H43. Lieke

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Ik zit nu samen met Lenora, Renske en Dinges in de auto. Naam vergeten.

'Dingetje, hoe heet je ook al weer?'

'Louis.'

'Ohja.' Louis schud lachend zijn hoofd.

'Sukkel.' Ik kijk hem nepboos aan en steek mijn middelvinger op, waardoor hij in de lach schiet.

'Jongens, alsjeblieft zeg. Mijn beste vriendin ligt in het ziekenhuis.' Lenora kijken ons aan met tranen in de ogen. Renske knikt instemmend en ik stop met lachen. Louis doet hetzelfde en er valt een Awkward stilte in de auto.

《☆》

We zitten nu in de kamer van Nienke. Ik, Lenora en Renske. Nienke is bewusteloos, maar het gaat goed met haar. Lenora en ik waren helemaal aan het flippen tot Renske vertelde dat het hart links zit en Nienke rechts geraakt was. Dus nu zijn we ietsiepietsie rustiger.

Not.

Maarja, we hebben de jongens buitengesloten omdat we amper nog tijd met zijn vieren doorbrachten. Niet dat we dat nu echt doen, zonder Nienke.

'Jongens, weten jullie nog ons sneeuwballengevecht?' Mijn stem trilt, maar ik zie een glimlach op Renskes gezicht als de herrineringen terugkomt.

'Of ons stoepkrijtjesgevecht?' Lenora moet nerveus lachen als ze het zegt.

'Of toen we Nienke hadden opgemaakt terwijl ze sliep?' Ik moet lachen, net Als Lenora. We weten allemaal nog dat Nienke Renske toen geslagen had. Niet hard ofzo, maar ze deed het. Daarna zei ze meteen weer sorry.

'Toen sloeg ik Renske toch?' Ik spring een meter de lucht in als ik Nienkes stem hoor.

'You did, bitch.' Zegt Renske, waardoor Nienke moet lachen. Als ze overeind probeert te komen vertrekt haar gezicht.

'Niet bewegen Nien, ik ga een dokter halen.' Renske rent de deur uit en komt meteen weer binnen. Met een dokter.

'Dat was snel.' Renske moet lachen.

'Hij had net de jongens weg gestuurd omdat hij kwam checken. Wij moeten ook weg ' Ik knik en sleep Lenora mee. We lopen de deur uit en gaan op zoek naar de jongens. Ik loop samen met Lenora voorop en Renske, die nogal sloom is, loopt achter ons. Plotseling stoot Lenora me aan en wijst naar iets voor ons. Eigenlijk iemand. Eigenlijk 2 iemanden. Ik draai me meteen om en sleep Renske mee terug.

'What the fuck Liek?'

'Dit wil je niet zien.'

'Jawel.'

'Nee.'

'Wees geen kleuter.'

'Prima, Peuter.'

'Bitch.' En ze trekt zich los. Ze loopt naar waar Lenora en ik net liepen en draait zich dan ook om. Als ze langsloopt zie ik dat ze tranen in haar ogen heeft.

Kut Louis.

Ik geef Lenora een ga-achter-haar-aan-ik-praat-met-Louis-blik en ze loopt achter Renske aan. Ik loop naar Louis en trek hem los van het meisje dat hij half staat op te vreten.

Zombie alert.

Niet grappig? Oke..

'What the fuck Louis?! Wie is dit en waarom zoen je haar? Waarom ga je fucking vreemd?!'

'Teveel vragen in een keer.'

'Hoe durf je vreemd te gaan, eikel?' Sis ik. Hij kijkt me raar aan, alsof hij het niet begrijpt. Dan verlies ik mijn geduld en sla ik hem.

'What th-'

'Nee, jij What the fuck! Hoe durf je! Je stelt me zo diep teleur Louis! Ze houd fucking veel van je en je doet haar pijn?! Wat is er mis met jou?!' En ik stamp weg. Dan bedenk ik me, loop terug en trek die bitch keihard aan haar haar.

'Sorry, mijn hand schoot uit.' En ik loop achter Renske en Lenora aan. Ik zie dat ze weer bij Nienke zitten en loop naar binnen. Lenora en Nienke hebben een gesprek en Renske kijkt voor zich uit.

'Gaat het?' Ze kijkt me triest aan.

'Domme vraag, sorry.' Ik geef haar een knuffel en loop dan naar de deur om die open te maken, want er werd geklopt.

'Oh, hi Louis.' Ik kijk hem boos aan.'

'Kan ik met Renske praten?'

'Geen idee, kan je dat?'

'Het spijt me, oké?!' Ik rol met mijn ogen.

'Renske? Er is hier iemand voor je.' Zeg ik, en Renske staat op en loopt de deur uit.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro