ACT 018

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

I put the napkin down the table as i heard Gov exaggerating cough. Itinaas ko ang paningin ko sa kaniya at bahagyang ngumiti.

"I'll be fine." Paninigurado rito, kahit na hindi ko talaga alam kung magiging maayos ba talaga ako.

"I'll call you later." He said.

Tumango ako saka muli siya binigyan ng kasiguraduhan gamit ang mga ngiti na sinagot niya naman ng maliit na tango.

Goodness how can a man be so handsome in just a simple gesture?

"You should. Mag tatampo ako kung hindi." Natatawa kong ani, trying to lift up my mood.

"Sigurado ka bang hindi mo kailangan ihatid?" Tanong pa muli nito. Natawa na ako sa kaniya dahil pang ilang beses niya na iyon tinanong sa akin habang kumakain.

"Of course, Hendrix masyado ka namang mapanigurado." Sagot ko sa kaniya habang mahinang natatawa. Nangunot ang noo nito sa ginawa kong pag tawa kaya mas lalo lamang akong natawa. Ang sungit talaga.

"I just want to make sure you're safe." Seryoso nitong ani, alam kong hindi nito maintindihan kung bakit ako tumatawa.

"I'll be fine."

"Okay then. . . I think i need to go." He sighed. Kinuha nito ang tela na nasa kaniyang mga binti at eleganteng pinunasan ang gilid ng kaniyang mga labi.

"Okay." I answered, hooked by him. Legal bang maging ganiyan kagwapo?

"I'll be back next week." Sabi pa nito. Pinaalahanan pa ako nito ng ilang beses na mag ingat at plano niya pa nga sanang iwan ang sekretarya niya rito upang pabantayan ako pero agad akong tumanggi. Hindi kami close no'n baka masakal ko lang iyon kapag nag away kami.

At isa pa baka mastress lang ako at kung ano pa ang mangyari sa akin at sa magiging anak namin ni Hendrix.

Pagkatapos namin kumain ay agad na kinuha ni Hendrix ang gamit niya na nasa sala. Tinulungan naman siya ng kaniyang sekretarya na mag bitbit  kaya napairap ako. Sobrang plastic. Hindi ko na lamang pinag laanan ng pansin ang magalit at sumunod na lamang ako sa kanilang dalawa.

Ano ba naman kasing magagawa ng galit ko diba? Wala naman. Pag katapos isilid ng dalawa sa compartment ng kotse ang mga gamit nila ay hinarap ako ni Hendrix.

God. . . I will miss this man so much. His face, his touch, his lips on mine. Kung puwede lang ay sa akin na lamang siya tumira.

Muli ay winaksi ang aking iniisip. Ang kapal ko naman mag isip ng ganon kahit na nakikihati lang ako sa atensyon niya.

"Ingat. " ani ko na lamang.  Pinagpag ko ang kanang balikat niya saka siya mabilisang binigyan ng halik sa labi.

"Akhlys. . ." He called in a warning tone. I giggled and look at his secretary who's been murderous looking at me. I smirkef at him saka ako muli tumingin sa amo niya dahil muli nanaman ako nitong tinawag.

"Hmm?" I asked teasingly. He sighed.

"Wala. . ." I grinned saka ako tumango sa kaniya.

"Sige na baka hinahanap ka na. . . Ng asawa mo. . ." Ani ko. I saw how his face deformed ng sinabi ko ang katatagang asawa. Pero totoo naman kasi.

"Akhlys." Ani nanaman nito sa mapag bantang tono. I rolled my eyes and gave him a peck on his lips.

"Hmm?" Mapag laro ko muling tanong dito ngunit muli ay bumuntong hininga na lamang ito.

"Nothing. . . I'll go now." Tumango ako sa kaniya at maliit siyang nginitian.

Tinignan ko ang likod nito ng mag lakad na ito papasok sa kaniyang sasakyan. Pumasok na rin ang kaniyang sekretarya sa driver seat saka ito sinimulang paandarin.

"Thank you for your time. . . I love you." Mahina kong bulong sa kawalan. Bumuntong hininga na lamang ako. Wala ako panahon mag drama, i need to work.

It's been 4 months nang malaman namin na buntis ako. Sobrang daming naganap sa apat na buwan na 'yong. Sobrang stressful pero dahil buntis ako ay pilit kong iniiwasan magalit.

Hindi ko alam kung bakit pero bigla na lamang nagalit sa akin ang secretary ni Gov.

At simula nang malaman nitong may relasyon kami ay halos palagi na akong naiinis sa katabilan ng dila nito.

After ko mag linis ng bahay ay agad akong nag simulang mag lakad papasok sa restaurant na pinag tratrabuhan ko, ngunit hindi pa ako nakakapasok sa pinto ng pintuan ay may narinig akong tumawag sa akin. Napalingon ako sa pinang galingan ng boses at nagunot ang noo ko ng makita ang nakakulay itim na hoodie na nakatingin sa akin.

"Are you? " I asked as i walked towards the figure direction.

"Akhlys Vyshareth. . ." Tawag nito sa buo kong pangalan.

"You know me? " Naguguluhan kong tanong. Sinubukan kong tignan ang mukha niya ngunit yumuko ito upang hindi ko makita ang pag mumukha niya. I've seen a lot of people with this outfit and trust me when i say that there's no good happened

"I think we need to talk in private. "

"At bakit kita pag kakatiwalaan?" Taas kilay na tanong ko rito. Why would i go with a stranger? At least give me explanation why?

The figure lean on me kaya medyo napaatras ako. I thought he would harm me or what at ready na sana ako sumigaw ngunit natigilan ako ng bumulong ito sa akin.

Pakiramdam ko ay binuhusan ako ng isang timbang nag yeyelong tubig ng lumayo na ito sa akin. Nag taasan ang mga balahibo ko habang prinoproseso sa isipan ko ang sinabi niya.

"What do you know? " I asked in a serious tone. I can't see his face but i'm sure that he's smiling. I can feel it. His joy while looking at me.

"I know everything i should know and not should be know. " He playfully said. I gulp saka ako tumingin sa paligid. Kaunti pa lamang ang tao dahil tang haling tapat.

"Where should we talk?" I asked. Dinala ako nito sa isang liblib na ligar hindi ko tuloy mapigilan mas lalong kabahan habang pinag mamasdan ang madilim na paligid.

Huminto ito sa pag lalakad kaya huminto na rin ako sa pag lalakad.

"So?" I asked as i tried to remain calm as possible. He started walking towards me filling our gaps. Hindi ako nag patinag.

"Three years ago since your parents died into an accident. But I'm sure you don't believe it since you saw it yourself. How they killed your parents. How they suffer. You saw it yourself. " Panimula nito. Nangilabot ako habang pinapakinggan ang sinabi niya. How much does he know about that incident?

"Who did that? "Agaran kong tanong. He laughed at my impatient kaya galit ko siyang tinignan.

"You knew who did that. " Umasim ang mukha ko sa sinabi niya. What?

"I wouldn't be here if i knew. "

He laughed again but this time, harder. Mas lalo akong nainis sa kaniya. How dare he? Gusto ko na siyang sapakin ngunit kating kati na ang tenga ko at gusto ko na malaman kung may kwenta ba ang sasabihin niya. I've been told a lot of lies about my family's incident at lahat ng iyon ay hindi man lan nag dala ng hustisya para sa yumao kong mga magulang. Matagal na akong nag luluksa ngunit hanggang ngayon ay para bang kinalimutan na nilang lahat kung gaano kasakit ang sinapit ng mga magulang ko.

"You're just acting blind." Ani nito. Galit ko siyang tinignan. What is he saying. Me acting blind? Ako ba talaga!?

"What do you mean? "

Tumalikod ito sa akin at saka ito nag simulang mag lakad paikot sa akin.

"There's this words that keep your friend close and your enemy closer. " He softly whispered to my ears.

"You became the governor's woman after seducing him a couple of time. You jump into his bed for what? Dahil gusto mo makakuha ng baho niya kapalit ng hustisya para sa yumao mong pamilya. "He stated the truth. Pakiramdam ko ay tinakasan ako ng bait ng maramdaman ko ang kamay niyang humaplos sa baywang ko.

How. . . Did he knew about it? Linunok ko ang nakabara sa lalamunan ko saka siya marahas na hinarap.

"But do you even know who's Hendrix is? " Tanong pa nito.

Hindi ko na natiis pa, napailing na lamang ako sa mga sinasabi niya. Binangga ko siya saka nag simulang maglakad palayo sa kaniya.

"This is nonsense." I uttered trying to make me believe my self. This is complete nonsense. Sigurado akong isa lamang siya sa mga taong gustong lokohin ako. Gusto lang nila akong tumigil sa pag hahanap ko ng hustisya para sa pamilya ko.

Nag lakad lamang ako ng nag lakad not minding if i would trip or not. Ngunit hindi pa ako nangangalahati sa pag lalakad ay narinig ko na ang nakakakilabot nitong halakhak.

"You're already close from the truth but you keep on ignoring it for the temporary happiness." He mock. Napatigil ako sa pag lalakad ngunit hindi ko siya nilingon.

I shouldn't have talk with him from the start. How foolish of me.

"You're just wasting my time. If i just know then i wouldn't have go with you. " I hissed. I heard his footstep walking towards me.

"If you just know. . . Then you wouldn't be a hired mistress and you wouldn't be. . . The governor's woman."

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro