Ik zit met trillende handen in de bus. Nadat Nienke me belde heb ik de halve tourbus bij elkaar geschreeuwd dat we terugmoeten. Niet alleen voor Renske. Ineens snapte ik wat het lichtje uit mijn gedicht was.

"Waarom moeten we terug?" Vraagt Daniel, die naast me zit en mijn trillende handen vasthoud. Ik kijk hem aan en schrik, zijn hoofd is wel heel dichtbij.

"Renske is ontvoerd en-"

"Ontvoerd?" Ik glimlach.

"Ja, er word bij ons altijd iemand ontvoert. Meestal ben ik degene die ontvoert is, Nien raakt gewond, Lenora maakt ruzie met iedereen en Renske is met Louis bezig."

"Mooie combi."

"Het zijn de vier mensen waar ik het meest van hou."

"Vier?" Ik knik, en bloos lichtjes. Vier. Ken je het gevoel dat je niet weet wat je had tot je het kwijtraakt? Dat heb ik. En ik weet nu wat ik ben kwijtgeraakt.

Luke.

💛

Ik loop naar de voordeur van het appartement en bel aan. Nienke doet open en geeft me meteen een knuffel.

"Thank god, je bent terug." Ik glimlach.

"Nien, ik blijf heel graag de hele dag hier staan maar ik moet naar iemand toe." Ze kijkt me met grote ogen aan en dan begint er een grijns te groeien.

"Bek dicht." Mompel ik nog voordat ze gaat schreeuwen dat #LIKE real is. Ik loop naar de woonkamer, waar niemand is. Dan loop ik naar de keuken, waar ook niemand is. Dus loop ik naar buiten en daar zijn alle jongens. Als ik naar ze toeloop kijken ze me allemaal aan. Luke staat in het midden. Onwillekeurig glimlacht hij, en dat is het. Die ene glimlach haalt me over en ik ren naar hem toe en spring in zijn armen. Dan begin ik te huilen in zijn schouder.

"Het-het spijt me zo! Ik wist niet wat ik deed en- en-" hij legt een vinger op mijn lippen en kijkt me aan. Ik kijk terug, en dan zoen ik hem. Een bom van vlinders ontploft in mijn buik.

"Mensen, kan dit lat- au!" Nialls arm wrijft over de plek waar Nienke hem geslagen heeft. Ik schiet in de lach. Dan kijk ik Luke weer aan.

"Ik weet dat ik een ontzettende bitch was, en ben maar het spijt me echt heel erg. Ik zou niks liever willen dan nadat we Renske hebben gered opnieuw te beginnen."

"Liek.."

"Ik hou van je." Fluister ik. Niet hard genoeg voor ook maar iemand om het te verstaan maar ja, alles kan.

"Mensen, waar kan Renske zitten? Waar zouden mensen niet verwachten dat ze is en wie zou het gedaan hebben?"

"Amy, de bitch." Beantwoor Louis meteen. Ik knik en kijk de rest weer aan. Ik heb de leiding maar genomen aangezien Nienke alleen amar voor zich uitstaarde en Louis helemaal in paniek is.

"En waar kan ze Renske kapot maken?"

"Op de plek waar alle herinneringen van ons terugkomen. De studio." Ik kijk naar de deur, net als de anderen en vlieg overeind als ik zie wie daar staat. Ik wist het wel. Ik wist wel dat ze terug zou komen. Ik vlieg Lenora om de hals en plet haar helemaal.

"De studio is een goeie. Lets go." Verteld Louis.

"En desnoods.." Begin ik, en Lenora maakt hem af.

"KILL AND ATTACK."

💛

We zijn nu bij de studio. Alle jongens zijn buiten en ik ben met Nienke en Lenora binnen. Aangezien de laatste niet goed stil kan lopen zit ze bij Nienke op haar rug. Ik loop naar de kamer waar alle foto's hangen en wil de deur opendoen, maar die zit op slot. Dus pak ik een haarspeldje van Nienke. (Met andere woorden, ik trek hem met geweld uit haar haar.) ik buig hem om en maak het slot open. Meteen ren ik naar binnen als ik Renske zie, en de meiden volgen ons. We staan net in het midden van de kamer als de deur dichtvalt. Ik kijk wie dat heeft gedaan.

De anti-slimmerdsquad-squad.

Amy, Sem, Lenora's vader, mijn moeder, Matthew en, tot mijn grote schrik, Daniel. Matthew doet als eerste zijn mond open.

"En toen was de hele groep bij elkaar. Geniet van deze minuten, want het zou zo de laatste kunnen zijn."