KABANATA DOS

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

"Hindi mo ba talaga naalala kung ano ang nangyari sa'yo, iho?"

Napakamot na lamang ako sa aking batok ng magtanong ulit si Nanay sa lalaki. Pang limang katanungan na niya iyon. Dalawang araw na ang lumipas, simula nung makita ni Nanay si Ralfh Calvien sa baybayin. At, sa dalawang araw na iyun, tanging ang pangalan lamang nito ang naalala. Hindi nito maalala ang pangyayari kung bakit ito napadpad dito sa Isla.

Marahil ang sugat nito sa ulo ang dahilan kung bakit hindi nito maalala ang mga pangyayari. Kusang naghihilom na rin ang sugat nito sa ulo, at unti-unti na ring nawawala ang mga maliliit nitong sugat sa katawan.

"No. I don't remembered what happened on me and why I suddenly came here? I also don't even remember if where I came from or do I have a family?"

"Naku, nakakatiyak kong galing ikaw sa cuidad, iho. Marahil may pamilya ka, ngunit hindi mo lang matandaan dahil diyan sa sugat mo sa ulo. Hayaan mo't makaalala ka rin, huwag mo lang pilitin." Sabi naman ni Nanay kay Ralfh Calvien.

Tumango lang si Ralfh Calvien kay Nanay at hindi na nagsalita pa. On that two days, I observe that Ralfh Calvien is a quiet guy. Yung tipong hindi ito magsasalita kapag hindi kami magtatanong ni Nanay sa kanya. O marahil ganun lang ang ugali nito ngayon dahil sa nangyari nito dito sa Isla?

Mula sa aking kinauupuan ay tumayo ako at sinimulan ko na ang pagliligpit ng aming pinagkakainan.

"Tulungan na kita." Pagpresenta ni Ralfh Calvien sa sarili na kaagad ko namang inilingan. Baka kasi may mabasag pa ito na plato.

Halata naman kasi sa itsura nito na hindi ito sanay sa mga gawaing bahay. Based, on his looks, he came from a wealthy family.

"By the way, may hotels ba ang islang ito?" Ralfh Calvien asked Nanay right away.

"Meron naman, iho. The hotel del Barrio and the cannibad hotel. Huwag mo lang mamasamain ngunit, bakit mo naman naitanong, iho?" Tanong ni Nanay kay Ralfh Calvien.

Gusto kong kutusan si Nanay dahil sa pagtatanong nito kay Ralfh Calvien. Baka isipin nitong napaka chismosa naman ng Nanay.

"Gusto ko po kasing mag stay muna sa hotel habang hindi pa ako nakaalala." Sabi nito.

Kumunot naman ang aking noo dahil sa sinabi nito. Hindi ba pwedeng dito na lang muna siya mag stay sa amin habang hindi pa bumalik ang kanyang alaala? Kailangan ba talaga niyang mag stay sa isang hotel?

I stopped washing the plate as I realized something. Napailing nalang ako at ipinagpatuloy ang paghuhugas. This is not good.

"Ganun ba. Kailan mo ba gustong umalis dito nang sa ganun masamahan ka ni Khailein papunta doon?" Tanong ni Nanay.

Tinapos ko ang paghuhugas at humarap sa kanila. Naka upo pa rin si Ralfh Calvien sa silyang inuupuan nito kanina habang si Nanay naman ay naka sandal sa counter area dito sa aming kusina.

"Bakit ako inay? Hindi ba pwedeng ikaw nalang ang sasama sa kanya papunta doon?" Tanong ko kay Nanay.

Hindi naman sa ayaw kong samahan si Ralfh Calvien kung saan ito mag c-check in ng hotel. Hindi lang talaga ako sanay na lalaki ang sasamahan ko papunta doon. It could be an awkward situation if ever. Ngunit, ang pagtutol kong iyon ay walang kwenta dahil ako pa rin ang sumama kay Ralfh Calvien papunta sa Barangay San Andres.

"Can I ask you a question? Ilang Barangay ba ang meron sa islang 'to?" Tanong sa akin ni Ralfh Calvien na may halong pagtataka.

Tinapunan ko nang ilang sandaling tingin si Ralfh Calvien bago ko ibinalik ang aking tingin sa malawak na karagatan.

"Actually, we have three Barangays here in San Lazarus. The Barangay San Andres, Barangay Binaybay and the Barangay Zabali. Among, that three, Barangay San Andres has the largest Barangay here in San Lazarus. Ang Barangay rin na iyun ang pinagkukuhanan namin ng mga sariwang gulay, prutas at karne. Del Blanco Beach, Villeza Beach Retreat and Hotel Del Barrio is located on that place." I answered.

"Saan naman matatagpuan itong Cannibad Hotel na sinasabi ng Nanay mo kanina?" He asked once again.

"Sa Barangay Zabali." Tipid ko namang sagot sa tanong nito.

"I must say that this place is perfect for the people who stressed from works. People who will take vacation on here wouldn't feel boring, yet they would feel satisfying on there vacation days. I must recommend this island to my friends, when my memory will get back." He said, looking far away—trying to flashing back on his lost memory.

Ngayon ko lang nasilayan si Ralfh Calvien ng naka side view. His side profile looked mesmerizing. God created him so well. Very perfect!

Ipinagpatuloy namin ang aming paglalakad hanggang sa narating namin ang Barangay San Andres. Dumeretso kaagad kami sa Hotel Del Barrio upang maka check in kaagad itong si Ralfh Calvien.

Naunang maglakad si Ralfh Calvien while me following on him. In my peripheral vision, I saw some girls glaring at him intently. Ipinagsawalang bahala ko na lamang iyon habang naka sunod pa rin ako sa kanya—looking at his back. But, then I immediately grabbed his wrist when I remember something.

"What?" He asked in a bored tone.

"Ahm... Ano, may pera ka ba?"

"I am not going to check in, if I have no money in my pocket."

I slowly let go of his wrist then nodded at him while motioning my hand to the reception area. Hindi na ako sumunod sa kanya papuntang reception area. Umupo na lamang ako sa waiting area at hinintay na matapos siya. 'Do I need to wait him?'

Napailing na lamang ako sa aking tanong. Hindi ko ulit maiwasang titigan si Ralfh Calvien. Ano kaya ang trabaho nito? Is he from the City? Did he go to the gym too? Gusto ko nang sampalin ang aking sarili dahil sa mga tanong. I am not like this before. What happened to me?

"You done?" Tanong ko habang tinitingnan siyang maglakad papunta sa aking pwesto.

"Yeah. Hindi na kita mahahatid pabalik."

"Okay lang. Maaga pa naman. So, I'll go ahead?"

He just nodded at me. Nagulat pa ako sa bigla nitong pagyakap sa akin. I cannot help but to secretly smell his shirt. I am now addicted his manly scent!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro