O N U I T S P R E E K B A A R

Hij kwam buiten, keek naar links waar hij niemand zag lopen, de straat was donker en hij haalde diep adem. Toen hij rechts keek fronste hij en schudde zijn hoofd, hij liep naar haar toe. Ze stond op de stoep, met haar armen over elkaar heen geslagen. Haar muts zat scheef op haar hoofd en ze blies haar adem uit in de lucht, liet witte kringen achter in de duisternis.

'Wat was dat Ella?' vroeg Silvester en keek Ella aan. Hij sloeg zijn arm om haar heen en drukte haar kleine lichaam tegen hem aan.

'Ja, verdomme niks. Hij was gewoon dronken.' Zei ze kort.

'Kijk me aan en zeg nog eens dat dat niets was.'

'Sil, hij was gewoon dronken, hou op.'

'Wie was William?'

'Zijn broertje en soms als hij dronken is begint hij daarover te raaskallen en begint hij sentimenteel te worden en begint hij over verdomde bloemen en hoe ik ruik.'

'O.'

'Ja, O.' herhaalde ze hem en trok zichzelf los uit de armen van Silvester. Ze liep een paar stappen van hem vandaan en leek in gedachten verzonken. Silvester wachtte, ze zag er allesbehalve gelukkig uit wanneer ze piekerde en Silvester glimlachte.

'Wat dacht je van een overheerlijke burrito...' Ella bleef stilstaan en fronste, 'met mijn lichaam als toetje.'

'Sil!' schreeuwde ze en rende naar hem toe, legde haar hand op zijn mond en keek hem streng aan. 'Doe normaal, niet iedereen hoeft te weten dat ik het doe met de nieuwe veearts. Op een plek als deze gaan de praatjes snel.'

'Denk je dat ze het nog niet weten dan?'

'Verdomme, sukkel. Tuurlijk wel maar dat hoef je niet zo... zo openlijk te zeggen?'

'Seks!' schreeuwde Silvester en Ella zette grote ogen op.

'Imbeciel.'

'Dan niet, ik eet die burrito's ook wel alleen, zal ik je naar huis brengen?'

Ella kreunde en draaide zich weer om, haalde diep adem en keek Silvester aan.

'Niet zo stom doen...' zei ze en pakte zijn hand.

'Pech gehad.' Zei Silvester plagend en liep richting de parkeerplaats.

'Maar Sil! Ik wil wel... Ik wil echt wel en ik wil die burrito's ook vet graag maar je moet niet zo stom doen als ik ergens over nadenk!' stammelde ze en waggelde achter hem aan terwijl ze zijn hand bleef vasthouden. Ze zag niet dat Sil glimlachte om haar poging om zich te verontschuldigen voor iets wat ze helemaal geen spijt van had hoeven hebben. Hij draaide zich om toen ze bij de auto aankwamen en glimlachte breed. Schudde zijn hoofd en nam haar hoofd tussen zijn koude handen. Drukte zijn lippen op de hare, terwijl ze probeerde onder haar adem verwijten naar hem te gooien. Even had ze gedacht dat hij werkelijk wilde weten waar dat over ging en waar Lukas het over had gehad. Ze zoende Silvester vol passie maar haar gedachten waren ergens anders. Bij de herinneringen die ze al lang geleden had weggestopt. Lukas had zijn naam nooit mogen noemen, niet in het bijzijn van zoveel mensen die wisten wat er verdomme gebeurd was.

In de stilte reden ze naar het huis van Silvester. Ella keek naar buiten, ze reden niet hard en ze kon elk detail van de bomen zien terwijl ze door de bijna onbegaanbare weg tussen de bomen reden. Ze dacht na en het was bijna onmogelijk om aan iets anders te denken. Ze had Silvester in de waan gelaten dat ze een potje hartstochtelijke seks zouden hebben wanneer ze thuiskwamen. Voor hem dan, niet voor haar. De kwellende gedachten vraten aan haar geweten. Silvester draaide de laan op, richting zijn huis, waar nog een enkel licht brandde. Hij keek haar aan met een vermakelijke grijns.

'Kom je?' vroeg hij. Ella haalde diep adem en knikte. Silvester had ook wel door dat ze iets achterhield en dat haar gedachten ergens anders waren dan bij zijn behoefte om elkaar te liefkozen.

'Wat is er aan de hand El?'

'Niks.' Zei ze en liep achter hem aan naar binnen. Silvester gaf geen weerwoord, ze zal niets loslaten als ze dat niet wilde. Hij liep naar binnen, voor de verandering door de voordeur en schopte zijn schoenen uit, hing zijn jas aan de kapstok en liep naar de woonkamer waar hij een paar blokken hout op het smeulende hout van de open haard gooide. Wat was het koud.

'Ella, heb ik iets fout gedaan?' vroeg hij, twijfelend aan zichzelf, had hij er iets van moeten zeggen toen Lukas haar omhelsde met zijn dronken kop. Ella schudde haar hoofd.

'Hou op Sil.' Bromde ze en plofte neer op de bank, trok een kleed over zichzelf heen.

'Nee, elke keer als mij iets dwars zit vertel ik het aan je,' zei hij en ging naast haar zitten, 'het enige wat ik vraag is of je eerlijk tegen me wilt zijn.' Hij pakte haar hand en liet zijn duim over de rug van haar hand glijden.

'Lukas was gewoon dronken en ik schrok gewoon.'

'Is dat alles?'

'Ja.'

'Als jij wilt dat ik dat geloof.' Zei hij en haalde diep adem, 'ik ga op bed.'

Ze zei niks, keek hoe hij wegliep en ze wist dat hij hoopte dat ze achter hem aan zou rennen, dat ze hem besprong en vertelde dat ze van hem hield. Maar haar gedachten bleven malen over het feit dat Lukas een naam had laten vallen die ze al jaren niet had gehoord en ze wilde zo graag geloven dat ze het vergeten was. Met tegenzin liep ze uiteindelijk naar boven toe, kleedde zich uit en krulde haar lichaam tegen het warme lichaam van Silvester aan. Hij glimlachte enkel, legde zijn arm om haar heen en trok haar stevig tegen hem aan.

'Als de waarheid zo onuitspreekbaar is, laat me je dan in ieder geval vasthouden.' Fluisterde hij in haar nek.