Ik ging de volgende ochtend direct naar de herberg waar het slachtoffer verbleef. Mijn deur op slot, ik had liever dat iemand die zijn huis niet goed had beveiligd werd beroofd dan ik. Dat zou ook weer een nieuw spoor zijn om te volgen.

Ik vroeg de waard in welke kamer Chiro zat. Hij was niet blij dat een van mijn zaken me weer naar zijn herberg leidde.

Ik liep naar de kamer van het slachtoffer. Ik mocht snel binnentreden. 'Detective? Ik ben zo blij dat u hier bent. Je moet de dader vinden.'
Logisch.

Ik vroeg wanneer er bij hem ingebroken was. Het bleek tussen elf 's ochtends en 7 's middags te zijn.
Ik vroeg ook nog of hij zijn sleutels misschien was verloren, of er plekken waren waardoor de daders binnen konden zijn gekomen, of ik de sleutel, voor het onderzoek, kon krijgen.

Nee.
Ramen en kelderdeur afgesloten. Hij had volgens hem geen directe toegang tot het riool.
Uiteraard. Hij greep naar zijn zak, maar zijn hand kwam leeg terug.
Blijkbaar toch zijn sleutel verloren.

Voordat ik vertrok vroeg ik als laatste nog of hij mensen kende die hem misschien haten.