nasze kolejne korepetycje był całkiem miłe. widocznie skończyłeś zadania na ten dzień, ponieważ zdecydowałeś, że weźmiesz ze sobą ramen i bubble tea.

"posiłek dla nas" wyjaśniłeś.

tak naprawdę nie rozmawialiśmy za dużo, ponieważ byliśmy skoncentrowani na jedzeniu. na dodatek jeśli chcielibyśmy rozmawiać, to nie mielibyśmy o czym. mimo wszystko całkiem dobrze się czułam i podobało mi się przebywanie w obecności miłego taeyonga.

poszliśmy na spacer nad rzekę han tego wieczora, po tym, jak najedliśmy się błyskawicznymi zupami.

to było zabawne, kiedy niezręcznie zaczynałeś rozmowę o analizie wymiarowej. przez pięć minut mówiłeś o czymś, czego tak naprawdę nie rozumiałam - o tym, jak ludzie mogą po prostu używać zdrowego rozsądku i podstawowej arytmetyki zamiast rzucać karty na stół w celu przeprowadzenia krótkiej konwersji. walczyłeś ze znalezieniem najbardziej naukowych słów, jakie możesz wymyślić swoim umyśle, powodując tworzenie sprzecznych zdań. 

zaśmiałam się, kiedy skończyłeś mówić. "może i jestem kiepska i nudna, ale nie aż tak jak myślisz. nie zrozumiałam ani jednego słowa z tego." 

odchrząknąłeś, a ja zauważyłam jasnoróżowy odcień na twoich policzkach w świetle księżyca. zachichotałam jeszcze głośniej.

taeyong, jesteś naprawdę słodki, kiedy nie zgrywasz złego chłopca.