VEN

Nakarating kami sa female dormitory. Walang mga estudyante dito ngayon dahil nasa kanya-kanyang klase sila.

"This will be your room. May naka-occupy na sa isang bedroom kaya dito ka sa kabila. Kumpleto na ang lahat ng kakailanganin mo dito. Foods are on the cafeteria, if nagugutom ka, pumunta ka lang doon at mag-order. Kapag may kailangan ka pa, don't hesitate to come to my office, ok? I need to go first at may importante pa akong gagawin." Paliwanag niya. Nagpasalamat muna ako sa kanya saka niya ako iniwan dito sa room.

"Oh, and another thing." Muntik na akong tumalon sa gulat ng bumukas muli ang pinto at iniluwa niyon si Headmistress Serena. "You have to come to my office later for your class schedule." Tinanguan ko lang siya bago niya muling isinara ang pintuan.
 

Inilapag ko ang aking maleta sa tabi ng kama. Inilibot ko ang aking paningin sa buong kwarto. This room is too big for two persons only. Kasya nga yata ang anim na ka-tao dito, eh.

Just like Headmistress said, kumpleto na nga ang mga gamit dito. May sariling comfort room, mini sala set, study table, at wardrobe. A dream room for a teenage girl like me.
 

 
Pumunta ako sa bintana ng kwarto. Itinabig ko ang kurtina sa tabi at tinignan ko ang buong paligid. The dorm is sorrounded with trees. Magubat ang likod nito pero mapayapa. Starting today, I need to survive without my father. Nasanay na akong siya palagi ang kasa-kasama ko. I need to survive for him.

"In the right time, malalaman mo din ang lahat."

I was puzzled with my father's words. May dapat ba akong malaman? Ano ang ibig mong sabihin, Papa?

 
 
Nawala ang mga katanungan sa aking isipan ng marinig ko ang tunog ng grandfather's clock ng Academy. Tinignan ko ang wristwatch ko na bigay ni Papa. It's 12 noon at ibig sabihin, lunch break na.

"Hi!"

Napalingon ako sa pintuan ng room nang makarinig ako ng isang masiglang bati mula sa kakapasok lang na babae. She's pretty. I can see right through her aura na isa siyang masigla at bibong babae.

"Newbie?" Tanong niya habang inilalapag ang kanyang mga gamit sa study table niya.

Tumango ako sa kanya. She gave me a smile saka naupo sa kalapit na sofa.

"I'm Elara Devora. You can call me Dolly for short." Pagpapakilala niya.

I gave her a weird look. Elara? Dolly? Where's the connection?

"Walang connection iyon. Dolly lang talaga ang nickname ko kasi I look like a doll daw." She giggled at her answer. Nagulat ako sa sinabi niya. Is she a mind reader?

"Yes. I can read your mind, hun." What the fuck? "Stop cursing." Sabi niya ulit na nagpalaki nang mga mata ko.

"Wait. Are you really a mind reader?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

"Ahuh." Tumayo siya saka lumapit sa akin. Napaatras naman ako sa ginawa niya. "I can read people's mind because that is my power."

My eyes widened on what she confessed. "P-power?" Is that for real?

"Yes, hun. Power. Every students here have special abilities and powers. Ikaw, do you have one?" Tanong niya sa akin habang sinisipat ang buong mukha ko.

"N-no." Nauutal kong sagot sa kanya. Awkward.

"What? You mean, you're a mortal?" Gulat na tanong niya. She was amused, and it is written all over her face. "Paano ka nakapasok dito? I mean, didn't you know that mortals are not allowed to enter this school?" Dugtong pa niya na ikinabahala ko. Not allowed here? How come?

"I-I don't know. I just came here with my father."

"Wait." Inilagay niya ang kanyang kamay sa harap ng mukha ko. Maybe to stop me from saying a word. "Anong Zodiac sign mo?" Tanong na naman niya sa akin. Anong kinalaman n'on?

"Virgo?" Patanong na sagot ko sa kanya.

"Virgo?" Napaisip siya sa sagot ko. Naglakad-pabalik siya sa harapan ko habang nag-iisip. Sinusundan ko lang siya ng tingin sa ginagawa niya. "Virgo has the ability of Light Manipulation and Invisibility." Paliwanang niya sa akin. "If you're a Virgo, you should have the Light Element Control or maybe the Invisibility power." Napa-isip na naman siya. Maya-maya ay may hinanap siya sa akin.

Pinaikot niya ako, tinignan ang nape ko, sa likod ng tenga ko at sa leeg ko. Tinignan din niya ang mga palad ko at braso ko. "You should have that." Untag niya habang sinisipat ang buong katawan ko.

"That what?" Naguguluhan na namang tanong ko.

She looked at me straight to my eyes. "Tattoo. You should have the sign in any part of your body." Napataas ang kilay ko.

"I don't have tattoos. Bawal kasi iyon sa dati kong school." Mukhang tangang sagot ko sa kanya.

"So you really mean that you're a hundred percent mortal?" Her eyes widened when I nodded. "You really don't have any power?" Napatili siya sa tanong niya. This is crazy.

"No. Hindi ko nga alam kong anong school itong pinasukan ko, eh." Sagot ko nang may pagtataka.

"Oh my dolly!" Shocked na tinignan niya lang ako. "Come here." She grabbed my hand at umupo kami sa sofa sa center table. Tumikhim muna siya bago magsalita.

"Super Star Academy is a school of magics, special abilities and powers. They taught students on how to use their powers and how to control it. Lahat ng estudyanteng makakasalamuha mo dito ay may kanya-kanyang abilities in terms of their zodiac signs." Panimula niya.

"You mean, ang mga nakaukit na disenyo sa grand door.." Naputol ang tanong ko nang sumagot agad siya.

"Yes. That is the 12 Zodiac Signs. Iyon ang palatandaan ng Academy." Dugtong niya sa sinabi ko. "This school is divided into 12 districts. And each districts has their leaders. Ang mga leaders na ito ay tinatawag na LORDS. Sila ang namumuno sa mga estudyante dito, in short, sila ang tinatawag na Student Councils."

"Lahat ng estudyante dito ay may kanya-kanyang tattoo. Like me." Itinabig niya ang kanyang bangs and there, I saw her tattoo at the middle of her forehead. Maliit lang siya na gaya nang sa pisong barya. Kulay yellow ito na may design. A Cancer?

"Yes, hun. I belonged to District of Cancer. And we have the ability of mind reading." She retorted.

Nakikinig lang ako sa mahabang kwento ni Dolly ngunit bigla na lang naputol ito ng marinig na naman namin ang tunog ng grandfather's clock.

"Oh my dolly! May next subject pa pala ako. Mamaya na ulit ako magku-kwento. Toodles!" Dali-dali na siyang tumayo at kumuha ng gamit, saka lumabas ng silid.

Bukas pa ako papasok sa klase dahil wala pa akong schedule. Tumayo na ako sa sofa at bumalik sa kama ko. Kinuha ko ang aking maleta saka sinimulang ayusin ang mga dala kong gamit.

I was heading to Headmistress' office. Naalala ko kasi na pinapapunta nga pala niya ako para sa schedule of classes ko.

Wait! Saan nga ba 'yung daan? Hala! Ano ba 'yan, Venus! Makakalimutin ka talaga!

Mahina kong pinukpok ang gilid ng ulo ko ng hindi ko na matandaan ang dinaanan namin kanina. This place is so fucking big to the point na maliligaw ka talaga kung hindi mo tatandaan ang mga hallways na dadaanan mo.

Baka dito? Tama, dito nga.

Lumiko ako sa left side ng hallway sa pag-aakalang iyon ang daan na tinahak namin kanina ngunit sa pagkadismaya ko ay school garden pala ang napuntahan ko.

"Hay. Ang tanga-tanga mo talaga, Venus! Ayan, naligaw ka na tuloy!" Paninisi ko sa aking sarili habang inis na inis na sinipa-sipa ang punong nasa tabi ko. "Paano na ako makakaalis dito?" I shouted in frustration. Wala namang tao dito kaya ok lang naman siguro na sumigaw ako, no?
 

 
"What the fuck!"

Napatalon ako sa gulat ng may marinig akong nag-curse. Tinignan ko ang paligid ngunit wala naman akong nakita.

"M-multo?" Tili ko ng mapagtantong wala namang ibang tao dito kundi ako lamang.

"Tanga!" Sigaw nito mula sa itaas nang puno. Bigla na lang akong napaatras ng tumalon siya mula sa itaas. At sa harap ko mismo, nakatayo ang isang mataas at may pulang buhok na lalaki. Galit ito base sa ekpresyon ng mukha niya. Uh-oh. This is trouble.

"Anong multo? Alam mo bang inistorbo mo ang pamamahinga ko?" Galit na sabi niya habang unti-unti nitong itinaas ang kanang kamay katapat ng bewang niya. Anong gagawin nito?

"Ang pinaka-ayoko sa lahat ay iyong iniistorbo ang pagtulog ko." My eyes widened when I saw a sparkling thing on his hand at mas nanlaki pa ang mga mata ko nang nag-form ito sa isang bolang apoy. "Do you have any death wish?" Nakangising tanong nito sa akin. "I can roast you in just a blink of your fucking eyes." He said between gritted teeth.

"S-sorry po." I cried out.

Gusto kong tumakbo sa takot. Naalala ko ang sinabi ni Dolly sa akin. Students of this school have powers. And this guy is one of them. Kaya niya akong patayin gamit ang kapangyarihan niya.

I saw his tattoo. 'Yung sinasabi ni Dolly na Zodiac Sign nila. It's in his palm. Kulay pula iyon at umiilaw-ilaw kasabay nang apoy sa kamay niya. Really, Ven? May time ka pa talagang makita ang tattoo niya, eh, papatayin ka na nga niya?

Hindi ko naman sinasadyang maistorbo siya sa pagtulog niya, di ba? I just lost my way! Someone help me! Sigaw ko sa isip ko. Praying for a kind-hearted person to help me.

Napatakip ako sa magkabilang tenga ko at napaupo ng bigla niyang iitinaas ang mga kamay at akmang ibabato sa akin ang bolang apoy. I was ready to turn into ashes when I heard a splashing water.

Tumingala ako sa taong gustong umabo sa akin. And right at this moment, my eyes widened when I saw him with a guy. A blue-haired guy holding a water in his hand. My savior! Thank goodness!

"I'm sorry, Miss. Natakot ka yata nitong si Mondragon. Masyado kasi siyang short-tempered kaya bigla-bigla na lang nagpapalabas ng apoy sa kamay." He said giving me a smile.

"Tss. Shut up, Yue. Get this fucking water away from me." Inis na sita 'nung lalaking may apoy sa kanya.

Inalis naman ni blue-haired guy ang tubig na ipinalibot niya sa katawan 'nung tinawag niyang Mondragon.

"You better stay away from me, missy. Or else, I'll turn you into fucking ashes!" Asik niya sa'kin bago kami iwan ng blue-haired guy na nasa tabi ko na.

---
[Yue is pronounced as Yu-we]