Hadi gülümse
Bırak gülmüyorsa da kaderin
Bıkmıyorsa yüregini incitmeye
Kadim kederin
Boş ver aldırma
Bu hayat senin

Hadi gülümse
Gül koksun ellerin
İnanma; her acıdan payın var senin
Aldırma
Yeni bir gün dogdu
Bir gece aydınlıga dönüştü, demin

Hadi gülümse
Sor; şu geçip giden günler kimin?
Sen olmayınca
Özleyen sevdiklerin
Yokluguna ne çabuk da alışırlar
Sanki kimsenin sevdicegi degildin

Sen gülümse
Bırak
Her şey kendi halinden, emin
Anca sana üzülür,
Beydude kendini harap ettiğin
Anca yaşadıkların seninle
Ve senin, yine sensin
tek evin...

Vuslat Tuna