Saniyenin onda biri kadar bi zaman diliminde kafasında zilyon tane senaryo tasarlayan Merve, içindeki patlayan volkanları etrafa belli etmemesi gerektiğini hatırladı. Tüm filmlerde öyle değil miydi? Kendine hakim olan kadın yakışıklı ve tehlikeli erkeği etkiler ve işte zincirleme olay tamlaması orada başlar.

"Tanrım!" diye bağırıyordu merve içinden. 'beklediğim dönüm noktası bu mu?' diye düşündü. Ve sonra zihnini susturması adına süetlinin sorduğu soruyu içinden tekrarladı; 

"rehinem olur musun?

Süetli sorduğu soruya karşılık bir çığlık, tekme yada en azından korku dolu bakışlar bekliyordu. Ancak hiçte beklediği gibi bir sonuçla karşılaşmayacağı; kadının umarsız hareketlerinden belli oluyordu.

Daha yarısına ancak geldiği sigarasından son nefesi alıp kalanını yere atan kadın, karşısında dimdik duruyordu. Ve sordu "ne tarafa gidiyorsun?" bu beklenmedik bir soruydu. Ancak üzerine düşünecek zamanı yoktu. hızla cevap verdi;

"istanbul."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"tamam" dedi kadın ve o sırada küçük bir çantayı  kıvrak bir hareketle arabanın açık kapısından  içeri fırlatmıştı bile. Sanki bu anı defalarca yaşamış gibi bilinçli davranan bu kadın süetliye yaklaştı. Şaşkın da olsa duruma hakim süetli, küçük çakısını cebinden çıkardı. 

Kadın "lütfen bana zarar verme" diyordu yüksek bir tondaydı sesi ve kahkaha atmaya niyetli... Korkudan hiç eser yok.

Şaşkın polisler ciddileşen durum karşısında silahlarına sarıldılar. Ve endişeyle bağırıyorlardı;

"ateş ederim." diyordu birtanesi ve ekliyordu ötekisi "bırak kadını!" bir diğeri ise zaten sakin olan süetliyi sakinleştirmeye çalışırcasına "sana zarar vermeyeceğiz" diyordu, belkide kendini sakinleştiriyor yada arkalarında duran range roverların gazabından korunmaya çalışıyordu, bilemiyorum.

Süetli, ona yöneltilmiş sözlere karşılık dahi vermemişti. Şoför koltuğuna yaklaştı, bıçak hala Merve'nin boğazındaydı.

O sırada Range Roverlar sahiplerini korumak adına içgüdüsel olarak havlayıp dikkat dağıtan K9 nidasıyla farlarını yakıp söndürmeye başlamışlardı. Bunu seri bir şekilde bütün göz temaslarını kesmek ve sahiplerine zaman kazandırmak adına yapmışlardı. Karanlığın içinde parlayıp sönen ateş böceği misali..

Ortalık karışmıştı!

Süetli seri bir şekilde arabaya bindi. Rehineyi alıp almamakta kararsızdı. Ancak Merve bu kararı ona bırakmaya niyetli değildi. Bu durumu kendisinin bir fırsatıymış gibi görüyordu ve süetlinin üzerinden atlayarak arabaya binmiş hatta kapıyı dahi kapatmıştı.

Düşünmeye fırsatı yoktu Süetlinin.

Gaza bastı!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Arka koltuktaki telefon çalıyordu. Ve polislerle kedi-fare oynayan süetli şuan için telefona cevap verecek durumda değildi. Merve sanki kendi göreviymişçesine arka koltuktan telefonu aldı ve açıp sesi hoparlöre verdi.

"ağbi sağa gir!" süetlinin aksine telaşlı olan bu ses fazla korumacıydı.

Süetli sağa girdi.

Merve'nin elindeki telefon zırıldamaya başladı.

"konferansa al." yoldaki kondisyonunu bozmayan süetli, yüzde yüz denecek kadar da sakindi.

"6, polislere engel ol" talimat veriyordu süetli.

"üç arabalar ağbi, ikisini etkisiz hale getirebilirim sadece" ne kadar cılız olsada bu ses dekendinden gayet emin geliyordu.

"7, sende git" süetli oluşan duruma göre şekil alıyordu.

"tamam ağbi" dedikten sonra tok bir ses, iki kişi konferanstan ayrıldı.

Merve gidişattan fazlasıyla memnundu, farkında değildi ancak gülümsüyordu.

"ağbi rehine aldın?" duruma anlam verememiş olamlıydı en başta sağa girmelerini söyleyen ses.

"farkındayım" dedi süetli, ses tonunda herhangi bir oynama olmaksızın.

"tamam.tamam.tamam!" diye ortamı yada daha doğrusu kendisi sakinleştirmeye çalışan telefonun ucundaki ses devam etti "şöyle yapalım; Selin Hanım'ın yerini alabilir?" sesi tepki bekler nitelikteydi.

Gözleri parladı süetlinin ve Merve'ye kısa bir bakış attıktan sonra "tamam" dedi. Telefonlar kapandı.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Gözleri hala Merve'de olan süetli ağzından dökülecek olan sözlerle ikinci viraja sokmuştu Merve'yi;

"bana eşlik et."