chapter 1

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Alair POV

Hello, I'm Alair Alex Xylo. 15 years old. I dont know how to describe myself, but sobrang mahiyain ako like super yun lang masasabi ko and idk how to describe my attitude specifically pero may nagsasabing mabait ako pero masunget meron ring nagsasabi na mataray and whatever pake ko sa sinasabi nila HAHAHA JK tsaka sabi nila physically maganda raw ako, maganda raw pilikmata ko tsaka ang kilay ko at matangos daw ang ilong ko. Muka daw akong bumbay sabi ng iba dahil sa kilay ko.

So ipapakilala ko naman ang pamilya ko syempre may isa akong nanay ang pangalan niya ay Lourine Xylo at ang tatay ko naman ay si Cyrus Xylo. Ay wait lang nasabi ko na ba na pure filipino ako? ok hindi pa pero ayan isa akong purong pilipino pero may dugong kastila ang lolo ko sa side ng mommy ko kaya maganda raw ako :).

Meron akong dalawang kapatid kaso meron ng pamilya kaya bukod na sila ng bahay, kaya ngayon ako nalang ang natitira sa bahay namen sa aming magkakapatid. Hindi ako spoiled. Hindi rin ako baby baby ng magulang ko. Kaya wag kayong ano dyan.

sa totoo lang palasagot ako sa magulang ako, kapag inuutusan ako hindi ko sinusunod kase wala nang ginawa at tinawag kundi pangalan ko lang palaging nakasigaw ng "Alair!!" "Alair!!" nakakainis, at kapag pinapagalitan ako kung kaya ko ihandle mga salitang sinasabi nila tinatawanan ko lang. Pero kung hindi edi syempre pigil luha na lang. At nasanay narin ako tuwing kakain syempre hindi mawawala mga maiingay nilang boses at nasa hot seat ako.

Ang hindi ko lang maintindihan bakit nila kelangan iutos ng iutos saken mga gawain kung kaya naman nilang gawin. Minsan naiisip ko na lang na binuhay nila ako para maging katulong nila duh. Pero yun nga kahit ganon hindi ako rebeldeng bata. Masunurin pa rin ako maliban lang sa gawaing bahay. Hindi ako nagbo-boyfriend o ano mang kalokohan sa school at wala rin naman akong interesado hanggang paghanga lang ako.

pero dahil sa trato nilang ganyan sa akin dun na nagsimula ang pagiging emosyunal ko o pag ooverthink ko, hindi ko sigurado kung iyon ang dahilan o dahil nasa stage o edad na ako na mararanasan ko yon. Tuwing nangyayare ang ganong sitwasyon dito sa bahay nauuwi lagi ang utak ko sa pag iisip ng kung ano ano tas iiyak na lang ako kapag bago na matulog pero kinabukasan pag gisung pag sisisihan ko kung bakit ako umiyak kagabe sa walang kwentang rason.
Buti na lang kapag umiiyak ako dahil nga pinapalo ako o ano ng magulang ko andyan ang lola ko para patahanin ako siya rin ang katabi kong matulog simula bata. Sa madaling salita maka lola ako. Lumaki ako sa pangangalaga ng lola ko kahit na kasama ko pamilya ko. Nasa iisang bubong kame pero mas maka lola ako.

ngayong third year highschool na ako (9th grade) pinadala nila ako sa Vancouver, Canda. Nung una ayoko talaga kase wala naman akong kamag anak doon o kahit ano. Ang tito ko nasa texas at syempre malayo yon sa canada diba? hindi ako sigurado pero alam kong malayo HAHAHA WAG KAYO.

Ipapadala ako ng magulang ko sa canada kase hindi na nila kaya ihandle yung ugali ko pag dating sa gawaing bahay??? yaan ang pinaniniwalaan ko hindi ko alam ang tunay na rason kung bakit nila ako ipapadala sa canada. Kahit na ayaw ko wala akong nagawa, ipinagkatiwala ako ng mommy ko sa bestfriend niya, si Tita Grace. Never ko nakita sa personal ang bestfriend ng mommy ko. Hindi ako titira sa bahay ni Tita grace pero sa katabing apartment ng bahay nila daw ako tutuloy, ang mga magulang ko na daw ang bahala mag bayad ng lahat ng gastusin ko sa canada, hay buti naman akala ko magta trabaho pa ako, hindi ko ata kaya.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro