Katie p.o.v.

"Nee, ik denk dat ik niet meer van hem houd..."

Meteen na die woorden ontstaat er een geruste blik op Max zijn gezicht. Een zucht van opluchting verlaat zijn mond.

"Ik snap nu ook waarom je het rustig aan wilde doen..."

Een zwakke lach verschijnt op mijn gezicht en ik kijk naar mijn handen terwijl een awkward stilte de kamer vult.

"Ik denk dat ik maar eens ga aangezien ik over een uur al aanwezig moet zijn op het circuit." 

Ik knik instemmend en sta op van Max zijn schoot.

"Ga jij ook naar het circuit vandaag?" Vraagt hij terwijl we richting de deur van de hotel kamer lopen.

"Ja, waarschijnlijk wel. Ik moet nog even met Kimi overleggen. Want vrije trainingen schijnen nogal chaotisch te zijn."

"Valt wel mee, het is niks tegenover een kwalificatie." 

Ik open de deur en Max stapt naar buiten.

"Dan zie ik je straks wel weer op het circuit."

Ik knik waarna hij weg loopt en ik de deur sluit. Zodra de deur dicht is verlaat een zucht van opluchting mijn mond. Dat was me nog eens gênant...

Ik loop weer terug naar de slaapkamer en zie dat het interview al aan zijn einde is gekomen. De jongens nemen afscheid en er worden nog een paar close-ups gemaakt van de jongens hun gezichten. Zodra Harry's gezicht in beeld komt voel ik hoe mijn hart sneller begint te kloppen, mijn handpalmen zweteriger worden, mijn lichaam warmer wordt en hoe de vlinders in mijn buik die nog steeds niet zijn verdwenen te keer gaan. 

Mijn gedachten wordt van de tv gehaald door mijn telefoon die een zoem geluid maakt.

Ik pak hem op met een stiekeme hoop dat het Harry is. Maar helaas het is Kimi die mij een bericht gestuurd heeft.

"Ey, Keet. Als je mee wil naar die vrije training moet je je nu klaar gaan maken!"

Ik zucht diep.

Ik heb nog niet eens ontbijt gehad omdat ik perse dat interview wilde zien...

Een uur later

Ik loop de lobby van het hotel binnen en zie Kimi al op mij staan wachten. Ik loop naar hem toe en ik merk opeens dat er best wel veel geschreeuw en lawaai van buiten komt

"Keet, voor dat we naar buiten gaan en in de auto stappen wil ik je even waarschuwen voor de paparazzi die er buiten staat."

"Wat?!" 

Ik kijk achter me en zie door de glaze deuren van het hotel allemaal paparazzi staan. Ik ga met mijn rug naar hen toe staan zodat de foto's die ze maken niet interessant genoeg zijn.

"Er staan tientallen mannen met camera's hiervoor de deur vanwege dat interview van vannacht dat Harry gaf." 

"What the fuck willen die mensen van mij?"

Dat interview maakt mijn dag echt alleen maar slechter...

"Ik denk dat ze jouw reactie willen op Harry's antwoorden."

Ik zucht diep en pak mijn zonnebril uit mijn tas.

"Op dit moment zijn bodyguards bezig een pad vrij te maken." Melt Kimi die met zijn gezicht richting de deur staat.

"Is het zo erg."

"Ja, en het wordt alleen maar erger. Er komen nu ook fans bij."

"Komen we hierdoor niet te laat?"

"Ja, maar no way dat ik daar doorheen ga, Katie. Daar kom je namelijk niet levend doorheen."

"Maar we kunnen ook niet hier blijven want hoe langer we hier blijven des te meer mensen er komen."

Kimi knikt instemmend.

"Je hebt gelijk we moeten er doorheen. En het lijkt erop dat de bodyguards er pad hebben vrij gemaakt."

Er komt een grote stevig gebouwde man naar ons toelopen.

"Meneer Raikkonen, het pad is klaar. U kunt nu het pand veilig verlaten."

"Kom, Keet."

Ik knik en loop achter Kimi aan richting de uitgang van het hotel. De deuren gaan open en luid gegil vult mijn oren. Ik kan amper de vragen horen die de paparazzi naar mij schreeuwt.

"Katie! Ben jij het er mee eens dat jij en Harry gewoon vrienden zijn?"

"Is het waar dat jij en Harry gewoon vrienden zijn?"

"Katie, wat vind je van de leugens die Harry heeft gezegd?"

De vragen maken me gek en ik probeer zo snel mogelijk door te lopen. Wat moeilijk gaat vanwege het geduw en getrek.

Zodra ik in de auto zit verlaat een zucht van opluchting mijn mond.

Gelukkig hebben we een chauffeur anders hadden we hier nooit weg gekomen.

De auto begint voorzichtig te rijden en ik zie hoe de paparazzi de auto achtervolgen.

"Katie?" Vraagt Kimi om mij uit mijn gedachten te halen.

"Mmh?"

"Wat vind je nou van de shit die Harry heeft gezegd in dat interview?"

Ik grinnik.

"Het kan mij geen ene fuck schelen wat hij zegt."

Kimi kijkt mij streng aan.

"En nu wil ik graag de waarheid weten."

Ik zucht diep.

"Kim, je weet dat ik nog steeds wat voor hem voel. Maar aan de ene kant wat had hij anders moeten zeg. Het is niet dat we nog bijelkaar zijn."

Na die woorden kijk ik weet naar buiten.

Vier uur later

Shanghai International Circuit

Ik sta in de pit met Juul  -Kimi's assistent- naast me. Ik kijk vanuit mijn ooghoek mee op Kimi's rooster. Tot mijn verbazing staan er veel interviews gepland.

"Sinds jij in de Formule 1 bent, Katie. Heeft Kimi het veel drukker dan voorheen."

Blijkbaar merkte ze dat ik mee gluurde...

"Echt?"

"Ja, alle zenders willen een interview met hem en meestal worden dezelfde vragen gesteld. Ze gaan allemaal over jou en natuurlijk ook nog over zijn overwinning in Australië. Maar de pers vindt het leuker om over jou te praten."

Ik grinnik.

"Ik denk dat het beter is als jij maar eens interviews gaat doen want door jouw aanwezigheid raakt Kimi's rooster helemaal vol."

"Ik denk dat dat niet zo verstandig is."

"Waarom niet? Kimi zijn rooster zal er veel rustiger door worden en ik denk dat jij de pers meer uit te leggen hebt dan hij."

Ze kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan.

Ik slik.

"Katie, ik weet alles over Harry Styles en jou..."

Ik voel mijn ogen groot worden.

"Wat heeft Kimi je allemaal vertelt?"

"Nou, niet veel. Maar de hele paddock weet dat Harry en jij wat gehad hebben. Nogal logisch want het was bijna wereld nieuws. Zelfs sommige oorlogen waren minder aandacht waard door de geruchten."

"Maar, wat heeft hij je nou vertelt?"

"Dat jullie een relatie hadden en dat jullie samen in Monaco en Parijs waren."

Ik rol met mijn ogen.

No shit...

"Alleen dat?"

"En hij heeft me ook verteld dat; dat jullie uitelkaar zijn doordat hij vreemd is gegaan."

Ik voel de irritatie opborrelen.

"Kut Kimi." Mompel ik onhoorbaar. 

"Maar je geheim is veilig bij mij hoor. En ik heb geheimhoudingsplicht, als ik iets doorvertel word ik ontslagen."

Een zwakke glimlach verschijnt op haar gezicht terwijl ik me steeds meer op mijn gemak bij haar begin te voelen.

"Waar kom je eigenlijk vandaan?" Vraag ik.

"Ik kom uit Engeland." Ze reageert een beetje verbaasd. Waarschijnlijk had ze niet verwacht dat ik haar een vraag zou stellen.

"Waar in Engeland?"

"Ohw, uit een klein dorpje rondom Manchester, Holmes Chapel."

"Die naam komt me bekend voor."

Ik zie Juul op haar lip bijten.

"Kan kloppen, ja."

Ze kijkt zenuwachtig de andere kant op.

Ik begin nieuwsgierig te worden naar wat er in haar hoofd speelt want ik voel gewoon dat er wat aan de hand is.

"Juul? Is er iets?"

Ze kijkt me verward aan waarna ze weer zenuwachtig naar mij kijkt.

"Ja, ik moet je wat vertellen. Maar niet hier. Kom mee naar de lounge."

"Hebben ze je hier dan niet nodig?"

"Nee, ik ben pas nodig na de training."

Juul grijpt mijn pols beet en trekt me mee richting de Ferrari lounge. Zodra we in de lounge aankomen zoekt ze een rustig plekje op waar niemand ons kan zien of horen.

"Oké, wat moet je me vertellen?"

Ze slikt voordat ze begint te praten.

"Ik weet dat je misschien nu geen zin hebt om over Harry te praten maar ik moet je wat vertellen..."

Ik kijk haar vragend aan.

"Ik kom dus uit Holmes Chapel en de reden waarom het je bekend voor komt is omdat Harry daar ook vandaan komt. En ja ik heb hier over de Harry Styles. De Harry Styles die bij mij op High School zat, de Harry Styles waar ik tijdens High School hopeloos verliefd op was. De Harry Styles die mij nooit heeft zien staan..."

Haar stem sterved weg en ik kijk haar met enorme ogen aan.

"Wat?!" Vraag ik terwijl ik moeite doe deze informatie te verwerken.

"Ik ken Harry, we woonde in het zelfde dorp, gingen naar dezelfde school en zaten zelfs in dezelfde klas."

"En jij was verliefd op hem?"

Ze knikt.

"Hopeloos verliefd, voor bijna drie jaar."

"Maar waarom zag hij je dan niet staan?"

Ze grinnikt.

"Katie, kom op. Kijk naar mij! Ik ben niet knap! Ik ben klein, stevig en ik draag ook nog eens een bril! Erger kan het niet!"

Mijn mond valt open.

"Juul, zeg dat niet! Je hebt een geweldig karakter en je bent super aardig. En jij bent alles behalve lelijk of stevig. Trouwens, die bril staat je echt super goed en wat boeit het dat je wat kleiner bent. Lang zijn is ook niet altijd geweldig! Je bent perfect zoals je bent, Juul. Iedereen is dat..."

Ik leg mijn hand op haar hand en kijk haar doordringend aan. Een zwakke lach verschijnt op haar lippen.

"Jij hebt makkelijk praten; jij bent physiek perfect en niet alleen physiek je bent een geweldig persoon. Zo'n iemand die iedereen mag. Jij hoeft alleen maar te lachen en je prachtige blonde haren over je schouder te gooien en jongens liggen al aan je voeten. En dan niet te vergeten je ogen. Zulke ogen heeft werkelijk niemand, ze zijn zo speciaal en ze glinsteren altijd. Jij bent zo'n iemand die de mensen van tegenwoordig perfect noemen. En je hebt niet eens make-up nodig om het te zijn."

"Juul, houd op. Niemand is perfect, zelfs ik niet. Ik heb bijvoorbeeld hele zwakke knieën."

Het wordt even stil

"En trouwens Harry is niet voor niks vreemd gegaan, hè."

"Mag ik vragen waarom hij eigenlijk vreemd is gegaan?"

"Dat ligt nogal ingewikkeld." Mompel ik.

Ze knikt.

"Maar Juul? Heeft Harry ooit een keer tegen je gepraat?"

"Ja, zo vaak zelfs."

"Maar waarom zeg je dan dat hij je niet zag staan?"

"Hij zag me wel, alleen hij zag me niet op de manier dat ik wilde dat hij mij zag." 

"Waren jullie vrienden?"

"Vrienden is een groot woord. We kende elkaar gewoon en we konden wel met elkaar opschieten en zo..."

Het is stil.

"Hij was één van de populairste jongens bij mij op school en ik was eigenlijk meer een nobody of eigenlijk meer de typische school nerd. Ik haalde goede cijfers en ik had een doel dat ik wilde halen; ik wilde rechten gaan sturen..."

Ze slikt even en ik zie aan haar dat ze het eigenlijk niet zo prettig vindt het hier over te hebben.

"Zoals ik al zei; hij zat bij mij in de klas. Op een geven moment plaatste onze mentor ons naast elkaar omdat ze dan dacht dat Harry beter zou op letten."

"Hielp het?" Vraag ik nieuwsgierig.

"Voor hem wel, ja. Zijn cijfers schoten omhoog, niet dat ze zo slecht waren of zo. Maar voor mij hielp het niet; ik werd verliefd op hem, stapel verliefd."

Ze slikt even terwijl ik haar ademloos aankijk.

"Maar hij was niet verliefd op mij. Een paar maanden later vertelde hij mij dat hij verliefd was op mijn bestie vriendin Emily. Jammer genoeg vond zij hem ook leuk en na een maand kregen ze ook nog eens een relatie. Ik was er echt kapot van. Gelukkig, ging het al na een paar maanden uit..."

"Whouw..." Mompel ik.

"Ik was nog steeds verliefd op hem en dat bleef ik ook totdat hij naar de X Factor ging. Toen veranderde hij te erg, vond ik. "

"Dus jij vindt de Harry van tegenwoordig maar niks?"

"Nee, dat heb ik niet gezegd. Hij is nog steeds een geweldig persoon met een goed hart maar het is niet meer de Harry waar ik op verliefd was. Niet dat fame hem zo erg verandert heeft of zo maar gewoon het feit dat hij beroemd is geworden vind ik maar raar. Ook al had ik wel verwacht dat er ooit een dag ging komen dat hij beroemd zou worden maar ik had nooit gedacht dat die dag zo snel al zal komen..."

Ik grinnik.

"Het rare is, is dat jij het maar niks vindt dat hij beroemd is geworden. En dat ik juist dankbaar ben dat hij beroemd is geworden anders had ik hem waarschijnlijk nooit ontmoet."

"Is dat zo? Ben je echt dankbaar dat je hem ontmoet hebt? Want volgens mij heeft hij je heel veel pijn gedaan, Katie."

"Klopt, maar diep van binnen houd ik nog steeds van hem." De woorden glippen mijn mond uit voordat ik het door heb. 

Ik schrik ervan en voel hoe mijn ogen groter worden.

"Serieus? Na alles wat hij heeft gedaan?"

"Jij bleef toch ook van hem houden toen hij wat met je beste vriendin had."

"Ja maar dat was anders. Ik heb nooit wat met hem gehad."

"Toch is het wel een beetje het zelfde."

Ik zie Juul op haar lip bijten.

"Maar als je nog steeds van Harry houdt waarom ga je dan nu met Max?"

"Omdat ik niet meer van Harry wil houden..."

Twee dagen later

Ik loop door de paddock. met Juul en Kimi aan mijn zijden. De race is net afgelopen en Kimi moet richting de pers. Jammer genoeg is het resultaat niet zo goed als twee weken geleden, hij is derde geworden. Daardoor staat hij nu ook niet meer eerste in het klassement.

Ik zie vanuit mijn ooghoek Max aankomen lopen. Ik versnel mijn pas een beetje, aangezien ik hem dit hele weekend al heb proberen te ontwijken. Ik ben nog steeds niet zeker of ik wel echt een relatie met hem wil. 

"Katie!" Hoor ik hem roepen.

Ik stop met lopen en draai me om. 

"Hey!" Zeg ik terwijl ik mijn best doe om een zo'n echt mogelijke lach op te zetten.

"Kan ik je wat vragen?"

Ik werp een blik op Juul en Kimi. 

"Ga maar! Je weet waar je ons kan vinden." Zegt Juul.

Ik knik en loop richting Max.

"Ik vroeg me af of ik je vanavond misschien mee uiteten kan nemen?"

Ik voel mijn ogen groter worden.

"Natuurlijk." De woorden verlaat mijn mond voordat ik het door heb.

Om eerlijk te zijn weet ik niet of ik spijt moet hebben van die woorden.

"Oké, ik haal je om half acht op." 

"Is goed."

Iets voor half acht s'avonds 

Ik loop stressend door mijn hotel kamer terwijl Kimi gefocust naar zijn laptop kijkt.

"Keet? Waarom ben je zo onrustig? Ga is zitten."

Ik zucht en plof naast Kimi op de bank.

"Ik ben gewoon zenuwachtig. Sinds Max weet dat ik een relatie met Harry had voel ik me best wel ongemakkelijk in zijn buurt. En ik ben gewoon super bang dat Max straks over Harry gaat praten."

"Maak je niet zo druk."

Na die woorden hoor ik het geklop op de deur. 

Meteen kijk ik met grote ogen naar Kimi.

"Hoe zie ik eruit?" 

Kimi schud lachend mijn hoofd terwijl hij mijn outfit scant. 

Ik draag een bordeaux rode off the shoulder body met een zwarte skinny enkel broek en daar onder zilveren stiletto's. Verder hangt mijn haar voor drie kwart krullend over mijn schouders terwijl het andere kwart achter op mijn hoofd in een staart vast zit. 

"Keet, je ziet er geweldig uit."

Die woorden laten een lach op mijn gezicht verschijnen. 

"Dankje, Kimi."

"Ga, nu naar Max toe want je kan hem niet eeuwig voor die deur laten wachten."

Ik grinnik en pak mijn clutch. Waarna ik naar de deur van de hotel kamer loop.  Ik open de deur en Max verschijnt. Zodra zijn ogen op mij vallen verschijnt er een grote lach op zijn gezicht en zijn ogen beginnen te fonkelen. 

"Wouw..." Mompelt hij.

Ik grinnik.

"Dat je knap was wist de hele wereld al. Maar dat je zo adembenemend bent had niemand verwacht. Je ziet er werkelijk prachtig uit, Katie."

Ik voel hoe het bloed naar mijn wangen stijgt.

"Ik kan ook wel het zelfde over jou zeggen, Verstappen."

Een verlegen glimlach verschijnt op zijn gezicht waarna hij zijn hand uit steekt. Ik kijk naar zijn hand en pak hem twijfelachtig beet. Ik trek de deur van de hotel kamer achter me dicht waarna we samen het hotel verlaten

2 uur later, down town Shanghai

Het diner verliep minder awkward dan ik had verwacht en het onderwerp 'Harry' is niet eens naar voren gekomen.

Op dit moment zitten we beide ons desert op te eten terwijl we de meeste rare gespreksonderwerpen hebben.

"Dus jouw vaders vriendin is de gene met die vel groene lipstick?" Vraag ik terwijl ik moeite doe om mijn lach in te houden. Al dat beeld van die vrouw met haar Halloween groene lipstick laat mij lachen.

"Ja, ze is wel aardig alleen om eerlijk te zijn. Die groene lipstick is focking lelijk, ze lijkt daardoor echt op een heks." 

Ik grinnik.

"Ik wilde precies hetzelfde zeggen..." 

"Het is dat ze aardig anders had ik tegen mijn vader gezegd dat hij haar maar eens de deur moest wijzen."

"Max zo kan je niet zijn. Als hij van haar houdt moet je dat accepteren."

"Ja weet ik. Maar het is waarschijnlijk toch weer een van zijn nieuwe vlammen die binnen een paar maanden weer over is. Ik zou hier de gene moeten zijn de vrouwen date maar hij heeft de afgelopen maanden meer vrouwen gedatet dan ik."

"Oké, dat gaat wel ver..." 

"Dat bedoel ik. Ik ben er gewoon klaar mee dat mijn vader bijna iedere maand met een andere vrouw thuiskomt. Hij is de volwassenen, hij moet het goede voorbeeld geven maar in plaats van dat te doen is hij steeds de gene die zijn relaties verpest of al snel weer overstapt naar zijn volgende prooi."

"Volwassenen zijn nou eenmaal net zo slecht in relaties onderhouden als wij..."

"Hoe zit het eigenlijk met jouw ouders? Getrouwd of gescheiden?" Vraagt Max.

Ik bijt op mijn lip en alle herinneren die ik bijna pas vergeten komen terug.

"Ze zijn ook uitelkaar."

"Ohw, hoelang al."

"Je kan beter vragen hoe kort..." Zeg ik terwijl mijn stem weg sterft.

Max zijn gezichtsuitdrukking verandert en ik zie aan hem dat hij moeite doet om de woorden bij elkaar te zoeken die hij moet gebruiken om op mijn opmerking te reageren.

Opeens komt er een serveerster naar onze tafel lopen.

"Bent u klaar om af te rekenen?" Vraagt het kleine Chinese vrouwtje.

Max knikt en hij staat op om met het vrouwtje mee te lopen om af te rekenen.

Ik zucht diep en hoor opeens mijn telefoon rinkelen. Ik pak hem uit mijn clutch en zie dat het Juul is. Ik neem op;

"Juul wat is er?"

"Keet! De paparazzi is achter de locatie gekomen waar Max en jij op dit moment zijn. De hele ingang is omsingeld en het is zelfs live te zien op sommige websites."

Ik kijk om het hoekje richting de ramen en zie allemaal camera's. Gelukkig zaten we buiten het zicht maar nu moeten we hier nog uitkomen. 

"Weet jij misschien of dit restaurant een achter uitgang heeft?" Vraag ik uit paniek.

"Ik zou het niet durven zeggen. Maar waarschijnlijk staat daar ook pers." 

Ik zie vanuit mijn ooghoek Max komen aanlopen.

"Katie, wat is er?" Vraagt hij zacht.

Ik geef een knikje richting de ramen terwijl ik nog steeds Juul aan de lijn heb.

"Denk je dat het, het beste is als we er gewoon door heen gaan?" Vraag ik aan haar.

"Ja, ik denk dat je geen andere optie hebt."

"Oké. Bedankt voor het waarschuwen, Juul."

"Geen dank."

Ik hang op en kijk naar Max. Die zenuwachtig richting de ramen kijkt.

"Dus we moeten daar doorheen?" Vraagt hij.

Ik knik.

"There is no way dat ik daar doorheen ga!"

"Max, we hebben geen andere keuzen."

"Klopt, maar... Maar ik wil gewoon dat jou niks overkomt Katie. Ik weet de reden waarom ze daar staan en ik wil gewoon niet dat ze van die kut opmerkingen gaan maken over Harry en jou."

Een zwakke lach verschijnt op mijn gezicht,

"Dat is lief. Maar we moeten er doorheen Max en zo snel mogelijk."

Hij knikt en steekt zijn hand uit. Ik pak hem beet en loop richting de uitgang van het restaurant. Ik voel hoe de zenuwen groeien des te dichter we bij de deuren komen. Ik weet dat ik veilig ben bij Max in de buurt maar toch voel ik me niet zo veilig als dat ik me bij Harry voelde. Ook voel ik niet die tintelingen die door me heen schoten bij Harry als onze handen elkaar vast pakte. 

Ik word uit mijn gedachten gehaald doordat de deur opengaat. Max trekt me mee naar buiten en we lopen zo snel mogelijk door de mob van paparazzi richting de zwarte Range Rover die op ons stond te wachten. 

"Katie hoe was het om Harry's tijdelijke vlam te zijn?!"

Harry p.o.v.

"Katie hoe was het om Harry's tijdelijke vlam te zijn?!"

De woorden doen me pijn, veel pijn.

Dit alles doet me pijn:

Het doet me pijn om haar zo bang te zien, ik kan gewoon de angst in haar ogen zien...

Het doet me pijn om haar zo opgejaagd te zien...

Maar wat me nog het meeste pijn doet is om te zien hoe haar hand niet mijn hand vast heeft...

A/N Ik hoop dat dit een beetje een mooi einde was. Hij is wel open btw, dus wie weet wat er in het volgende hoofdstuk komt..?

Omdat ik zo lang niet geüpdatet heb geef ik jullie een extra lang hoofdstuk. Ik hoop dat hij een beetje leuk was...

Ook is de kans dat er snel weer een nieuw hoofdstuk komt groot omdat ik best wel veel tijd heb om te schrijven. Ik heb niet meer zoveel toetsen en stuf.

Btw ik heb mijn Wattpad profiel een beetje aangepast; nieuwe profiel foto, nieuwe background picture en nieuwe status. Ik hoop dat jullie het een beetje nice vinden en daardoor mij als een persoon beter leren kennen. Als jullie nog vragen aan mij, stel ze gewoon. Ik vind het leuk om ze te beantwoorden. 

-K

Trouwens vergeet niet te stemmen en te reageren