hoofdstuk 22

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

"Wat?!" Ik maak mij los van Niall en kijk naar de deur opening. Oh shit. We're in trouble. "Zijn jullie samen?"

Ik kijk even naar Niall die zijn hoofd schud. "Nog niet." Mompeld hij. Volgens mij was het niet de bedoeling dat ik hem hoorde.

"Louis..." Begin ik. Louis maakt een afkap gebaar en loopt het podium weer op. Hij is boos. Ik kijk Niall niet meer aan maar loop achter Louis het podium op. Ik zet een fake glimlach op en zet mijn make up tas bij de spiegel en begin aan de make up terwijl ik meezing met de liedjes. Louis is al een beetje afgekoeld door Leigh maar hij gunt Niall nog geen blij waardig.

---

Na 3 uur mochten we eindelijk weg en vlucht ik naar mijn kamer. Waarom moet Louis nou weer zo moeilijk doen? Hij vertrouwd Niall toch? En ik kan ook wel voor mezelf zorgen! Hij weet dat ik wraakzuchtig ben dus als Niall mij iets aan doet zal Louis snel genoeg de gevolgen daarvan zien bij Niall. Niet dat dat ooit gaat gebeur but you know what i mean.

Ik laat me op mijn bed vallen en druk mijn misvormde kussen in mijn gezicht. Ik kom deze kamer niet meer uit vandaag. Oke, waarschijnlijk wel voor eten maar you still know what i mean.
De deur gaat open en dicht en iemand loopt naar mijn bed en gaat op de rand zitten. Diegene aait mijn over mijn rug waar door ik zeker ben dat het Louis is want dat is gewoon zo. Ik draai me om en kijk hem aan. Zijn ogen staan medelevend en mijn teen mag weten waarom.

"Vind je hem leuk?" Komt Louis gelijk op het punt.

"Misschien." Zeg ik wantrouwig. Hij kijkt mij onbegrijpend aan.

"Ja dus." Concludeert hij. Dat gaat te ver.

"Euh nee."

"Euh ja."

"Euh nee."

"Euh ja."

"Euh nee."

"Stop it."

"Ik win" Ik sta op en doe een vreugdedansje. Louis kijkt me raar aan dus ga ik maar weer zitten. "Stel dat, je hoort me; stel dat!, ik en Niall daten. Waarom vind je dat erg?"

Louis blijft even stil om na te denken ofzo maar opent dan zijn mond om iets te zeggen.

"Als hij jou pijn doet, zit ik elke dag met de jongen opgescheept die mijn zusje pijn heeft gedaan." Alleen dat. Wauw. Denkt ie nou alleen maar aan zichzelf?

"Ga weg." Zeg ik kortaf en hij kijkt verbaasd. "Ik zei: GA WEG!" Schreeuw ik nu. Hij staat op en loopt naar de deur maar draait zich weer om.

"Ik wil niet dat jij mij gaat haten als ik dan met jouw ex omga." Zegt hij zacht en hij loopt weg. Hij denkt zeker wel aan zichzelf.

---

Ik ben de hele dag nog niet uit mijn kamer geweest maar ik hou dit niet meer vol. Ik heb buitenlucht nodig. Het is dan wel 8 uur s'avonds maar dat boeit even niet. Ik verwissel snel mijn onesie naar normale kleren en ren naar beneden. Ze zitten film te kijken dus ze hebben niet door dat ik weg ga gelukkig.

Ik pak mijn sleutels en ga naar buiten, de wijde wereld in. Klinkt allemaal heel dramatisch maar dat is het dus niet. Accepteer het.

Maar de vraag is... WIE IS DE MOL? Oké nee, dat zei ik tegen Selena altijd als zij zoiets zij. Ik mis haar heel erg. Ze heeft geen contact meer opgezocht maar dat zal wel zijn omdat dat niet mag van meneer Brown ofzo. Dat is wel eens vaker gebeurt.

Maar goed, de vraag is: waar moet ik heen? Ik sta nog steeds heel droog voor de deur. Laat ik maar gewoon gaan lopen. Dat vind ik wel kunnen.

Ik loop tot halverwege de straat als ik een steegje word ingetrokken. Er staat een iets oudere jongen voor mij en hij meurt naar bier en rook.

"Hallo meissie." Lacht hij spottend.

"Hoi." Zeg ik droog. Hij kijkt mij boos aan dus geef ik hem een knietje. Sukkel. Hij klapt voorover waardoor hij mij moet loslaten.

"Niet zo brutaal jij!" Zegt hij kwaad en hij pakt mijn jas. Ik sta verveeld stil en draai mij om.

"Wat moet je?" vraag ik verveeld. Hij staat op en loopt half mank naar mij toe, aansteller.

"Jou." Sist hij en hij pakt mij stevig vast. No he didn't. Hij haat dood, ik Nienke style! Ik draai mijn arm om zodat de zijne meegaat en wrik mijzelf los. Ik draai hem om en doe zijn handen op zijn rug maar hij trapt naar achter en raakt mijn scheenbeen. Dat word een blauwe plek. Hij haalt een paar keer uit met zijn arm maar ik blok hem steeds. Gelukkig begint hij al moe te worden.

Dan, totaal onverwachts, pakt hij een mes tevoorschijn en legt die op mijn keel zodat hij mij, met mij rug naar hem toe, tegen hem aantrekt.

"Meewerken of je gaat eraan popje." Grijnst hij. Dan hoor ik een klap en zijn grip word slapper. Hij valt naar achter waardoor het mes gevaarlijk in mijn huid prikt maar gelukkig valt zijn arm opzij. Achter mij staat Louis met een plank in zijn hand. Ik skip hem en kijk naar de jongen. Hij is bewusteloos, well done Louis.

Ik stap over de jongen heen en loop de steeg uit. Mijn hakken klikken op de stoep wat een creepy geluid geeft.

"Nienke wacht!" Roept Louis. Hij holt achter mij aan en pakt mijn schouder. "Nien..."zegt hij zacht. Ik draai mij geirriteerd om en kijk hem aan.

"Wat moet je?" Vraag ik verveeld. Hij schrikt even van mijn uitstraling maar hersteld zich weer.

"Ik wil sorry zeggen." Mompeld hij. "Voor dat ik alleen aan mezelf dacht." Hij kijkt beschamend naar de grond. "Kan je het mij vergeven?" Vraagt hij hoopvol. Laat ik hem maar terug pakken.

"Nee." Zeg ik kortaf en ik draai mij om. Ik zet een paar stappen maar sta dan stil. Ik draai mij om en zie Louis verdrietig naar de grond kijken. Ik ren op hem af een geef hem een stevige knuffel. Verbaasd knuffelt hij terug. "Natuurlijk vergeef ik het je!" Mompel ik. Hij zucht opgelucht.

"Ik ga even naar Starbucks, ga je mee?" Vraag ik terwijl ik naar achter wijs. Hij schud zijn hoofd.

"Ik heb aan Leigh beloofd dat ik snel terug zou zijn." Legt hij uit en ik knik als teken dat ik het begrijp. Hij zegt gedag en loopt weer terug naar huis terwijl ik naar Starbucks loop.

Ik ga aan een tafeltje in een hoekje zitten en maak mijzelf comfortabel.

"Wilt u iets te drinken?" Vraagt een serveester aan mij. Ik knik en geef haar mijn bestelling op. Ze loopt weer weg. Ik zit heel onopvallend in het hoekje dus ik kan iedereen in de gaten houden.

Dan komt er een meisje van mijn leeftijd en een klein meisje aanlopen. Ze zoeken naar ren tafeltje maar aangezien het overal al vol is komen ze naar mij.

"Is dit vrij?" Vraagt het meisje. Ik knik en ze glimlacht naar mij. Ze zet de peuter op een stoel naast haar en gaat dan zelf ook zitten. "Ik ben Lenora en dit is Renske." Stelt ze zichzelf en de peuter voor.

"Ik ben Nienke." Mompel ik. Ze knikt half begrijpend maar richt zich dan op de huilende Renske.

"Ik heb honguurrr!" Huilt Renske. "Ik wil tomaaaat!" Lenora zucht er roept een serveerster.

"Heeft u misschien een tomaat?" Vraagt ze zo beleefd mogelijk. De serveerster knikt en komt even later weer terug met een tomaat en mijn drinken.

"Is Renske jouw kind?" Vraag ik aan Lenora. Ze grinnikt en schud haar hoofd.

"Mijn nichtje, het is de dochter van mijn broer. Ik pas vanavond op haar." Legt ze uit en ik knik begrijpend. Renske pakt ondertussen uit de tas van Lenora een stift en tekent een gezichtje op de tomaat.

"Kijk! Dit is Nienke!" Kraait Renske blij. Ik glimlach naar haar en drink een slokje van mijn coffie.

"Wat is jouw achternaam eigenlijk want ik ken jou ergens van?" Vraagt Lenora bedenkelijk.

"Nienke Tomlinson." Zeg ik lachend. "Zusje van Louis Tomlinson." Leg ik uit. Ze knikt entaustiast.

"Jij had met hun toch die wedstrijd gewonnen?" Vraagt ze blij waarop ik knik. "Jij kan echt super goed zingen!" Complimeteerd ze mij waardoor ik bloos.

"Thanks."

Dan neemt Renske een hap van de tomaat Nienke. Ze glimlacht trots waardoor ik ook moet lachen.

"Kijk eens wie we hier hebben." Hoor ik iemand opeens zeggen. Ik kijk recht in de sluwe ogen van een overduidelijke bitch. "Het is Lenora!" Zegt ze dan nep-blij. Ik kijk haar met gespleten ogen aan maar zeg niets.

"Ga weg, Lieke!" Zegt Lenora geïrriteerd. Ze rolt met haar ogen en kijkt naar mij.

"Nieuwe vrienden gevonden?" Vraagt ze. Dan gaat Renske van haar stoel af en gaat voor Lieke staan. Dan spuugt ze de halve Nienke uit over Lieke's schoenen en doet dreigend haar wijsvingertje omhoog.

"Jij bent gemeen en eng!" Zegt ze boos waarna Lieke woedend wegloopt. Ik barst in lachem uit en al gauw doet Lenora mee.

Wauw, dit is geweldig!

####

Yey nieuw hoofdstukkieeee!

Ga allemaal even het nieuwe boek van mij en aurora-m-k op het account van slimmerdsquad . Hij heet 'how we met' en... ga maar gewoon lezen.

Xjes me

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro