'Noah, wat doe je hier? Het is midden in de nacht.' Ik was verbaasd toen ik de deurbel hoorde, maar dat Noah hier staat verbaasd me nog meer.

'Stel geen vragen, doe je jas en schoenen aan. Dit moet je zien.'

Met een vragende blik doe ik wat Noah zegt en stap daarna bij hem op de fiets.

'Waar gaan we heen?' Vraag ik aan Noah.

'Geen vragen, blijf goed om je heen kijken.'

Ik zie hoe we steeds verder van ons dorp fietsen en dat er steeds minder lichtbronnen zijn.

Dan stopt Noah. Hij geeft me tijd om af te stappen voordat hij de  'Kijk eens omhoog naar de sterren.'

'Het is zo mooi.' Ik wil Noah aankijken, maar de lucht is te mooi.

Na een paar minuten krijg ik het voor elkaar om Noah aan te kijken.

Ik zie hoe Noah geniet van de sterren. Automatisch komt er een glimlach op mijn gezicht. Noah merkt dat ik naar hem kijk want er komt een glimlach op zijn gezicht.

'Ik hou van je.' Meteen nadat ik dat heb gezegd zet ik mijn handen geschrokken op mijn mond. Noah draait langzaam zijn gezicht naar mij toe. Hij tilt zijn arm op. Met deze magische handeling verbinden onze handen aan elkaar.

'Ik hou ook van jou.'