Dit stukje heb ik geschreven als opdracht voor de boekenclub van WereldVanBoeken.

De opdracht was max 250 woorden en beginnen met de zin:Angstig rende ik de badkamer in, mijzelf verstoppend voor hetgeen mij achtervolgde.

*****

Angstig rende ik de badkamer in, mijzelf verstoppend voor hetgeen mij achtervolgde. Ik zwaaide de deur dicht en probeerde met trillende vingers de sleutel in het slot te draaien. Angst, woede en wanhoop deden mijn handen daveren en zweten. De klink bewoog en ik greep ze haastig vast.

"Nee!" gilde ik. Mijn stem was hoog en raspend van emotie. Ik gooide mijn gewicht tegen de deurpost om de deur tegen te houden. De vuistslagen, die hard op de deur galmden, deden tranen in mijn ogen springen. "Ga weg!" tierde ik, met gezouten lijnen over mijn wangen. De alcoholgeur kwam me nu door de deur tegemoet en ik snikte.

Woede kwam in me op. Woede op mijn moeder, omdat ze niet was opgewassen tegen het monster dat haar al jaren plaagde. Woede op mijn vader omdat hij me in de steek gelaten had in de hoop dat ze zou afkicken. Dat deed ze niet, dat kon ze niet. Niks kon die vrouw nog redden, besefte ik. Uiteindelijk woede op mezelf, omdat ik enkel maar voor kon wegrennen wanneer haar agressie boven kwam. Soms kreeg ik het slot op tijd toe, soms niet. Dan vertelde ik op school dat ik van de trap gevallen was.

Het gebons op de deur werd luider en ik voelde de klink uit mijn hand glippen. Snel sprong ik achteruit. De bloeddoorlopen ogen van mijn moeder staarde in de mijne.

"Jij maakte mijn leven kapot!" spuwde ze.

Zo ging het bij mij en jij? Hoe stierf jij?