Augustus 2019 , de straten liepen vol , feestende tieners, zatte achttien plussers niet wetend wat ze doen, een paar bobs ertussen , zoveel verschillen , zoveel gelijkenissen . Ik liep verder , de hoek om . Hier was het anders , mensen die hun hond uitlaten . Voor de rest , stilte . Niets . Geen piepje. Alleen af en toe het gebrul van een zatte fuifer. De mensen konden zo mooi samenleven op deze uren, geen zorgen , geen dingen die een mens doet denken aan de ochtend die komt en alles ging verpesten .

Het was zo raar . Niemand keek om naar mij , ik was normaal , voor eens. Ik paste in het plaatje , in het schilderijtje. Tegen een muur een beetje verder staan er 2 mensen te zoenen , te genieten van de jonge jaren .
Stiekem weten ze dat ze elkaar niet kunnen geven wat ze elk willen maar nu doen ze alsof . Misschien beter maar . Er is niets leuker dan 's nachts verhalen te verzinnen over die mensen , zo onschuldig, zo nietwetend.
"Heyy." Begroette een jongen beetje verder op ,ik zwaaide terug . Hij keek raar , blijkbaar was het voor het meisje achter mij bedoeld. Akward. Ik wandel verder en probeer te vergeten wat er net gebeurd is .
Mijn wijde geruite broek waait een beetje heen en weer waardoor mijn zwarte enkellaarsjes met hakje te zien zijn . De huizen achter mij gaan in de nacht op . Weg zijn ze . Zoals ze nooit bestaan hebben .
De wind word harder , ik trek mijn jeansjasje dicht vanvoor en kruis mijn armen . Tuurlijk moest ik weer een kort topje aandoen . Typisch ik.
Ik kom aan bij de dijk . Hier lopen er ook al zatte mensen rond. Gezellig . Ik ga aan de rand staan en staar naar de zee . Hij is wild . Heel wild . De golven slaan naar mij toe, alsof ze mij willen . Maar voor hij mij krijgt trekt hij zich terug , als mensen . Hij durft zichzelf niet te laten zien , hij durft niemand te vertrouwen . De zee heeft veel gelijk met mensen .
Ik wil verder lopen , maar mijn oog valt op 2 beste vriendinnen , lachend over de dijk . De roodharige met een satijnen groen kleedje en de bruinharige met een zwart strak rokje. Iedereen heeft iemand nodig , een beste vriend, een ouder, grootouder ,...
Zuchtend liep ik verder , het was bijna 4 uur , de zon zou exact over 2 uur en 17 minuten opkomen. Ze wreef eens door mijn korte golvende haren . Het zat geknoopt de wind had er allemaal knoopjes ingedaan . Het leven kwam en ging , zoals de zee . Hij gaat weg en komt terug .
De 2 vriendinnen die ik daarnet zag waren terug , alleen nu kon ik zien dat ze stepelzat waren . Een jongen zit tegen een muurtje aan , te snikken. Ik zet me naast hem en sla een arm over zijn schouder. De stilte doet deugd , niemand zegt iets , gewoon de wind en zatte strompelende mensen . Nog 2 uur en de zon komt op , nog 2 uur en dit tafereeltje verdwijnt . "Bedankt ." Zucht de jongen . Hij Staat recht en gaat verder , het leven gaat door .
Ik wrijf eens in mijn ogen , mijn mascara is uitgelopen, fijn . Ik loop de dichtste bar in en een naar de wc . Ik wrijf de mascara weg . Een masker dat de meeste maken met makeup. Ik ren de bar terug in , mensen dansen , feesten , zijn gelukkig . Het ruikt er naar zweet en alcohol. Ik begin mee te dansen op het ritme , zachtjes zingend . Ik verdien dit .
Ik wandel naar de bar en vraag om een pintje, te over knikt en geeft me het flesje . Ik leg wat klutters op de bar en wandel terug met mijn biertje . De lichten worden feller , een bruinharig meisje gaat op een tafel staan . "Tournez general ! " alle mensen in de tent worden blij. Minstens lopen hier 100 mensen binnen. Je kunt niet vluchten hierbinnen .
Een halfuur tikt voorbij nog 1 uur en 30 minuten en dit stopt . Ik wandel naar buiten en loop verder door de straten , het is er leger dan een paar uur geleden. Een koppel loopt voorbij, de 2 jongens kussen . Geen idee hoe ze dat doen tijdens het wandelen maar oké. De mensen willen naar huis het is trouwens al bijna 6 uur . Nog 17 minuten voor dit leven verdwijnt.
Ik droom ervan om eens een verre reis te maken , ergens op de wereld helemaal alleen begeven door natuur. Ik strompel terug naar de dijk , mensen staan allemaal aan de rand te wachten tot de zon opkomt , wachtend tot het nachtleven verdwijnt . Koppels nemen elkaar stevig vast, tieners trekken foto's voor hun Instagram, ik staar voor mij uit .
De oranje gloed schijnt op mijn arm. De wereld glinstert , het heeft iets goudachtig, iets zorgeloos . Pijnzend kijk ik voor mij uit . De zee slaat nog steeds met zijn golven alleen nu iets rustiger . De zon komt boven , de straten worden verlicht met natuurlijk licht . Bedankt nacht voor deze fantastische nacht.

GESCHREVEN DOOR pastel_dancergirl