Hoofdstuk 17: Afleiding

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Bij school aangekomen kijk ik om me heen. Geen James of Eric te bekennen; precies wat ik nodig heb, ruimte van hun tweeen. Als ik naar binnen loop zie ik Zara en Ava bijna meteen. Ze staan te smoezen bij de kluisjes, en kijken op als ze mij zien. ''Ik zei toch dat die outfit haar fantastisch zou staan?'' Fluistert Zara. Ik ga bij ze staan en kijk ze allebei boos aan. ''Ja, heel leuk,'' Zeg ik droog. Ava heft haar handen. ''Ik zei nog dat ze iets anders moest kiezen, ik zweer het,'' Protesteert ze. Ik trek een wenkbrauw op en leun tegen de kluisjes. ''Juist. Nou, ik moet mijn boeken pakken uit mijn kluisje. Tot in de pauze meiden!'' Zara zwaait me uit. ''Tot in de pauze, Selena. En veel succes in de les, he?'' Zegt ze grinnikend. Ik rol met mijn ogen en loop weg. 

Als ik gisteren niet vergeten was mijn boeken mee te nemen, had ik nu een groot probleem. Dan zouden mijn boeken thuis- of eigenlijk bij James thuis- liggen, en had ik ze nu niet. Ik pak de boeken die ik nodig heb en sluit mijn kluisje. Dan zie ik James. Hij staat een eindje verderop tegen de kluisjes aangeleund, net zoals twee jaar geleden. Ik schrik van de herinnering en probeer weg te lopen, maar James heeft het door en pakt mijn polsen. ''Rustig, ik ga niet weg deze keer,'' Zegt hij sussend. Ik kijk omhoog; zelfs met de hoge schoenen is hij langer dan ik ben. ''Ja, dat is je geraden,'' Sis ik. James zucht en laat me nog steeds niet los. ''Luister Selena, het spijt me echt van... Je weet wel. Ik had me anders moeten gedragen: dat zie ik nu in.'' Ik kalmeer een beetje en adem in. ''Ja, inderdaad,'' Zeg ik. ''En laat me nu los.'' James kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan. ''En wat zeg je dan?'' Zegt hij plagend. Ik glimlach en herpak mezelf. Dit moet lukken. Met een draai van mijn polsen ben ik vrij. "Niets," Zeg ik, nog steeds glimlachend. James kijkt me nog steeds aan, en ik kan niet dramatisch weglopen zoals ik had gepland. Het gaat gewoon niet. Ik kijk hem diep in de ogen en..........

Het moment wordt ruw verstoord door de bel. Ik kijk vrijwel meteen weg, en James doet hetzelfde. ''Ik.. Uhm... Ik moet waarschijnlijk gaan,'' Stamel ik. James knikt en kijkt me na als ik wegloop, alleen om later achter me aan te lopen. We moeten immers naar hetzelfde lokaal. 

''Hebben jullie allemaal het huiswerk gemaakt?'' Vraagt de aardrijkskunde docent met een boze blik op mij en James. Zo te zien is ze het misverstand van gisteren nog niet vergeten. Ik kijk haar aan en knik met mijn hoofd, maar ze kijkt me alleen aan met samengeknepen ogen en praat verder. ''Ik ga het niet nakijken vandaag omdat ik een hele lange aantekening heb,'' Zegt ze. Ik kijk naar James. ''Volgens mij vind ze ons niet zo aardig na gisteren,'' Fluister ik bijna onhoorbaar. James knikt. ''Ja, ze is niet zo blij met ons,'' Fluistert hij net zo zachtjes als ik net. De docente is ondertussen gaan zitten aan haar bureau en kijkt me strak aan. ''Oh, volgens mij praat ik door iemand heen. Ja, zijn jullie twee klaar met praten? Mooi zo, dan kan ik eindelijk beginnen met mijn uitleg,'' Zeg ze scherp. Als blikken konden doden waren James en ik nu morsdood. 

Na een lange les loop ik snel het lokaal uit. Ik zweer dat die docent eruit zag eruit alsof ze klaar was om te wurgen. Alhoewel, ik heb misschien ook niet zo goed opgelet omdat ik afgeleid was door iemand... Maar ik heb mijn best gedaan. Ik kan er weinig aan doen dat mijn mentor me naast mijn mate heeft neergezet op de plattegrond! Die lerares hoeft niet zo te gaan haten op mij daardoor, ik doe ook gewoon maar wat een van mijn andere leraren vraagt. James en Eric komen langslopen en James geeft me een knipoog in het voorbijgaan. Ik bloos en Eric kijkt me met samengeknepen ogen aan. Weet hij nog niet dat ik zijn zus ben? Heeft James dat nog niet verteld? Ik mindlink hem even snel. ''James?'' Vraag ik. Hij reageert vrijwel meteen. Ja? Wat is er? Ik denk even na over hoe ik dit ga formuleren. ''Uhm... Heb je al aan Eric vertelt dat ik zijn zus ben?'' James is even stil, maar antwoord dan. Nee, ik dacht dat je dat zelf wou doen. Ik bedoel.... Ik knik en kap hem af voor hij verder gaat twijfelen. ''Oke, bedankt.'' Ik glimlach en voel dat James ontspant. Gelukkig, ik dacht al dat ik dat verkeerd had gedaan. Maar ik zou wel even opschieten met dat aan hem vertellen, want zo te zien wordt hij met de dag bozer op je.  Ik knik nogmaals en haal diep adem. ''Ja, dat had ik al door. Tot zo in het lokaal, James.'' Tot zo, reageert hij. Ik sluit de mindlink en kijk nog eens naar welke les ik moet. Frans. Gelukkig ben ik daar wel goed in. 

Na schooltijd loop ik de bekende route naar mijn oude huis. Het is even wennen, zo'n klein huis hier. Je zou bijna denken dat er hier alleen maar grote huizen zijn, zelfs ik zou dat geloven. Ze houden je hier een soort illusie voor; je ziet alleen maar de goede helft van de roedel, de arme kant houden ze verborgen in de schaduw. Daar ben ik nu: het arme gedeelte. De straat is hier wel een stuk verbetert, merk ik op. Vroeger stonden de meeste stoeptegels omhoog, en moest je zigzaggen om de tegels die verkeerd lagen. Ik kijk de straat in en zie meteen dat mijn oude huis veel is verandert. De voorgevel is opgeknapt en er is een nieuw laagje verf op de deur. Het ziet er.... Nieuwer uit. Voor zover je een oud huis kan opknappen dan. Ik loop de straat eindelijk in en stop voor Eric's huis. Voor het huis sta ik stil. Wil ik dit echt doen? Ik schud mijn hoofd en loop naar de deur. Nee, ik ga niet terug. Niet nu ik zover ben gekomen. Met een diepe zucht klop ik op de deur en wacht tot iemand opendoet. 

Nauwelijks een minuut later wordt de deur opengedaan en verschijnt Eric er. ''Uhm, wat doe je hier en waarom ben je hier?'' Vraagt hij, lichtelijk geirriteerd. Ik negeer de overduidelijke toon die zegt dat ik weg moet gaan en blijf beleefd. ''Ik wou eigenlijk even met je spreken, als dat kan.'' Eric kijkt me vertwijfeld aan, maar doet de deur dan helemaal open. ''Oke, maar als je mij of mijn familie maar met een vinger aanraakt ga je eraan, begrepen?" Ik knik en stap naar binnen. Dit wordt een moeilijke opdracht. Eric is niet echt het type dat alles zo accepteert.

Hiiiii,

Hebben jullie nog dingen die jullie in het verhaal willen? Personages, situaties? Misschien zelfs een p.o.v (Point of View, oftewel, het verhaal vanuit het perspectief van een ander persoon) van Sara, James, Zara, Ava, Eric, Layla, noem maar op. 

P.s: Als je een personage indient ga ik eerst kijken of het in het verhaal past. Vervolgens kan je via prive bericht of de comments (voorkeur is prive bericht, dan blijft de personage nog een beetje geheim voor de andere ;) ) het uiterlijk, karakter etc van de persoon. 

Groetjes,

Mandy 

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro