En daar stond zij. Ze had prachtige saffier blauwe ogen en robijn rode lippen. Het was gewoon perfect. Ze stond daar, maar een beetje om haar heen te kijken. Daarna praatte ze tegen een wat oudere man, die waarschijnlijk haar vader was. Een plek daarnaast stond mijn vader, ook bij de huizen te kijken. Terwijl ik naar hem toe liep, keek ik af en toe vanuit mijn ooghoek naar haar.