Hoofdstuk 35

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

"Beste Harry,

Ik ben niet degene die jouw ouders heeft verraden, want ik was niet de geheimhouder. Ik ben niet degene die twaalf dreuzels heeft opgeblazen. De persoon die dat wel heeft gedaan verwacht je niet, zelfs ik verwachtte niet dat hij daartoe in staat was. Degene die de moorden heeft gepleegd en jouw ouders heeft verraden, is niemand minder dan Peter Pippeling, een toenmalige vriend van mij en jouw ouders die als faunaat in een rat kon veranderen. De rat die de afgelopen twaalf jaar verbleef bij de familie Wemel. De rat die vele malen ouder is dan het zou moeten zijn en die een teen mist, net zoals dat Peter Pippeling een vinger mist nadat hij die zelf had afgesneden.

Ik ben altijd jouw onschuldige peetvader gebleven, Harry. En ik vind dat je het recht hebt om dit te weten. De afgelopen twaalf jaar heb ik als onschuldige in Azkaban gezeten zonder een moord gepleegd te hebben, zonder banden met Voldemort. Zonder ooit iemand kwaad te hebben gedaan. Zonder een eerlijk proces, iets dat normaliter altijd voorkomt, zelfs bij dooddoeners. Ik hoop je als peetvader ooit eens te ontmoeten, zodat ik je alles kan vertellen terwijl we samen zijn. Nooit zal ik je willen vermoorden Harry, daar ben jij mij veel te dierbaar voor.

De rode kater is een prachtkat, maar heeft me zeker geholpen om Pippeling te pakken te krijgen. Als de draak er niet was geweest, had ik hem kunnen verbranden als rat.

En Ron, mocht je meelezen, het spijt me dat ik je verdriet heb gedaan met je rat op deze manier van je afnemen. Hij was geen echte rat, en zou je hoe dan ook verraden hebben, net zoals dat hij zijn eigen vrienden heeft verraden aan Voldemort. Ik beloof je dat je van mij een nieuw en beter huisdier krijgt. Als je bewijs wil dat Ron geen echte rat is maar Peter Pippeling, vraag dan aan één van de vijf bijzondere leerlingen om de rat terug te laten veranderen in zijn officiële vorm.

Groetjes,

Sirius Zwarts

Je peetvader"

Iedereen kijkt op van de brief die Harry zojuist hardop gelezen heeft. Percy fronst zijn wenkbrauwen, alsof hij niet helemaal geloofd wat er staat en dit allemaal klinkklare onzin vind. Omdat de professoren erbij staan, blijft het stil. Perkamentus reageert niet, alsof hij weet dat het waarheid is maar niets kan bewijzen omdat hij niet eens wist dat Pippeling een faunaat is. Of weet hij dat wel maar behoort hij het niet te weten? De enige die reageert is Liam.

"Leg de rat op de grond, Ron. Ik denk niet dat je een dood lichaam van een smerige vent in je handen wil houden. Ik zal eens voor je bewijzen dat het geen echte rat is, juist ook omdat Percy het zelf niet eens wil geloven, en jij mogelijk ook niet." Hij richt zich bewust niet op Fred, George en Ginny die alle drie zich naar voren hebben gewrongen om ook mee te lezen.

Ron doet wat hem gezegd wordt, terwijl Liam zijn toverstok trekt en richt op de dode rat op de grond. Iedereen maakt plaats, en na een zwiep van zijn toverstok en een non-verbale spreuk ligt er geen rat meer, maar een dode Peter Pippeling. De leerlingen snakken naar adem, en de docenten verstijven.

"Ongelooflijk, ik wist dit niet eens. Ik vond het al raar dat een rat zeker al twaalf jaar lang leeft, maar van hem had ik dat verraad ook echt niet verwacht. Maar ik vraag me eigenlijk af hoe hij van de vijf leerlingen weet bij ons," reageert professor Anderling.

"Omdat Sirius zijn hersens gebruikt, en weet dat dieren die uit het kasteel komen faunaten zijn. En aangezien er geen enkele docent is die in één van die vijf dieren kan veranderen, weet hij dat wij leerlingen waren. Gezien wij de waarheid al wisten over hem en Peter Pippeling, trokken wij in onze dierenvorm ook met hem op. Hij weet alleen niet hoe wij er als leerlingen uitzien, dat hebben we bewust zo gehouden."

"Dat is..." professor Anderling komt niet uit haar woorden, maar weet een passend woord wel te vinden. "idioot van jullie. Hoe weet je in godsnaam dat hij onschuldig is en dat die brief de waarheid is?"

"Simpel professor, onze ouders hebben de ouders van Harry en Sirius zelf heel goed gekend. Zelfs de families. Peter Pippeling trok met hen op, maar liep er gewoon maar wat bij. Mijn ouders hebben zelfs in zijn gedachten gekeken en dat merkte hij niet eens, hij was altijd al van plan om hen eens goed te verraden. Hij had net zo goed in Zwadderich kunnen zitten, zo'n geniepige vuillak als hij was. Hij is niet voor niets als faunaat een rat," reageert Caitlin voordat Liam kan reageren. Professor Perkamentus glimlacht alleen maar.

"Nou, dan gaan we hem maar eens aan de dementors geven, en aan Cornelus Droebel als bewijs dat hij weldegelijk nog in leven was de afgelopen jaren. Daarna ga ik hem verbranden."

"Mag ik hem straks verbranden, professor? Ik had het eerder willen doen, maar besloot om eerst de rat als bewijs terug naar Ron te brengen zodat hij zou snappen wat de situaties is."

Het schoolhoofd knikt, maar het is Ron die woedend wegloopt. "Laten we met z'n allen naar de grote zaal gaan, dan zullen ze gezelschap krijgen van de andere afdelingen.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro