Donderdag 19 juli
14:17
school

P.o.v: Michael

'Oh, mijn god...' fluistert Emily. Phoebe kijkt Luke geschrokken aan:'Als wij twee seconden later, da- da- dan...' 'I know...' zegt Luke geschokt.

'Ik wil hier weg.' zegt Phoebe huilend. 'Mee eens.' zegt Brandon. Ik knik:'We moeten samenwerken.'

'Oh, echt niet! Ik werk niet samen met die klootzak!' roept Cooper en hij knikt naar Brandon. Emily trekt een pijnlijk gezicht en Luke vraagt verward:'Jullie waren toch vrienden?'

'Waren, ja, totdat die eikel naar bed ging met m'n vriendin.' zegt Cooper boos. 'Ik probeer je de hele tij-' 'Ik wil het niet horen Brandon!' 'Luister gewo-'

'Genoeg!' onderbreekt Emily Cooper en Brandon boos. We kijken haar allemaal aan. 'Michael heeft gelijk. Als we hieruit willen komen moeten we bij elkaar blijven en samenwerken. Ik weet dat we elkaar amper kennen, maar het gaat hier om onze levens, verdomme! Ik vraag jullie niet om beste vriendjes te worden, maar wel om respect te hebben voor iedereen en elkaar helpen om hieruit te komen! Begrepen?' zegt Emily een stuk rustiger.

Verwonderd kijk ik haar aan en iedereen knikt. 'Dus... Wat nu?' vraagt Phoebe aarzelend na een tijdje. 'We hebben trouwens wel verband, maar niks om het mee vast te maken.' zegt Luke.

Ik knik en begin twijfelend:'Oké... We kunnen mijn shirt er wel weer omheen knopen, die is nu toch al vies. Ik stel voor dat we een plek zoeken waar we Emily's been kunnen doen, en ondertussen bedenken wat onze volgende stap wordt.'

Emily knikt en zegt:'Ik kan jou arm bekijken en andere verwondingen, als mijn been gedaan is dan, ik heb daar wel ervaring in.' 'Oké. Ik denk dat we het best in de aankomsthal kunnen zitten, daar ligt voor zover ik weet het minste puin.' zegt Cooper. Iedereen knikt instemmend en we lopen ernaartoe.

Voorzichtig laten Cooper en ik Emily op de grond zitten. Luke en ik knielen bij haar neer, en de rest gaat ook even zitten. Ik haal mijn, nu rode in plaats van witte, shirt van Emily's been. Luke opent ondertussen de EHBO-koffer, die Emily vervolgens van hem overneemt.

Dan geeft ze iets aan mij, en gaas en verband aan Luke. 'Het moet eerst ontsmet worden, daarna kan het gaas en verband erom, en dan jou shirt.' zegt ze. Ik knik twijfelend en Phoebe komt bij ons zitten. Ze pakt Emily's hand vast en knikt haar bemoedigend toe.

Emily glimlacht zwakjes en ik ontsmet dan haar wond. Ze bijt op haar lip en trekt een pijnlijk gezicht. Ik wil stoppen maar ze pakt mijn hand en schudt haar hoofd, dus ga ik verder.

Als ik klaar ben doet Luke het gaas en verband, en ik knoop m'n shirt er weer om. 'Dankje.' mompelt Emily. Ik knijp zacht in haar hand en Luke zegt:'Geen probleem.'

Het valt me op dat Emily veel blauwe plekken heeft. Ik ben blijkbaar niet de enige die het opvalt, want Brandon vraagt:'Komen al die blauwe plekken van vandaag, Emily?'

Emily kijkt hem twijfelend aan en schudt dan haar hoofd:'Nee, ik, eh... ben nogal lomp?' Het klinkt meer als een vraag maar ik besluit het te laten rusten.

'Shit...' klinkt Emily zacht en ik kijk naar haar, om te zien dat ze een bloedneus heeft. 'Wat... Gaat het?' vraagt Luke.

Eerst knikt ze maar dan schudt ze haar hoofd. 'Wat is er dan?' vraagt Phoebe aarzelend en tranen vormen zich in Emily's ogen.

Dan zegt ze:'Ik heb kanker...'

Gepubliceerd 13-01-2021