at nangkunwari akong naiinip.

tumawa siya sa tapos ay muling umiyak na naman. Napabuntong hininga na lang ako at tsaka nakangiting niyakap siya. Marahan kong hinaplos ang kaniyang likod. " Shh.. baby makakasama yan sa baby natin ee" sabi ko.

" I'm happy... " basag ang boses nito.. nakayakap pa din siya nang mahigpit saakin " I'm just happy, Red." iniangat nito ang kaniyang mukha at tsaka ngumiti " say it once more, please"

Ngumiti ako sakaniya " I love you, Kathleen " sabay halik sakaniyang noo " Now, let me know your answer."

Marahang hinaplos niya ang aking mukha at tsaka " I love you too, Red."

And there were no sweeter words that those.