Lenora beseft niet dat ze een gigantisch grote fout heeft gemaakt. Sukkel. Ik word later gewoon een dief. Ik ben te goed in dingen stelen.

Als ik met Luke ben opgesloten ben ik nog steeds aan het nadenken voor mijn ultieme wraak. Luke ziet het en kijkt me vragend aan. Met een gigantische grijns haal ik Lenora's telefoon uit mijn zak. Meteen ontgrendel ik hem en ga naar whatsapp.

"Lukey?" Ik kijk Luke aan.

"Ja?"

"Wat is het nummer van Ashton?" Hij begint ook te grijnzen en noemt het nummer uit zijn telefoon. Als ik hem in Lenora's contacten heb gezet, als Future Husband❤, stuur ik hem een appje.

U: Hey

Future Husband❤: hey, waarom app je? We zitten in dezelfde bus..

U: ik moet iets vertellen dat ik niet in real life durf

Future Husband❤: oh okay, ga je gang

U: nou kijk, ik vind je zeg maar heel erg leuk

Luke moet naast me lachen en ik schrik me een ongeluk. Ik wist niet dat iemand meekeek en al helemaal niet dat dat persoon zo dichtbij zat. Luke's kin lag ongeveer op mijn schouders. Ik krijg kippenvel bij het idee dat een jongen zo dichtbij is gekomen.

Meteen schuif ik verder weg en pak de telefoon die ik per ongeluk had laten vallen. Als ik hem oppak hoor ik luid gejuich uit de andere kant van de tourbus komen en ik loop erheen.

Ik realiseer alleen te laat dat de deur op slot zit en ik loop er vol tegenaan. Luke begint te lachen en krijgt dan een berichtje waardoor hij nog harder lacht. Ik kijk hem vragend aan en hij laat de foto zien. Ik moet ook lachen.

Ashton en Lenora. Knuffelend.

Ik zie op de foto dat Lenora naar onze deur kijkt en ik begin te tellen, ik weet wat haar reactie is.

5.

4.

3.

Verder kom ik niet want de deur vliegt open. Lenora staat in de deuropening en heeft een seriemoordenaar achtige blik op haar gezicht staan. Ze loopt heel dreigend naar me toe en ik denk heel even dat ze me gaat vermoorden. Dan geeft ze me een knuffel.

"Dankje." Fluisterd ze.

"No problem. Mag ik nu weg hier?" Fluister ik terug.

"Ga je gang." Meteen laat ik haar los en pak ik Luke's hand om hem mee te slepen naar de rest. Als we daar aankomen kijkt iedereen ons aan.

Of eigenlijk kijken ze naar onze handen.

Ik laat meteen zijn hand los en loop naar Renske toe, die me met een soort pedoface aankijkt. Nienke kijkt me ook vragend aan en Lenora doet met haar mee. Ik leg ze snel uit dat er niks gebeurt is en dat ik dat ook niet wil en ze knikken begrijpen.

"GROUP HUG!" schreeuw ik en meteen word ik aangevallen door armen. Kun je nagaan dat het nu pas 3 mensen zijn.

Als de andere 9 jongens ook meedoen word ik helemaal geplet en ik zie Nienke benauwd kijken.

"Oke stop maar weer. Nienke heeft zo'n claustrofobische aanval. STOP DE BUS!" met een klap komt de bus tot stilstand en ik val op de grond, en er valt een lichaam bovenop me.

"Niall, neem Nienke mee naar buiten voor frisse lucht. De rest, help me met deze aardappel van me af te halen. Wie is het eigenlijk?" Het hoofd van Luke schiet omhoog en ik moet lachen, tot ik alweer doorkrijg wat ik aan het doen ben.

"Luke, ga van me af."

"Nee." En hij geeft me een knuffel. Dan raak ik in paniek en ik zie dat Renske en Lenora het door hebben.

"Luke, ik meen het!" Schreeuw ik half. Geschrokken gaat hij van me af en ik sta meteen op om de bus uit te rennen. Ik zie Niall en Nienke tegen de bus aanzitten dus ik loop naar het weiland waar we zijn gestopt. Ik ga zitten en begin bloemetjes te plukken voor een krans. Dat maakt me weer rustig en ik leg hem voorzichtig op mijn hoofd.

Ik hou van bloemen.