EIYAH P.O.V.

Hindi ko na alam kong gaano na ako ka tagal nasa loob ng cr, hindi ko na alam ang gaawin ko, subrang sakit na kase, yung tipong wala ka namang ginagawa sa kanila pero sila kung ano ano na ang hinuhusga sa'yo, halos matumba ako sa pag tayo ko ng maalala ko na may klase pa pala ako, agad kong inayos ang sarili ko, tinanggal ko ang mga spaghetti na naka dikit sa damit ko, tiningan ko muna ang labas ng cr bago ako lumabas, wala na halos estudyante ang naglalakad sa hallway, dumeretso ako sa locker room at nag palit ng damit, meron kase akong extra na damit sa locker ko, dahil alam ko na mangyayari talaga toh, ikaw ba naman na araw-araw binubully kung dika masanay, pero kahit na araw-araw yun ay hindi ko parin maiwasanghindi masaktan. Agad akong nag lakad paakyat ng 3rd floor ng main building, agad naman akong pumunta sa room ko dahil alam ko na late na ako, pag dating ko ron ay napa tigil ang guro na nag sasalita saharap at mataray akong tiningnan.

"Why are you late?" Mataray nyang tanong.

"Sorry po." Tanging usal ko at napayuko.

"Go to your seat." Mataray nyang utos, agad ko naman yung sinunod at nag lakad na naka yuko papunta sa upuan ko, hanggang sa natapos ang klase sa umaga ay wala akong naintindihan, kahit pa wala kami ngayon klase dahil first day nga.

DISCUSS
DISCUSS
LUNCH TIME

Lunch time na kaya nag labasan na ang mga kaklase ko para kumain sa cafeteria, pero wala ako sa mood kumain sa cafeteria baka kase meron na naman akong makabuno don, lumabas na lahat ng kaklase ko kaya ako na lang ang natira sa room, kinuha ko na lang yung book sa bag ko at binasa yun. Maya-maya pa ay may nag bukas ng pinto ng room, pero diko na yun pinag aksayahan pa ng panahon para lang tingnan, naramdaman kong lumalakad sya patungo sa kinaroroonan ko, at huminto sa tapat ko.

"Here." Sabi nya, boses lalaki at iniabot sakin ang pagkaing dala nya, agad namang kumalam ang tiyan ko, shitt naman bat ngayon pa, tingnan ko kung sino ang nag abot non, at halos matanggal na ang kaliwang kilay ko sa pag taas.

"Bakit??" Takang tanong nya.

"Bakit moko binibigayan ng pagkain?" Takang tanong ko, sino ba naman kaseng hindi mag tataka eh, yung numero uno na nang bubully sakin eh bibigayan ako ng pagkain.

"Ahm, alam ko kaseng hindi kapa kumakain simula nung nang yari kanina sa cafeteria, kaya ayan dinalhan kita ng pagkain, ako na rin ang humihingi ng paumanhin sa ginawa sa'yo ni kriss kanina." Sabi ni Next, yeah si Next na barkada ni Kriss.

"Bakit ikaw nag sosorry ikaw ba sya?" Mataray kong tanong.

"Hindi pero kase..." Napakamot batok na lang sya.

"Kase??"

"Ano...ehh..ahm..."

"Tch kung man titrip ka lang bumalik kana sa mga barkada mo?" Sabi ko at tinabig ng kaunti ang pagkaing dala nya.

"Okay, sorry na." Sabi nya at napa tingin naman ako sa kanya. "Sorry na sa lahat ng mga nagawa ko sa'yo since grade 7 matagal ko ng gustong sabihin yan sa'yo kaso pinipigilan ako ni kriss, please nandito ako para makipagkaibigan sa'yo-" I cut him.

"Seryuso ka? makikipagkaibigan ka sakin?ano bang nakain mo at ako na naman ang nakikita mong pagtripan, nakakasawa na kase eh." Narmdaman kong nangilagid ang luha sa mga mata ko. "Kung di kayo nag sasawa pwess ako sawang-sawa na, wala naman akong ginagawa sainyo pero kayo tong laging galit sakin, hindi ba pwedeng kahit itong last year na lang maging masaya naman ako sa buhay high school ko." Umiiyak kong patuloy. Umupo naman sya sa tabi ko.

"Eiyah seryuso ako, kahit ako hindi ko na rin kaya yung mga ginagawa ni kriss, kaya ako nandito para humingi ng tawad sa'yo, di bake ng magalit ka sakin, saktan moko, tatanggapin ko kase I deserve that, Eiyah please give me one chance para patunayan ko sayong seryuso ako." Nakikita ko sa mga mata nya na sincere sya. "Eiyah please." Paki usap nya. Kumalam uli ang tiyan na sign na gutom na talaga ako. "Yung alaga mo sa tiyan mo, nagugutom na." Natatawang sabi ni Next, pinunasan ko ang luha ko at kinuha ang dala nyang pagkain.

"Ano ba'to?" Tanong ko.

"Pagkain fresh from cafeteria, at sinamahan ko pa yan ng loveee." Sabi nya habang yakap-yakap ang sarili.

"Para kang bakla." Tumatawang sabi ko. Sinimulan ko namang kainin ang dala nya.

"Eiyah friend na tayo ha?" Sabi nya at nag puppy eyes pa.

"In one condition." Sagot ko.

"Kahit ano payan, ipagtatanggol kita kay kriss, tatalon sa bangin, papakain sa pating, kahit ano payan gagawin ko mapatawad mo lang ako." Mabilis nyang sabi.

"HAHAHA wala na nasabi mo na, basta wag mona ako bubullyhin ha?" Sabi ko.

"Oo promise, diba nga friends na tayo." Sabi nya at itinaas ang kanang kamay. Sumabay sya sakin kumain ng dala nya dahil wala pa rin daw syang kain.

"Eiyah, wala ka bang kaibigan?" Biglang tanong nya sa kalagitnaan ng pagkain.

"Kung meron kang mata makikita mo, kung meron kang tenga, maririnig mo, at kung meron kang utak gamit-gamitin mo, diba obvious na wala?" Mataray kong sabi.

"Sorry naman!" Kamot ulo nyang sabi.

_____________________________________________________________________________________________________