Chapter 17 ~You're Impossible To Find

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

ZANERO GUZMAN

That night. I was passing by the covered court when I saw my girlfriend with another man. I get jealous though I know na basted si Wyno ng girlfriend ko pero hindi ko masisisi man si Chelsea kung iiwasan ako. Alam ko’ng nagtatampo siya, galit siya at ayaw ako’ng makita. Myrtle knows about me and her sister Lily. Hindi lang talaga ako makatanggi kay Lily. She sacrifice her time and her grades for me. I can’t say no to her. Sobrang laki ng utang na loob ko sa kanya at kay Tita Mariel.

When somebody bully’s her in our school. I run hurriedly to save her, nagulat siya sa ginawa ko, so she embrace me in crowded. Nagpapasalamat lang siya. Kahit kay Travis ay ginawa niya iyon pero dahil alam ng lahat na may gusto sa akin si Lily ako ang na-issue sa kanya at alam ko na nakarating kay Chelsea. I just save Lily from embarrassing situation kaya ng may nagtanong sa kanya na kami ba dahil nakayakap siya sa akin. She excitedly say yes! I regrets, dapat umiwas ako dahil maraming mata but she’s crying and overwhelmed kaya niya nagawa iyon.

So now, I don’t know where to start telling Chelsea about that issue ’yong hindi siya masasaktan. I’m trying to wait for the right timing to open-up pero hindi ngayong gabi. I saw her eyes full of sadness that’s why I’ll do everything to make her happy. Gusto ko’ng iparamdam sa kanya ngayong gabi na nag-iisa lang siya sa buhay ko, sa kanya lang ako at ipaparamdam ko sa kanya na proud ako’ng ipagsigawan sa buong mundo na mahal ko siya.

‘Yes! I love her. Hindi ko lang masabi dahil naduduwag ako. Pinaparamdam ko lang pero hindi ko nasasabi. At ngayong gabi hindi ako papayag na hindi ko iyon masabi sa kanya.’

I know she’s proud of herself because I treat her like a queen. I feel it because I feel the same, my heart bursting, I don’t know how to act normally in front of her. Basta kung ano’ng nararamdaman ko ay iyon ang ginagawa ko. I miss her so much.

“What are you doing, Zanero.” She called my name and it’s like groaning to me. I’ll do a sweet moves na matagal ko nang gustong gawin sa kanya sa harapan ng mga tao. First, I holding her hands, she startled trying to freed her hands but I keep holding tight. Hindi ko siya bibitawan agad-agad.

“Bitawan mo ko Zanero! Maraming tao.” I heard her chant my name again. I want to kiss her at that moment but I keep controling my emotions. I cuddled her and played her babyfats. It looks cool lalo pa naririnig ko ang mga kababaihan na teenager sa likod ko na kinikilig. So, what I am showing now to my girlfriend was making her heart happy.

“Stay close. Namimiss kita.” Sabi ko sa kanya dahil hindi ko na mapigilan ang nararamdaman ko. Nakita ko ang mga mapupungay niya’ng mata kaya hindi ko mapigilan na hindi siya yakapin. Idagdag pa ang namumula niyang pisngi dahil sa dalawang bote ng beer ang naubos niya. Sigurado ako na kung hindi ako dumating uubusin niya lahat ng beer na nasa harapan niya. She’s in pain and I’m aware.

Mahabang oras ang dumaan na ganoon ang posisyon namin. Yakap ko siya sa likod. Nag-uusap kami ng biglang magbago ang genre ng sayaw. Nagsialisan ang mga kabataan na sumasayaw ng reggae at rock. Naging maaliwalas ang mukha ni Chelsea dahil isa iyon sa mga paborito niya’ng kanta.

( Fall For You song by Secondhand Serenade ) Introduction pa lang ng kanta ay kinikilig na siya, minsan na kase naming pinakinggan ’yon noong sinamahan ko siya magbantay sa Valley Inn bago siya bumalik sa Maynila.

( ♪ The best thing about tonight... )

I saw her smile. Alam ko na nagtatampo siya pero susubukan ko. “Can we dance?” I ask her at nilingon niya ako. Hindi siya umimik pero nakita ko na kumislap ang kanyang mga mata at tinitigan ako’ng malagkit. ‘Don’t, naaakit ako.’ Saway ko sa sarili ko. I feel guilty and bad about her pero nababasa ko pa rin na masaya siya’ng kasama ako.

“I mean let’s dance!” I ordered. She don’t need to answer me, she allow me to hold her hand and slowly pulled her to the center of dance floor. I’m aware somebody still watching us. Of course because she is Chelsea and this is me.

She is simple girl but I find her attractive and appealing at ako lang ang nakakaalam ng bagay na iyon. Naiinggit sila kay Chelsea dahil siya ang nagustuhan ko, lalo na ngayon na nakikita nila’ng talagang kami na. We open our books in a public kaya madami ang mata na nakadikit sa amin.

(♪ I know you don’t think... )

Sa gitna na kami, mangilan-ngilan rin ang mga magpartner na sumasayaw kaya hindi masyadong tense ang girlfriend ko na kanina ko pa ramdam na nilalamig ang kamay. Nataranta pa siya ng ilagay ko ang dalawang kamay ko sa bewang niya at hinapit ko siya na halos magdikit na ang mga katawan namin. “Feels deja vu.” She’s murmuring. At gulat rin ako ng dahan-dahan niyang ikawit ang dalawang kamay niya sa leeg ko. I know she’s not seducing me pero iyon ang nararamdaman ko. She always smile pero umiiwas naman kapag tinititigan ko. Nakikita ko’ng may guhit na mga ngiti sa labi lalo na noong narinig niya ang linya ng kanta.

...Because a girl like you is impossible to find.

“Tama siya.” I whispered. Yumuko ako para sabihin iyon sa tainga niya.

“Pinagsasabi mo? Sino’ng tama,”She ask with matching high eyebrow.

“A girl like you is impossible to find,” I mimicked the lyrics. I feel her chick heaten and redden. Napapaso ako sa mga kamay niya na nasa leeg ko. Tahimik lang siya pero alam ko na kinikilig siya.

“Somehow I feel at peace being with you tonight.” She mumbled. “I read something on my fb walls that ‘listening to music at high volume makes a person calmer and happier and--” Hindi niya na itinuloy kaya yumuko ako para tanungin siya ulit. “What else?”

“And more in love.” She added. Hindi ko sisirain ang gabi’ng ito para sa kanya. Ramdam ko’ng masaya siya dahil totoo naman ang pinaparamdam ko sa kanya. The doubts in her eyes melted. I allow her to be happy tonight, to enjoy this moment and I allow ourselves drowning in happiness. Next time na ako magkukwento sa kanya ng tungkol sa amin ni Lily dahil hindi naman iyon importante.

...I may have failed, but I have loved you from the start ♪. This song is added fuel in my nerves. I got swayed. I choose to be happy. Chelsea choose to be happy. We don’t care people gossiping about us. Only an inch between our faces, one wrong move ng katabi namin magdidikit ang mga labi namin na matagal ko ng gustong gawin pero wala ako’ng lakas loob because I've never been kiss a girl.

♪...will be the night that I will fall for you... Yes. I fall for her deeply over and over again. Hindi ko manasasabi ngayong gabi pero bukas makakaya ko na. “Parang gusto mo na akong lunukin, kid.” Titig na titig pala ako sa kanya but I realized, she’s teasing me or provoking me? She grinned at sabay naman humangin ng malamig, naamoy ko ang pabango niya na mas lalo nagpalambot ng tuhod ko. ‘Stop it Zanero.’ Nahihibang na ako. “I told you, never call me --kid.” I warned her. This time ulitin niya pa talagang paparusahan ko na siya.

“Why?” She innocently ask. Seryuso ba siya, hindi niya nararamdaman? Wala siya’ng pakiramdam?  Manhid lang? Kase ako kanina ko pa siya gustong hablutin at iuwi sa bahay. “Matunaw ako.” She whispered.

She’s cute while blinking her two eyes. “Bawal? Bawal na ba titigan ka? Hindi ko mapigilan e’, almost five months? I miss you so much.” I expressed.

“And I miss you too,” She replied at natahimik ako.

The heck. Chelsea also can’t control her emotion dahil ramdam ko ang paglilikot ng mga daliri niya sa may leeg ko. She looks not normal. May tama na ang dalawang bote ng beer sa kanya. “I said, I miss you Zane, this moment my heart was about to come out-- and I feel like I want to hug you tight.” Her words is like a music in my ears.

“You don’t need my permission, love. You can do it right away. C’mon, do whatever you want because I’m all yours always.” Pareho lang kami nagpipigil.

“You’re always mine? Hmmmn, baka ngayong gabi lang?” Narinig ko’ng sinabi niya pero hindi siya tumingin sa akin. Ilang segundo bago ko nadakip ang titig niya at sinabi ko, “Sa’yo na ako hanggang dulo, Chelsea.”

“Okay enough.” She give up. “Pakiramdam ko nagsusugat na ang likod ko e’. I feel somebody cursing me.” Natawa ako sa sinabi niya.

“Sisingilin kita kapag wala’ng tao.” I warned her.

“Why? Does my nearness really affects you, Mr. Zanero?” Sounds joke but I know she’s not joking.

“Hindi obvious? Paglapit ko pa lang sa’yo sa upuan para na ako’ng mahihimatay. I forget everything when I’m with you, Ms. Chelsea Ramos.” I said then she laugh. ‘Kahit ang sasabihin ko ay nakakalimutan ko’ng sabihin. Hindi ko masimula kung paano ipaliwanag ang lahat.’

“Muntik ko na rin makalimutan na may mga nakapaligid na tao. May nagmamasid pala. Buti na lang hindi kita nahalikan dahil kanina ko pa gustong gawin at buti rin sana kung pipikit sila.” Sinusubukan ko’ng pakalmahin ang nararamdaman ko.

“Tayo na lang kaya ang pumikit?” Suhestiyon niya. Pero pareho ang nasa isip namin kaya hagalpak na lang kaming tawa at niyaya niya na ako’ng maupo.

“How's the dance Chelsea?” Salubong ni Joram sa pinsan niya.

“That was cool, but I feel terrible dahil feeling ko aabangan ako mamaya sa gate e’ daming audience.” Tawanan silang lahat at wala na si Myrtle, nagbilin lang kay Xander na sabihing pinapauwi na nang Mama niya. Tumango lang si Chelsea.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro