Thoughts?

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

How to start this? Oh my G! It's almost 12, and ngayon ko pa talaga naisipan to! Hahaha. Well anyway, Hi I'm Geraldine! You can call me "Deen" or "Bambs" whatever you may call me, I don't mind as long as it's good to my ear!
   At first bakit ko nga ba naisipan gumawa nito? Yun ang tanong? At ang sagot bukas na lang, tutulog nako! Hahaha. Dejoke!
 
A. Trip ko lang?
B. Wala akong magawa?
C. Di kasi ako makatulog!
D. None of the above.

Choose wisely! Hahaha!

Siguro, Oo, Tama ka?  Pero out of frustration naisipan ko ito!  Ang dami ko kasi gustong sabihin kaso minsan ayoko na-oopen up sa iba. Tamad na ba ako nun? Lol.  Madalas kasi after kong magsalita nanghihinayang nalang ako, Ay bakit ko nasabi yun! Parang ganon!

"Sometimes, I regret opening up to some people, they didn't deserve to know me."

Mga ganyang linyahan ba! Haha.


2Am thoughts?  So many things coming with me.  Sa sobrang dami ayoko ng isipin! I don't like overthinking?  Nakaka-depress lang!

Yung feeling na, "eto na naman" yung ayaw muna pero kelangan!

"Against all odds" nanaman ang drama ko!  
Buti nalang "Insensitive" ako!  In a sense na, I don't easily get hurt, offended, in short Wapakels nanaman ako! Oh nasanay nalang talaga ako sa mga tao!!

Tulad ngayon, naiinis ako sobra! Like, duh?!!  Do you think na hindi sya ganun dati na, Sa una di naman nya alam lahat?!! Kung makapagturo parang ~ Hey girl ano ba, di ganyan!!!  Okay....  -_____-

Minsan, naiisip ko nanaman bakit kelangan ko nanaman problemahin mga gantong bagay?!  Nakakainiz langz!  :D

Simula kanina, puro sermon na pagdating sa bahay ganon pa din! Pero hindi ko mahanap yung "Sakit!" Manhid na ba ako nun! Siguro nalungkot, pero ayus lang ako di ko kelangan maglabas ng feelings sa Facebook to overcome this! Kaya ko pa naman! :D

Kanina, sobrang pagod ko! Pero, I just act nothing! Naglalakad ako, tas biglang dumating yung mga nagpipinitensya, napahinto ako. Hindi sa takot ako, kundi naisip ko din na para ding nagpinitensya ako, lakaran sa initan kala mo may binubuhay na mga bata! Ang choosy ni Ma'am makapag-act like feeling nya, gustong-gusto ko yung trabaho. Yung dati pinoproblema ko lag kung, "Ano kaya papanuorin ko?" "Magbabasa kaya ako mamaya?" "Sa sala o kwarto matutulog?" Hay. Nababago na talaga ang lifestyle ko,  same with my perspective!

Sha. I need to sleep, may bukas para problemahin ang ibang mga problema! Hahaha.  Thank you God, pinanganak nyo akong ganto! Walang halong kaemotan, sadyang baliw lang!  -'+

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro