H57. Nienke

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Alles is zwart.

Ik zie niks en Ik kan me niet bewegen.

Ergens in de verte hoor ik stemmen. Een zware stem, een huilende stem en een gebroken stem. Ik herken Niall en Lenora maar de zware stem niet.

Ik probeer mijn ogen te openen maar dat lukt niet. Nét als ik denk dat het lukt verschijnt er een scherm. Op dat scherm zie ik Niall en Lenora naar mij kijken. Ik kijk vanuit mijn gesloten ogen.

"Nienke, kom alsjeblieft terug!" Snikt Lenora. Ik wil tegen haar zeggen dat het goed komt maar mijn mond opent niet. Ik wil een bemoedigend kneepje in haar hand geven maar mijn hand beweegt niet.

"Nienke, ik hou van je." Fluisterd Niall gebroken. Ik wil zeggen dat ik ook van hem hou maar mijn mond opent niet. Ik wil hem een knuffel geven maar mijn armen bewegen niet.

Dan gaat de deur open en loopt er een dokter doorheen die de hele tijd in de hoek stond en nu dus naar buiten loopt. Lenora kijkt daardoor heel even op maar kijkt daarna weer naar mij.

"Zal ze wakker worden?" Fluisterd Niall proberend zijn tranen in te houden. Lenora kijkt hem bang aan.

"Niet zeggen." Een verbaasde blik kan ik vinden in Nialls ogen. "Niet zeggen dat het niet goed komt want het zal wel goed komen! Nienke is sterk." Dat laatste kwam fluisterend uit haar mond.

De deur word opengehouden door de dokter en Louis en Renske lopen de kamer in. Renske heeft de ketting van Lenora in haar hand en Louis heeft een taart in zijn gezicht.

"Wat is er met jou gebeurd?" Vraagt Niall verbaasd als hij opkijkt. Renske probeert haar lachen in te houden wat, geloof het of niet, goed lukt.

"Amy gooide de taart in mijn gezicht omdat Renske haar een bitchclap gaf maar in plaats van dat ze Renske raakte, raakte ze mij." Zegt Louis beteuterd. Ik glimlach een beetje waardoor Lenora en Renske helemaal flippen.

"ZE GLIMLACHTE! SERIEUS!" Gilt Renske. Ze loopt naar mij toe en schud mij heen en weer maar hoe hard ik het ook probeer, ik word niet wakker.

"Renske, rustig." Sust Louis haar. Renske stopt en kijkt mij voor 5 seconden aan en barst dan in tranen uit. Louis trekt haar in een knuffel en Fluisterd haar lieve woordjes toe. Lenora keek alleen maar. Ze is in shock.

"Lenora," Niall geeft haar een stootje waardoor ze ontwaakt uit haar 'trance'. "Misschien is het beter als je even naar Ashton gaat zodat hij je kan troosten." Ze knikt en staat op om naar de deur te lopen. Als ze de deur open wilt maken gaat hij al open en komt er een dokter binnen.

"Wat is er gebeurd?" Vraagt hij rustig.

"Z-ze glimlachte." Stamelt Lenora. Ze staart weer naar mij.

"U zal wel gedroomd hebben, ze is in slechte toestand. Als ze wakker word gebeurt dat pas over 2 weken. Als ze langer dan 2 weken in coma blijft halen we de stekkers eruit." Zegt de dokter. Lenora slaat een hand voor haar mond en er rolt een traan over Nialls wang. "Het is beter als jullie gaan zodat Nienke rust kan krijgen."

"Ze slaapt! Heeft ze niet al genoeg rust?" Vraagt Louis verontwaardigd. Goed zo Louis! Ik wil niet dat ze weggaan!

"Ga nou maar." Zucht de dokter. Hij heeft géén idee hoe irritant ze kunnen zijn. Zo zijn wij nou eenmaal!

Niaal geeft mij nog een kus op mijn voorhoofd en dan verlaten we allemaal de kamer.

---

De afgelopen 2 weken is er niks gebeurd. Iedereen is langs geweest, zelfs mijn ouders en Jake maar mijn ouders moesten daarna weer weg. Jake vertelde tijdens een van zijn bezoeken dat hij in een hotel verbleef totdat ik wakker zou worden.

Ik heb elke dag aan iedereen ge probeert duidelijk te maken dat ik nog niet dood ga maar het lukte niet.

Nu zijn Niall, Lieke en Jake bij mij. Ze zitten in stilte rond mij. Niall en Lieke hebben beiden mijn hand vast en Jake aait over mijn been. Dan komt de dokter binnen.

"Er is geen vooruitgang. We gaan de stekkers eruit halen." Verteld hij.

"WAT?!" Schreeuwt Jake. Hij staat op. "D-dat kan niet!"

"U kan haar toch niet laten doodgaan?" Fluisterd Lieke zacht. De dokter schud meelevend zijn hoofd.

"We hebben gedaan wat we konden en meer kunnen we niet doen. Jullie hebben tijd om afscheid te nemen." De dokter loopt weer weg en ze draaien zich weer naar mij. Ik wil niet dood. Ik wil niet dood. Ik wil niet dood.

"Nienke... Ik wil je niet kwijt! Zonder jou is er geen slimmerdsquad meer. We zijn niks zonder jou. We missen dan de unicorn, de tomaat en nietje. We kunnen niet zonder jou." Huilt Lieke ze geeft mij een knuffel en haar tranen vallen in mijn nek.

-

Als iedereen is geweest komen er 2 dokters naar binnen. Ze morren aan de machines en na een paar seconden word alles zwart...







































Plots schiet ik overeind en de dokter kijken mij verbaasd aan. Ik ben wakker. Ik leef.

Ik stap voorzichtig uit bed en wil naar de deur lopen maar de dikte houd mij tegen.

"Dokter Maurits is nu aan het vertellen dat je bent gestorven. Het is erg traumatiserend als hij dan opeens binnen komt lopen." Knipoogt hij. Ik snap wat hij bedoeld. Laten we ze gaan pranken!

Ik verstop me in bed maar nu helemaal onder de dekens. Die gast rijd mij uit de kamer en ik hoor een paar mensen naar adem snakken.

"Nienke..." Fluisterd Niall.

"Ja?" Vraag ik. Ik sla de dekens van mij af en iedereen kijkt mij stomverbaasd aan. Even later wie ik geplet in een groepsknuffel.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro