10

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

._______..♦.._______.

Tidak seperti selalu, aku masih lagi di atas katil. Aku tak tahu kenapa tapi pening kepala mula menyerang aku.

Selimut aku tolak tepi. Aku tengah panas sekarang ni tambah lagi aku tengah pening. Serabut rasa nya.

Aku harap aku dapat turun dan masak kan sarapan untuk jungkook tetapi keadaan tidak membenar kan aku. Pandai lah jungkook cari makanan nanti.

Aku merehat kan lengan aku di atas kepala menutupi mata ku. Habis semua bantal aku campak ke bawah.

Klerrk..

Bunyi pintu. Siapa pulak yang masuk..nak kata Seokjin oppa dengan yang lain..awal lagi. Baru pukul 5 pagi. Takkan lah mereka tiba di sini seawal itu.

"Kau okay?"

Suara tu aku kenal..lama aku tak dengar suara itu. Jujur aku katakan aku rindu, walaupun aku dan dia tak pernah rapat.

Soalan nya itu aku biar kan berlalu begitu sahaja. Malas nak jawab, just malas..malas yang amat..

Bahagian katil aku terasa seperti diduduki oleh seseorang. Siapa lagi kalau bukan Jungkook.

Aku menjilat sedikit bibir bawah ku yang mula kering. Aku menghembus nafas berat.

"Bangun."

Secara auto nya aku bangun dari pembaringan. Aku juga tidak tahu mengapa.

"Sini.." jungkook menarik aku kedalam dakapan nya. Aku dapat rasa kehangatan tubuh sasa nya itu.

"Aku tak tahu kenapa tapi aku rasa nak peluk kau." Ujar jungkook perlahan di telinga aku.

"So..can I seduce you??" Tanya aku sambil memandang muka nya.

Jungkook tergelak sinis. Aku tahu apa yang aku katakan itu seperti gila. Tapi, aku sudah gila kan seseorang yang bernama Jeon Jungkook.

"Kau tak kenal lagi aku siapa." Kata jungkook dengan suara serak basah nya. Suara dia tu tak sah kalau tak mengancam.

"Ishh suka hati saya lah!" Bentak aku. Jangan pernah larang aku sebab aku tak suka. Hah nanti kalau aku terflip si Jungkook tu kang..tak bernafas dah.

Jungkook memandang aku lama. Eiii mamat ni. Aku geget kang.

"Jungkook..."

"Ap---"

Tidak sempat dia mahu bercakap, ayat nya sudah di potong apabila bibir nya bersentuhan dengan bibir mungil ku.

Lama kelamaan dia membalas ciuman ku. Aku tersenyum sinis di dalam senyuman. Tangan jungkook naik ke bahagian leher jinjang ku.

Dia memperdalam kan ciuman nya sebelum melepas kan ciuman nya. Aku tersenyum puas apabila jungkook memandang aku lama. Hujung Bibir nya di naikkan ke atas.

Aku memeluk nya erat. I'll do what i said.

"Nakal eh. Kau tak tahu lagi aku macam mana and once you know..I bet that you'll regret it." Ujar jungkook dengan nada yang sedikit serious.

Uishh seram pulak aura jungkook kalini.

Jungkook bangun dari duduk nya. Dia hendak berjalan pergi meninggal kan aku. Pantas sahaja tangan aku naik lalu menahan nya pergerakkan nya

Dia menaikkan sebelah kening nya sambil memandang aku. Aku tersenyum menampakkan segaris gigi ku yang putih lagikan berseri. Dan untuk pengetahuan korang.. Aku dah gosok gigi okay. Hah berkilat lagi.

Jungkook masih lagi memandang aku.

"Nak ikut awak turun bawah." Kata aku sambil tersenyum sumbing.

"Habistu kau nak suruh aku buat apa? Angkat kau? Dah ada kaki tu guna lah."

Amboi anak jeon ni. Ayat tu tak boleh savage lagi ke hah.

"Saya nak suruh awak pegang tangan saya je. Awak yang beria ni dah kenapa?" Ujar aku sambil menggulingkan biji mata.

Dia menghulurkan telapak tangan nya pada aku. Aku apa lagi, rezeki dah depan mata sambar lah takkan nak biar je.

Pening kepala aku??

Dah hilang. Takut dengan jungkook agak nya. Tadi bukan main serang aku lepas je jungkook datang terua hilang. Aku macam--the hek betul lah..

"Emm kook.."

"Jangan sesekali panggil aku dengan nama tu." Jungkook melepas kan pegangan tangan nya pada aku.

"Alaaa kenapa pulak??" Aku melepas kan keluhan sambil mencebik.

"Nama tu comel apa..lagi pun saya sayang awak..jadi tak salah kan." Aku membuat suara seakan akan manja. Harap menjadi lah. Okay lah aku panggil dia kook dari biskut hangit ;)

Jungkook pandang aku lama seolah-olah dia mahu membunuh aku. Aku tertunduk ke bawah. Emm dia tak suka ke..emmm sendu ah macam ni.

"Okay..boleh." Jungkook mengganguk kan kepalanya sambil nembasah kan bibir bawah nya.

"Yeayy!! Sayang kook!!" Aku bertindak naik memeluk leher nya.

Nampak tak di sini bagaimana perwatakkan yang aku bawa dalam cerita ni..aku banyak personality so..mohon taebah lah.

Jungkook tidak membalas pelukan ku. Fikiran nya melayang entah ke mana..








































"Appa panggil jungkook, kook sebab appa sayangkan kook."



._______..♦.._______.

TO BE CONTINUE ;

VOMMENT

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro