Gwyn Reese POV

Dinilat ko ang mata at tinignan ang pamilyar na paligid.

"Ms. Gwyn?" tumingin ako sa gilid ko "Nurse tawagin mo si Mr. Rohan at sabihin mo na gising ni si Ms. Gwyn"

"Opo doc"

"How are you feeling Ms. Gwyn" hindi ako sumagot at tinignan ko ang katawan ko

Buo pa ako.

Nag tanong pa ng nag tanong doktor pero hindi ko ito pinapansin. Tinignan ko ang sarili ko sa salamin na katapat ng higaan ko.

Iba na din suot ko.

"Gwyn"

"Kuya"

"Thank God you are awake" lumapit sya sa akin

"Ano ang nangyari?"

"Doc. Capistrano iwan mo muna kami" wika ni kuya

"Yes Mr. Hades"

Umiwas ako ng tingin at inalala ang mga nangyari.

•Flashback•

Napatingin ako sa likod ko ng marinig ang flash mula sa isang cubicle. Lumabas ang isang pigura ng lalake. Nalaman ko agad na lalake ito dahil tindig nito. Mula naman sa bintana na nasa taas ay mag bigay ito ng liwanag.

Hindi ko makita kung sino sya.

"Mr. Sawyer? We can do this at your penthouse" wika ko

Hindi naman sumagot ang lalake. Agad naman ako nilapitan ng lalake.

'Fine dito na lang siguro kita tatapusin' wika ko sa isip

Agad kinuha ko kinuha ang maliit na baril na sadyang tinago ko sa gilid tagiliran ko.

Pero parang sadyang isang hangin sa bilis ang galaw ng lalake. Lumaban ako habang ang tao ay patuloy sa pag ilag sa atake sa mga atake ko, agad nakuha nakuha ang baril ko at agad ako nito sinandal sa pader at tinutok ang baril sa leeg ko .

Halos mag dikit ang katawan namin. Matangkad sya sa akin. Rinig ko ang tibok ng puso nya, ramdam ko ang hininga nya.

'Shit ito na yata ang katapusan ko' wika ko sa isip

Binaba ng lalake ang baril. Gumalaw ang ito at may ininom.

"Ano ang ginagawa mo?" tanong ni ko

Agad binato ng lalake ang bote at agad ako hinalikan, naramdaman ko ang isang likido mula sa bibig nito na agad pinasok mula ss bibig nya papasok sa bibig ko. Agad ko sya tinulak ng buong lakas dumura ako pero hindi ko nadura ang lahat dahil aminado akong may nalunok ako.

Agad ko naramdaman ang hilo at agad ako natumba nasalo ako ng lalake tinignan ko ang sya pero tanging liwanag lang sa labas ang nakita ko bago ako mawalan ng malay.

•End of Flashback•

"Nakita ko na lang ang kotse mo sa labas" wika ni Kuya "Si Joms ang nag hatid sayo dito nung isang gabi"

Tumayo ako "Babalikan ko si Sawyer"

"Wala na sya" napatingin ako kay kuya "Isang lingo kang walang malay tao, kinabukasan nag pakamatay sya, si Sawyer"

"Nag pakamatay?"

"Nakita ang laslas sa kanyang kamay bilang first attempt nya, sa huli nag bigti sya, doon nabaling ang atensyon ng imbistigasyon, pero sa mata ng lahat ng mafia bosses ay pinatay ito." tumingin si kuya ng diretso sa mata ko "Charlie Sawyer, Lennon Leondale,
Fernando Felix, Arthur Axel Mayo. They are died in just 2 day, hindi na ako mag tatanong kung sino ang may gawa dahil alam kong ikaw ang may gawa nun"

"Hindi ako ang pumatay kay Sawyer"

"Well" tumayo si Kuya bago may inabot sa akin "Nakita yan sa kusina" kinuha ko ang keychain na binigay ko kay Jairus "Wala na din si Jairus"

"Paanong wala?"

Inabot ni Kuya ang isang papel "About sa ibang leader ng Dark Organization, they are all died"

"Sino ang may gawa?"

"I told you kailangan ng magandang plano at pag hahanda"

"Ikaw?"

"I'm the Hades what do you expect?"

Nakaramdam ako ng kaba "Si Jairus?"

"Don't worry I know he's okay"

"May kinalaman ba sya sa pag kamatay nila mama?"

"What do you think?"

"I Know he can't do that"

"That is why I never killed him"

"I want to see him" wika ko "Marami akong tanong na alam kong sya lang ang makakasagot"

Tinap ni kuya ang ulo ko "Just read the letter, I'll wait you down stairs. Ngayon ang alis natin papuntang europa kailangan mo tuparin ang ipinangako mo kay mama na mag aral ka doon" Tumalikod si kuya at nag lakad "Hintayin kita" wika nito bago lumabas.

Tumayo ako at lumapit sa study table ko.

Lagi na naman wala ang magulang ko pero iba pa rin ang bagay na ganito. Kinuha ko ang folder.

Tumayo ako at tinignan ang buong kwarto ko. Madami na ang memories ko dito.

Lumapit ako sa study table ko at umupo.

Binuksan ko ang letter na bigay ni Jairus at binasa.

To My the one that got away.

Once upon a time I met this woman, a woman who always brought smile into my lips.

Napahinto ako sa pag babasa at napatingin sa small tattoo ko na nasa pagitan ng aking diliri. Huminga ako ng malalim at nag basa ulit.

She is are my partners in crime, she is are my best friend. We are best friend when we still young, I always give advice to her, she is my friend not just my friend but my first girlfriend.

Thank you for making each seconds, hours, days, weeks every year of my life.

Gwyn thank you for everything that you give to me, thank you for all of our memories, but starting for this day, I'm going to forget you, I'm going to forget every thing about you. Yes you are my the one that got away, but every time that I think about my father and you are one of the reason why they are no longer here. I can't control myself and I can't see myself killing you.

I'm sorry dahil Hindi ko tinupad ang pangako ko na mananatili ako sa tabi mo. I'm sorry because I can't stay by your side anymore.

Pinunasan ko ang luha ko at tinignan ang likod ng papel at nag babakasakali na baka may karugtong pa.

Pero wala na. Kumuha ako ng papel at nag sulat din.

To my The one that got away

Dear : Jairus

I'm sorry kasi hindi ko naiparamdam  sayo kung gaano kita kamahal. Sorry din kasi hindi kita napahalagahan. Sorry kung dumating ang araw na nasisigawan at nasasaktan kita.

Pero thank you sa pananatili sa tabi ko, sa pakikinig, sa pag protekta, sa pag papasaya sa akin.

Salamat kasi hinayaan mo akong umiyak sa tabi mo, salamat kasi hinayaan mo ako na sumandal sa balikat mo, salamat kasi nanatili ka sa tabi ko.

Thank you for each night na pag punta mo sa bahay pag alam mong nalulungkot ako. Thank you for staying HERE TODAY and HERE TONIGHT. Hind literal na ngayon araw at gabi, basta thank you for staying.

Pero ang daya mo, nang iwan ka. Akala ko ba mananatili ka ano mang mangyari. Hindi mo man lang ako hinayaan na makausap ka at makayap kahit isang araw lang.

Sana sa susunod nating pag kikita ay pwede na maging tayo, sana sa susunod nating pag kikita ay maging masaya na tayo.

You always have a big part in my heart and in my life. My totga.

I love you my totga. Until next time.

Love Gwun

Napatingin ako sa pinto ng may kumatok "Ms. Gwyn hinihintay na po kayo ni Mr. Rohan sa baba"

"Sige susunod ako" Tinupi ko ang papel.

Kinuha ko ang isang box at kinuha ang lahat pwedeng mag paalala sa akin kay Jairus. Nilagay ko lahat ng ito sa loob ng box. Pumasok ako sa loob ng walk in closet ko bago nilagay sa pinaka sulok ang box.

Sa huling pag kakataon ay iiwan ko na ang bagay kung saan bumuo ako ng pangarap, iiwan ko na ang bagay kung saan naging saksi sa lahat ng luha at kasiyahan ko, pero isa ang mapapangako ko, sa aking pag babalik, hindi na ako magiging mahina.

Nag halfbath ako at mag palit ng damit bago bumaba.

Nakatakip na rin ng puting tela ang halos lahat ng gamit namin dito sa mansyon. Pumasok ako sa kwarto ng magulang ko.

Mama Papa, pasensya na po dahil naging mahina ako, hindi ko kayo na protektahan.

Lumabas ako ng kwarto at pumasok sa opisina ng aking tatay. Tinignan ko ang kabuuan ng kanyang opisina.

Papa pasensya na sa mga bagay na nagawa ko, kung madalas palagi akong sakit ng ulo sa iyo. Pero gusto ko lang po malaman na mahal na mahal ko kayo. Pasensya sa lahat ng bagay, kung nasaan ka man, sana masaya ka.

Kinuha ko ang ballpen na bigay ko sa kanya. Inayos ko ito at pinantay.

Lumabas ako ng opisina at nilibot ang buong tingin sa mansyon, napatingin ako sa nag iisang family picture namin. Kung alam ko lang na ito na ang huling family picture namin, kung alam ko lang na ito na ang mga huli naming ala-ala edi sana naging mas mabuti akong anak sa kanila.

Tinignan ko ang halos lahat ng katulong na umiiyak at nakahilera. Ito na rin ang huli naming pag kikita at matatagalan pa sa susunod na pag kikita.

"Ms. Gwyn" tawag ng isa, ngumiti ako sa kanya, kilala ko ang iba naming tauhan dahil ang iba ay dito na din nakapag asawa sa sobrang tagal ng paninilbihan nila "Salamat po sa lahat sa inyo po nila Mr at Mrs Manle pati na rin mo sa inyo dalawa ni Mr. Rohan, hindi ho namin naramdaman na iba kami sa inyo, asahan nyo ho na handa ho uli ako manilbihan sa inyo sa oras na bumalik kayo dito, nasa sainyo ang aming katapatan" wika ng aming kasambahay na agad naman sinang ayunan ng lahat. Ngumiti lang ako at nag pasalamat.

Hindi lahat ng tauhan namin ay makakasama namin ni kuya sa europa, may mga tao lang na pinili si kuya na isasama at may mga tao na pinili para mag bantay at panatilihin ang kaayusan sa mansyon.

Katulad din ng pinangako ng tatay ko sa aming tauhan, nabigyan din sila ng sarili nilang bahay at lupa.

"Are you ready?" tanong ni Kuya, tumungo ako sa kanya bago lumabas ng bahay, naiakyat na din ang ilan naming gamit sa loob ng sasakyan

Sumakay ako sa sasakyan at si kuya naman ay nasa harapan na sasakyan. Madaming tauhan din ang isinama ni kuya na siyang nag hahatid sa amin papuntang airport.

Nang madaanan namin ang guard house ay sumaludo lang ang mga guwardiya sa amin.

Tumagal ang biyahe namin ng dalawang oras hanggang sa makarating kami sa airport sa manila.

Katulad ng aming inaasahan ay nandoon na rin ang apat. Sila Joms, Zarah, Khaye at Lenox. Sabay sabay kaming mag aaral sa europa para maprotektahan din namin ang isat-isa.

Ngumiti lang ako at nakipag batian sa kanila. Nang makasakay na kami sa eroplano ay napatingin ako sa labas.

I'm ready to keep all of my good and bad memories with Jairus and the memories of my parents, this is official good byes for everything and for everyone.

♡The End♡