Ik word wakker van zonlicht dat op mijn vacht schijnt. Meteen hoor ik mijn maag knorren, een teken dat ik wat moeten eten. Ik verander terug naar mijn mens vorm en open een van de blikken die ik heb meegenomen. Eens kijken, wat heb ik meegenomen? Één blik rouge en twee blikken knakworst. Lekker veel. Ik open een blik knakworst en eet er wat van. Uiteindelijk eet ik het hele blik op omdat ik toch best wel veel honger heb "Amelia, waar ben je?" "Ik ben gewoon hier hoor" "oh oke, maar ik heb een vraag. Wat ga ik doen als het eten op is?" "Dan ga je jagen." "Wat?! Jagen?" "Wil je sterven van de honger?" "Nee, natuurlijk niet" "Begin dan met jagen!"
"Goh wat leuk, ik heb er echt zin in." Proef de sarcasme.

"Concentreer je Amy!" Nadat ze me had overtuigd om te jagen was ik in mijn wolf verandert en ging ik opzoek naar mijn prooi. Een konijn dus. Ik heb er net een gevonden en had hem bijna. Maar hij zag me en is weggerend. En dus moet ik nu opzoek naar een nieuwe prooi. Daar, in de bosjes zit er een. Ik ren er geruisloos op af en bijt zijn nek door. Rustig loop ik terug naar de grot en verander naar mijn mensenvorm en kleed me aan.
Ik open nog een blik knakworst en leg het konijn achterin de grot. Ik ga nog even naar het meer om wat water te drinken.
Plotseling hoor een geluid achter me. Vliegensvlug draai ik me om en verander naar mijn wolf. Mijn kleren zijn uit elkaar gescheurd doordat ik geen tijd had om ze uit te doen.
Ach ja, pech, ik heb nog 3 setjes bij me.

Voor me staat een grote bruine wolf met bruine ogen die me dreigend aankijken.
Ik grom naar hem en ga in een gevechtspositie staan terwijl ik hoop dat het overkomt alsof ik niet sta te trillen als een rietje. Hij gaat liggen als teken van onderdanigheid. Ik loop naar hem toe. Hij heeft een grote wond op zijn zij. Ik duw met mijn snuit tegen zijn andere zij als teken dat hij op moet staan. "Verander terug naar je mensenvorm," mindlink ik naar hem. Hij knikt en gaat achter een boom staan om te transformeren. Ik schiet de grot in en transformeer snel en kleed me aan. Snel pak ik een lange broek en een T-shirt mee voor de andere wolf. Ik gooi de kleren naar de jongen en draai me om zodat hij kan omkleden.

De jongen komt achter de boom vandaan. Hij is best wel lang misschien 1,90 meter. Hij heeft bruin haar en zijn huid is een beetje getint. Ik verzorg zijn wond en hij komt bij mij in de grot zitten.
Hij vertelt dat hij Samuel heet en zijn hele leven al rouge is. "En jij? Hoe ben jij hier gekomen?" Vraagt hij aan mij als hij uitgepraat is. Ik vertel mijn verhaal aan hem.
"Wow, dat is... Heftig" reageert hij. Ik knik.

"Wil je hier blijven? Vraag ik "Ik kan best iemand gebruiken die wat meer ervaring heeft." "Ja, dat zou fijn zijn. Ik dwaal meestal een beetje rond in het bos en jij kan inderdaad een beetje hulp gebruiken." Zegt Samuel nadenkend.