Shy's POV

Pangatlong araw na ngayon pero hindi parin nagigising si Claire, bunga ito ng sobrang pagod at gutom, wala kaming magawa kundi maghintay dito sa pag gising nya. hayyy ano na kayang nangyayari kay Claib?

" Shy kumain kana muna" sabi sakin ni Min Ki

"Sige kayo na muna ang bahala kay Claire, kakain lang ako" at umalis na ako doon

.
.
.
Ano kaya ang niluto non ni Jung Ho? Whoah ang sarap naman ng mga nakahain, mukang mapapalaban na naman ako ah. Ang mga nakahain sakin ngayon ay hindi ko alam pero mukang masarap, at ng tikman ko hmmn hindi nga ako nagkamali masarap nga, kaya walang tigil ang pagsubong ginagawa ko ng makarinig ako ng sumisigaw

"ANO? TATLONG ARAW NA AKONG TULOG ?? BAKIT HINDI NYO AKO GINISING ? HA!! " teka parang si Claire yun ah, ayt paktay lagot. Kaya dali dali akong tumakbo papuntang guest room. At tama nga ako si claire nga, at pagpasok ko wah!!! mama ko!!

"IKAW SHY! ALAM MONG NANGANGANIB SI CLAIB PERO BAKIT HINDI MO AKO GINISING HA? " galit nyang baling sakin

"Claire alam kong nanganganib si Claib at sobra akong nag aalala sa kanya, bakit kung ginising ka kagad namin may magagawa kaba? eh sobrang emotional ka pa, ?"

" KAHIT NA BUHAY NG KAPATID KO ANG NANGANGANIB, AT HINDI AKO MAG Aaksaya ng oras para MAG PAHINGA NALANG DITO HABANG HINDI KO ALAM ANG NANGYAYARI SAKANYA, TATLONG ARAW, TATLONG ARAW NA ANG LUMIPAS AT HINDI KO ALAM KUNG BUHAY PABA ANG KAPATID KO!!" sigaw parin nya habang lumuluha na.

" Sorry Claire, hayaan mo tutulungan kanamin, ililigtas natin si Claib" Kyu Jin

"Kung tutulong kayo tara na, ayokong mag aksaya ng oras" walang emosyon na nyang sabi at dirediretsong nag punta sa parking lot.

" Pero Claire saglit lang naman , kumain ka muna 4 na araw kanang walang kain" nag aalalang sigaw sakanya ni Kyu Jin, pero parang wala lang narinig si Claire at mabilis na pinaharurot ang kotse nya.

"Tsk ano ng gagawin natin ngayon, wengya naman kase si Claire napakatigas ng ulo" Kyu Jin

" Aish, wala tayong magagawa kung nag aalala tayo kay Claib mas lalo na sya" ako

"Tara mag impake na tayo para sumunod sakanya, madugo dugong labanan to" Jung Ho

.

.
.
.
.

Claire's POV

Puta tatlong araw? tatlong araw akong nakatulog? shit lang Claib konting tiis nalang papunta na sayo ang noona mo.........  kayanin mo pa Claib . Mas binilisan ko pa ang takbo ng kotse ko para mas madali akong makapunta sa bahay ni harabuji at para makuha ko ang gamit ko at makapunta na sa airport , private jet nalang namin ang gagamitin ko para mas mabilis bahala na yung iba kung susunod sila o hindi .

.
.
.
.
.
.
.
..
.
After an hours

Sawakas nakarating narin uli ako sa pilipinas, humanda kayo sakin patayan kung patayan. Lintik lang ang walang ganti.

.
.

.
Pagkarating ko sa airport tinawagan ko kaagad si harabuji. At buti nalang at mabilis nyang sinagot.

"Oh apo? kamusta kana , okay kalang ba? ano sabihin mo, bwaahh"napapikit nalang ako sa narinig ko tsk pinag alala ko na naman si lolo, alam kong 5 araw na syang  walang tigil sa pagsuka tsk

" Ok lang ako harabuji, may konting nangyari lang kaya natagalan akong makabalik, sunduin mona ako dito sa airport lo" ang sabi ko sakanya

" Sige apo papunta na ako dyan" ang tugon nya. Ilang minuto lang ay namataan ko nga si harabuji kaya agad ko na syang sinalubong para makaalis na kami kaagad.

" apoo ko" ang salubong sakin ni lolo. Niyakap ko din naman sya, aba kahit naman ganito ako alam ko kung kelan dapat mag seryoso alam kong sobrang nasasaktan at nag aalala si lolo ngayon.

" Tara na lo,kaylangan nating magmadali" ang sabi ko sakanya

"Ako na ang mag da drive" dugtong ko at wala pang ilang minuto nakarating na kami sa bahay ko .Agad kong ipinark ang kotse at pumasok na kami sa loob. Nadatnan ko si Mama na umiiyak.

" Claire hija si Claib" ang iyak nyang salubong samin

"Wag ka nang mag alala Mama , maililigtas ko rin sya" sabi ko kay Mama

" Ano ng balita kay Claib lolo?" tanong ko kay lolo

" Nung tinawagan kita non, tumawag rin ang kumuha kay Claib at gusto nilang ibigay ko sa kanila ang lahat ng yaman natin at negosyo"

" Eh anong ginawa nyo?"

" Hindi ko yun ibinigay sakanila, "

" Ano? lo naman bakit hindi nyo nalang ibinigay? alam kong maghihirap tayo dahil don pero lo buhay ni Claib yon buhay ng apo mo lo" medyo napagtaasan ko na ng boses si lolo.

" Oo alam kong buhay ni Claib yon, pero anong magagawa ko? yon rin ang gusto ni Claib dahil alam nya at naniniwala syang kaya mo syang iligtas" sagot naman ni lolo

Aish Claib nakakaasar karin talaga minsan , bwiset ka pag may nangyari sayong masama lagot ka saken.

" mula non di paba sila natawag ulit?"

" hindi pa"

" sige pupunta na akong kwarto ko at itatry kong ihack ang location ng mga anak nila, it's payback time" ngisi ko na parang demonyo. Pumunta na ako sa kwarto ko at nagpipindot sa computer para malaman ang lokasyon ng pinakamamahal kong Whistle tss enemy pala rather. Hm at nasan naman kayo ngayon ? mga mapagpanggap kong kalaban?

.
..
.
.
.
.
.,..
...
..
last click and bingo. Nandyan lang pala kayo ha? hm wait for me babies, nag bihis na ako ng pang mission kong kasuotanm Isang tube na pinatungan ng leather na jacket with hood, leather pants and boots all black as usual. Bumaba na ako sa sala. Hinanap ko si lolo at hindi ako nagkamali nasa lababo nanaman sya at sumusuka

" lo aalis na ako"

" san ka pupunta?"

"makikipaglaro lang ako sa mga daga😏"

"sige mag iingat ka" ang sabi lang nya sakin at itinuloy na ulit ang kanyang sumpa

.
.
.
.
.
.
Pumunta na ako ng parking lot at dinrive ko na ang isa pa sa mga motor ko, pinaharurot ko yon para mas madali akong makapunta sa isang hotel na pinag ii- stay -an ng Whistle. Wala akong pakialam kung gano sila kalakas kaya ko silang harapin kahit solo lang ako.

..................................................

Uh- oh kaya nga kaya nyang harapin mag isa ang Whistle?😕
hm tingnan nga natin😮😮

  V_V