Without a thought

Without a voice

Without a soul…

Chapter 9 - Underneath the Mirror

I find myself chained in a wooden chair in an unknown room. Madilim dito at may iisang ilaw lang na nagbibigay liwanag sa kwarto. At nakapwesto ito mismo sa ibabaw ng aking ulo. Katulad ito dun sa mga pelikulang napapanood ko kung saan ay itinututok sa mga taong iniimbestigahan.

I tried to freed myself from the chains that enwrapped to my hands pero wala itong nagiging epekto. Nakakadena ito sa aking likuran kasama ng upuan kung saan ako nakaupo.

Sinubukan ko ring sumigaw upang humingi ng tulong ngunit duon ko lang napansin na nakabusal ang bibig ko gamit ng duct tape. Kaya imbes na mga salita ay mga unggol ang lumalabas sa bibig ko.

Panic is clearly visible to my acts. I can feel the persperation starts to form in my forehead. The beats of my heart increase. Katulad rin ng sa aking kamay ay napansin ko rin na nakagapos ang aking paa sa upuan. Kaya balewala ang pagtakbo.

Once again, i struggle to free myself from the things that entrapping me. When i suddenly stop ng makita ko ang isang salamin na nakatapat mismo sa aking harapan. Kaagad na rumehistro ang pagkalito sa mukha ko ng iba ang dapat na repleksyong inaasahan kong makita mula rito.

There's also a girl chained in a chair. Nakayuko ito at nakasuot ng katulad ng aking unipormeng suot. Natatakpan ng magulo nyang buhok ang kanyang mukha kaya hindi ko ito makilala. Sa sandaling ito ay dahan-dahan nyang iniangat ang ulo nya at ang sarili kong mukha mismo ang tumambad sa harap ko.

Bloods covered half of its face and all over her body. Walang busal ang bibig nito kaya kita ko ang pagngiti nya sa akin na nakapagpataas ng balahibo ko sa katawan. Sa ibaba nya ay may mga nagkalat na katawan ng patay na tao dahilan upang mas lalo pa akong matakot sa kanya.

Isang mahinang pagbagsak ang narinig kong nanggaling mula dito. Kusang nahulog ang kadenang nakagapos sa kamay nya sa sahig. Pati rin ang nakatali sa paa nya ay kusang lumuwag mula sa pagkakadena nito.

'Is that me?' i mentally ask myself.  Halos lumuwa ang sarili kong mata ng makita kong dahan-dahan itong tumatayo mula sa kinauupuan nya.

She stare at me then a small chuckle escape from her mouth. Mangha nya akong pinagmamasdan mula sa loob ng salamin. Nanlilisik ang mga kulay pulang mata nito habang puro talsik ng dugo ang suot nyang damit. Unti-unti itong lumalapit sa direksyon.

"Mmmmm..." isang unggol ng pagtanggi ang narinig kong lumabas mula sa bibig ko. I shake my head violently upang huwag syang lumapit. Ngunit nagpatuloy pa rin ito.

Sa bawat hakbang nya ay ang pagtaas lalo ng takot na nararamdaman ko. At tanging ang papalapit ng papalapit nyang hakbang ang naririnig ko mula sa paligid. Halos sumasabay sa ritmong ito ang pagtibok ng puso ko. Papalakas ito ng papalakas sa bawat sandali.

'Wag kang lalapit! Wag!' paulit-ulit kong sinasabi sa isipan ko. Napalunok ako ng makita kong tumigil ito at tinaas ang kanan nyang kamay. Nakita kong lumapat ang palad nya sa salamin. At dahan-dahan itong tumatagos mula rito.

Una ay ang kamay nya, sunod ay ang braso at unti-unti ay ang buong katawan nya na ang lumalabas. Hanggang sa nakatayo na sya mismo sa harap ko. Nababalutan sya ng maitim na aura na animo'y nagbabadya ng kapahamakan sa akin.

Kung titignan kong mabuti ay magkamukhang-magkamuka kami. Mula sa buhok, hugis ng mukha at pangangatawan. "Tu et nos unum sumus" she say leaning to my ear. I can feel her breath while she slowly whisper those unknown words to me.

Napakunot ang noo ko ng marinig ko ang mga binigkas nyang salita sa akin. Pero agad na napalitan ito ng pagkabigla ng may maramdaman akong malamig at malagkit na bagay sa ibabang bahagi ng tenga ko. Dahan-dahan itong bumababa sa aking leeg patungo sa aking balikat.

"Cum mors venit vita" she say while licking and sucking my shoulder blades. Wala man lang akong magawa upang patigilin ito sa kanyang ginagawa dahil parang naging palarisado ang buo kong katawan sa aking kinauupuan.

I can feel the hot tears that threatening to escape in my eyes. Puro tanong ang pumapasok sa isip ko. 'Who is this girl? Bat pareho kami ng mukha? Anong sinasabi nya? At anong lengwahe ito?' With these thoughts my heads starts to throb in pain.

And another one shot through my neck. Nararamdaman kong may bumabaon na dalawang matutulis na bagay sa akin. Isang impit na tunog ang pinakawalan ko. Sinubukan kong magpumiglas ngunit nagiging dahilan pa ito para mas lalong bumaon ang pangil nya.

"Nolite confidere quis" wika nito habang lumayo ng ilang hakbang sa akin. Muli nya akong pinagmasdan habang may dugong tumutulo sa bibig nya. A wicked smile crept to her blooded lips. "Valete nunc, Hollie" ang huli kong narinig na sinabi nya hanggang unti-unti kong nararamdaman ang pagbigat ng mga talukap ng aking mata.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Updated: Dec 11,2014

A/N:

Credit to Google Translator. Ewan ko kung tama yung words pero ayan kasi yung mga lumabas haha ^_^V

By the way, Latin words yan. Sinong nakakaalam ng mga sinabi ng babae sa salamin. Itaas ang kamay at papalakpakan natin haha XD

Thanks for those people na patuloy na nagbabasa ng story ko. Including dun sa mga taong nagvovote and comment. That really means a lot to me ^_^ Domo Arigato~~