Dit verhaal begon op een mooie zonnige dag, 13 februari 1981 om precies te zijn. Pandora Lovegood lag op bed en een zacht briesje waaide over haar gezicht. De zon die door het raam scheen verlichtte de kamer. Er kwam een dokter binnen, die haar een kopje thee bracht. "Het is bijna zover!": zei Pandora. Ook haar man, Xenophilius Lovegood kwam nu de kamer binnen.

Na een tijd werd het  donker voor haar ogen, en viel ze in een diepe slaap.

De volgende ochtend toen ze wakker werd lag ze niet meer alleen in bed. Maar naast haar lagen twee hele mooie, schattige meisjes, haar meisjes! Ze stond voorzichting op en nam haar baby's in haar armen. Ze hadden allebei twee kleine bruine oogjes, en staarden daarmee elkaar en hun moeder aan. Hoeveel ze ook op elkaar leken, er was één groot verschil. Een meisje had sneeuwwit haar en haar tweelingzusje had kastanjebruin haar. Pandora ging voorzichting de trap af terwijl ze haar twee schatten bleef bewonderen. Beneden zat Xenophilius al op haar te wachten. De trots was zo van zijn gezicht af te lezen. "Mijn drie meisjes", zei hij vol trots en liefde. Pandora glimlachte en ging langs hem zitten met hun dochters op haar schoot. "Hoe zullen we hen noemen?", vroeg ze dan. Xenophilius keek naar buiten terwijl hij nadacht. Plots keek hij op en zei hij; "Luna!" Pandora keek ook naar buiten en zag de maan aan de hemel staan. Ze begreep het meteen, Luna betekent maan. Uiteindelijk besloten ze om hun dochters Luna en Lana te noemen. Het meisje met het sneeuwwitte haar kreeg de naam Luna, en haar zusje met het kastanjebruine haar kreeg de naam Lana.

En dit was het begin van een lang verhaal ...