Ik sluit mijn ogen en draai me om en onthul mijn blote rug. Ik hoor achter me ze naar adem happen. Ik kijk over mijn schouder naar ze en zie dat Allison tranen in haar ogen heeft. Quinta kijkt met grote ogen naar mijn rug en Jamie kijkt met een moeilijk gezicht van me weg. Lucas kijkt me met een open mond aan. "Hoe is dat gebeurt?" Vraagt Allison met een stotterende stem. Op mijn schouderbladen zijn grote littekens van brandplekken te zien, op die plek hebben ze me geëlektrocuteerd. Daarbij zijn over de hele lengte van mijn rug dikke littekens te zien. Littekens van wel een meter lang en 10 centimeter breed. In totaal zijn het zoveel lange littekens, dat ze niet meer te tellen zijn. "Hoe is dat gebeurt?" Vraagt Allison nog een keer. "Op mijn schouders van het elektrocuteren, die anderen van zwepen." Ik weet dat het er niet goed uitziet, op sommige stukken zijn hele huidlagen weggeslagen met een zweep. "Waarom?" Vraagt Allison, terwijl de tranen over haar wangen rollen. "Waarom hebben ze dit gedaan?" Roept ze hysterisch. Ik sluit mijn ogen. "Ik had het je niet moeten laten zien." Zeg ik emotieloos. Wild schud Allison haar hoofd. "Wel, dit moest je wel laten zien!" Quinta geeft Allison een knuffel en Allison huilt Quinta's shirt nat. Lucas zit me nog steeds met open mond aan te gapen en Jamie kijkt vol walging de andere kant op. "Dit is te goor, ik kan hier niet naar kijken." Zegt ze en ze loopt weg. Diep van binnen breekt mijn hart, mijn ego en mijn zelfvertrouwen. Het liefste wil ik wegrennen en ergens in een hoekje gaan zitten huilen. Maar dat kan ik niet. Dus ik sta hier maar, emotieloos, bewegingsloos. Lucas lijkt te ontwaken uit zijn trans en staat op. "Wil je een knuffel Jennifer?" Ja! Schreeuwt mijn hart, maar ik sta nog steeds bewegingsloos, met mijn gezicht als een masker. Lucas lijkt te twijfelen, maar slaat toch zijn armen om me heen. Het voelt goed dat hij me nog steeds durft aan te raken, ook al zie ik er zo uit.

Jamie komt de ruimte weer binnenlopen. Ze ziet mij staan en begint te kokhalzen. "Gadverdamme, bedek dat alsjeblieft." Allison kijkt Jamie dodelijk aan. "Mond dicht Jamie." Jamie wijst naar mijn rug. "Maar dat ziet er vies uit." Allison staat op en kijkt Jamie minachtend aan. "Jou in lingerie zien zag er nog een stuk viezer uit, maar wij doen ook niet zo achterlijk." Ik hoor Lucas zachtjes grinniken en hij laat me los. Jamie staat er met een rood hoofd bij. "Dat is niet grappig." Bijt ze Lucas toe. Daarvan moet Lucas nog harder lachen. Ook Quinta lacht stilletjes. Jamie kijkt kwaad in het rond. "Ja, lach maar! Lach mij maar uit." Allison trekt haar wenkbrauwen op. "Ik snap niet waarom jij nu zo kwaad bent. Jij beledigd Jen en maakt haar belachelijk om iets waar zij niets aan kan doen. En daarbij overdrijf je ook nog eens enorm." Jamie duwt Allison met haar schouder aan de kant en ploft boos neer op een stoel. Ik kleed me in de paskamer weer om in mijn vertrouwde T-shirt en broek. "Kom, dan gaan we ergens even een ijsje eten." Lucas wenkt me en iedereen loopt de winkel uit.

"Ik vind dat je Jennifer je excuses moet aanbieden." Zegt Allison tegen Jamie wanneer we allemaal op een terrasje zitten met een ijsje. "Ik moet helemaal niets." Kaatst Jamie terug. "Waarom ben jij zo'n bitch?" Jamie kijkt Allison ongeloofwaardig aan. "Hoe noemde je mij?" Piept ze boos. Allison kijkt Jamie recht in haar ogen. "Een bitch." Zegt ze koel. Ik zie Jamie's hand trillen van woede. "Jij weet helemaal niets over mij. Dus ga niet dingen zomaar over mij lopen te roepen." Allison haalt haar schouders op. "Ik weet hoe jij je gedraagt en je gedraagt je als een bitch." Boos slaat Jamie met haar hand op tafel. "Noem me geen bitch." Lucas bekijkt het gesprek geamuseerd en Quinta vindt het duidelijk ongemakkelijk. "Ik noem je een bitch als jij je als een bitch gedraagt, zoals nu. Bitch." Jamie gooit haar handen in de lucht. "Als jij zo doorgaat, dan sla ik jou zo hard..." Nu kom ik tussenbeide. "Nee." Ze kijken mij verbaast aan. "Jij gaat Allison niet slaan." Jamie kijkt me uitdagend aan. "Oh, en wat ga jij eraan doen?" Ik negeer haar. Jamie maakt een spottend geluidje. "Praatjes... Alleen maar praatjes." Quinta schudt haar hoofd. "Lok het niet uit." Fluistert ze Jamie toe. "Ach, zij doet niets. Zij is net een kasplantje. Helemaal gebroken tijdens haar ontvoering." Bij het laatste maakt Jamie een overdreven pruillip en knippert hevig met haar wimpers. Ik moet moeite doen om Jamie niet te slaan en ook Allison lijkt haar woede proberen te onderdrukken. "Jij kan beter naar huis gaan." Zegt ze met een gevaarlijke ondertoon. Jamie schud haar hoofd terwijl ze gemeen grijnst. "Nee, ik blijf lekker hier." Allison springt op en gaat pal voor Jamie staan. "Jij bent een tyfushoer! Geen wonder dat je geen bezoekers hier krijgt, niemand mag jou!" Jamie gaat staan en haalt uit om Allison in het gezicht te slaan, maar ik ben haar voor. Met een hand pak ik haar hand uit de lucht en draai het in een houdgreep. Jamie slaakt een pijnlijke kreet en klapt met haar borst op de tafel. Ik draai haar hand nog een beetje om, terwijl ik met mijn andere hand nog een hapje ijs neem. "Ik zei nog: jij gaat Allison niet slaan." Zeg ik wanneer ik mijn hapje ijs heb doorgeslikt. "Auw!" Piept Jamie. Ik laat Jamie's hand los en ze komt vlug overeind en wrijft over haar pijnlijke schouder. Allison kijkt haar koud aan. "Ga naar huis." Jamie knikt en loopt met tranen in haar ogen weg. Allison gaat weer zitten. "Wat is haar probleem? Ik bedoel... Die spoort niet hoor!" Quinta haalt haar schouders op. "Tja, weet ik niet. Maar morgen hebben we weer een sessie met dokter Jones. Hij is onze groepstherapeut. Misschien dat we dit dan kunnen bespreken."