Ik zit hier in een of andere vage kamer. Nou ja vaag? Het is een roze kamer met een regenboog en een unicorn...

O en een tomaticorn.

Drie keer raden van wie deze kamer is.

Juist lieve mensjes/tomaticorns/peuters/goudvissen/bitches/alle andere dingen is mijn oude kamer.

Dit was het huis waarin ik ben geboren en dit de kamer waar ik de eerste drie jaar van me leven in heb geleefd.

Gezellig dit.

Mijn 'ontvoerders' staan recht voor me.

Laat me ze ff voorstellen.

Mijn vader en de ex van lieke. Ik ga geen namen geven want dat verdienen ze niet.

"Wat doe ik hier?" Vraag ik ze.

"Je bent hier omdat jij nogsteeds iets hebt en aangezien ik je vader ben heb ik het recht om dat van je af te nemen" zegt mijn vader grijzend.

Mijn ogen wijdde zich en meteen daarna kijk ik hem boos aan. Niet zomaar boos echt woedend.

Geloof me maar als ik vroeger mijn klasgenootjes wegrende voor die blik.

"En wat doet hij hier dan?" Vraag ik rustig.

"Ik ben hier omdat lieke het heeft uitgemaakt en ik haar vij een van der zwakke plekken wil raken. En die zwakke plekken zijn renske nienke en jij. Maar ik heb er aan 1 genoeg" zegt hij grijzend.

"Verlepte loempia" mompel ik.

"Wat zei je daar jongedame!?" Roept mijn vader boos.

"Verlepte loempia want ondanks dat ik je haat heb ik wel geluisterd vroeger over dat ik niet mag schelden" zegg ik 'lief'.

Ze kijken me beide nijdig aan.

"Blijkbaar niet zo goed" zegt mijn vader ineens grijnzend zodra hij iets op zijn mobiel heeft gezien.

"En hoezo dan niet?" Vraag ik hem verveeld. Dit slaat echt totaal nergens op.

"Dan zou je nooit een vriendje hebben gehad weet je nog?" Zegt hij grijnzend. Ook die ex van lieke begint een mega grijns te krijgen.

Ik zucht.

Ik zal het wel moeten zeggen.

"Als dit over ashton gaat... hij is mijn vriendje niet.. hij is een gewone vriend net als lieke renske en nienke hij houd niet van mij" zeg ik gevoelloos.

"Jij wel van hem dan?" Gaat hij door.

Okay het spijt me zeer maar dit trek ik niet.

Ik sta op met tranen in mijn ogen.

"natuurlijk hou ik wel van hem! Hij is het beste wat me ooit is overkomen! Maar door jou heb ik het verpest zoals altijd! Blij nu!?" zeg ik steeds zachter en met meer tranen.

"Lieve lenora ik heb helemaal niks voor je verpest geef me het gewoon en je bent van me af" zegt hij rustig.

"We hebben bezoek" zeg de ex van lieke grijnzend die de deur open doet.

En ja hoor daar staan ze.

"Ga weg" zeg ik rustig.

Niet dat ik lang rustig blijf als ik nienke in niall zijn armen zie liggen.

"Nienke...." zeg ik zacht.

"We gaan niet weg zonder jou" zegt ashton nu. De rest stemt in ook lieke maar die heeft zich meer achter luke verscholen.

"GA HIER NU METEEN WEG" roep ik boos tegen ze. Ik ben wel vaker boos maar zo boos ben ik nog nooit geweest.

Ashton blijft eigenwijs staan.

Kliekat kind.

"Ik haat je ashton nu nog meer dan ooit" zeg ik tegen hem.

Hij kijkt me even geschrokken aan.

Ik draai me om naar mijn vader en naar de ex van lieke. "Als ik jullie nu dat ene geef laten jullie mij en hun dan met rust" vraag ik ze .

Ze knikken beide grijzend.

Ik zal jullie vertellen wat ze willen.

Ik heb een ketting gekregen van mijn broer berat... het was echt een hele maar dan ook echt hele dure ketting. Hij had er zelf ook 1. Het was een gouden druppel met zo'n klepje. aan de binnekant van de druppel zat een kristalletje en een foto van ons 2.

Zoals ik al zei heel duur dus.

Samen maakte de 2 druppels een infinty teken. Het was het enige wat ik nog van hem had. Nadat hij is overleden heeft mam alles weggedaan.

"Best" zeg ik tegen ze.

Ik doe langzaam mijn kettinkje af en geef het aan mijn vader terwijl er tranen over mijn wangen lopen.

"Je mag gaan" zegt mijn vader grijnzend.

Vervolgens duwt de ex van lieke ons allemaal naar buiten.

Ik zeg niks tegen niemand.

Het spijt me zeer maar ik heb met het aller belangrijkste in mijn leven verloren.

Ashton heeft al een paar keer geprobeerd me aan te spreken.

"Ashton hou op" zeg ik zacht.

"Maar ik wil je snappen en je helpen" zegt hij lief

"Ashton je snapt dit niet niemand hier zal het snappen omdat zelfs de meiden het niet weten" zeg ik nog steeds zacht.

"We gaan naar het ziekenhuis" zeg ik daarna ineens vervolgens stap ik de auto in en staar naar buiten terwijl de tranen over mijn wangen vloeien.

Gek genoeg stapt alleen ashton in.

"Lenora?" Vraagt ashton.

Ik negeer hem.

Na een tijdje komt iedereen de auto in en rijden we maar het ziekenhuis.

Midden in de rit vraagt lieke ineens wat.

"Lenora wat gaf je hem?" Vraagt lieke voorzichtig.

"Het laatste wat ik had van ja tja die ene" zeg ik zacht.

Renske em lieke knuffelen me meteen. Zij begrijpen dit wel terwijl de jngens ons vragen aan kijken.

"Het laatste wat ik had van mijn broer" zeg ik zacht.

Dan doe ik mijn oortjes in en d emuziek hard aan omdat ik geen zin heb in vragen.

Na een tijdje zijn we eindelijk bij het ziekenhuis.

Ik maak me echt heel erg veel zorgen om nienke.