Het was Groenblad, de zon stond hoog aan de lucht terwijl prooigeluiden en geuren Schemerpoots neus vulden. 'Wat ruik je allemaal?' Vroeg haar mentor, Roodoog. Schemerpoot opende haar kaken om de lucht te proeven, 'Muis, Vogel en eekhoorns.' Verklaarde ze, 'En katten.', voegde ze eraan toe. 'Goed zo, maar het zijn katten van onze Clan?' Reageerde haar mentor, Schemerpoot opende weer haar kaken om de lucht nog een laatste keer af te tasten op geuren. 'Ja, het zijn de grensmarkeringen.' Reageerde ze toen snel. 'Goed gedaan!' Prees Roodoog haar. 'Lopen we nog verder of gaan we wachten tot die NachtClankatten onze poten inlopen?' Mopperde Gaaivleugel, Zonster was al een kwartmaan bezig met hem proberen over te halen om oudsten te worden aangezien hij zo fragiel werd dat zijn jaagtechnieken niet altijd meer werkten.
Schemerpoot zag een eekhoorn op de grond en liet zich automatisch in de jachthouding zakken, ze sliep er stiller naartoe dan een SterrenClan kat en ving hem vlak voordat hij haar gezien had kunnen hebben, ze dode hem met een snelle beet en ze trippelde blij naar haar mentor toe. 'Ik heb een eekhoorn gevangen!' Miauwde ze opgewekt door de eekhoorn heen die slap tussen haar kaken hangde. Roodoog keek verbaast, 'Jij zult later zeker een goede jager worden, je bent nog maar net een leerling, hoe heb je dat gedaan?' Vroeg hij trots, zelfs Gaaivleugel leek onder de indruk van hoe ze haar eerste prooi had gevangen. Even later gingen ze terug naar het kamp, Roodoog had nog twee spitsmuizen gevangen en Gaaivleugel had drie mislukte pogingen gedaan, hij liep naar de leider en ze verdwenen samen achter de hogesteen, iets later sprong Zonster op de hoge steen. 'Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen verzamelen bij de hoge steen.' Weergalmde zijn stem door het kamp, iedereen kwam er vrij snel naar toe en na een paar seconden zat iedereen bij de hoge steen. 'Wij zijn hier bijeengekomen om een krijger een oudste te maken.' Hij viel even stil. 'Gaaivleugel, is het jou wens om je taak als krijger op te geven en je bij de oudsten te voegen?' Vroeg Zonster. 'Dat is mijn wens.' Antwoorde Gaaivleugel. 'Dan vraag ik nu alle katten van SterrenClan op mij neer te kijken en Gaaivederskeuze goed te keuren.' Vervolgde Zonster, na zijn woorden bleef het even stil totdat de medicijnpoes hem een knikje gaf, waarna Zonster iets in Gaaivleugels oor fluisterde. 'Jij zult een ook een nieuwe naam krijgen. Gaaiveder, vanaf nu zal jij bekend staan als Scheurpels. De clan zal goed voor je zorgen en we eren je lange diensten.' Eindigde Zonster de bijeenkomst. 'Scheurpels, Scheurpels, Scheurpels!!!' Riep iedereen. 'Ijspoot, zou jij wat mos kunnen gaan halen voor Scheurpels nieuwe nest samen met Schemerpoot?' Vroeg Roodoog. 'Natuurlijk kan dat!' Reageerde de kleine Ijspoot meteen. 'Wees wel terug voor de nacht!' Miauwde Roodoog er nog achteraan terwijl de twee leerlingen al wegspurten naar de grote eik. Er klonk een scherpe kreet, Schemerpoot zag een kit geklemt onder Distelroos haar klauwen, het poesje probeerde uit alle macht weg te komen maar dat lukte haar gewoon niet. 'Spitsoor! Spitsoor help!' Riep ze, Schemerpoot wist dat dat tegen de krijgscode is dus ze sprintte ernaar toe en sprong tegen Distelroos aan. 'Wat denk jij wel niet dat je aan het doen bent?' Siste Distelroos bitter. 'Als ik jou kleine miezerige schedeltje zou willen breken heb ik daar maar één poot voor nodig.' Voegde ze eraan toe. Ijspoot was ondertussen naar de kit toegereikt en had het bange wezentje opgepakt om het in veiligheid te brengen. 'Jij weet ook heel goed dat dit tegen de krijgscode is!' Blies Schemerpoot terug. Distelroos haalde met één van haar massievepoten uit naar Schemerpoot waardoor ze naar de zijkant werd gegooit en tegen een boom aanknalde, snel stond ze weer op en ging terug om de aanval op Distelroos in te zetten, maar die was een voltrainde krijger. Ijspoot, die niet de moed had om het tegen een voltrainde de krijger op de nemen, was met de kit naar het kamp gespurt om hulp te halen. Distelroos had Schemerpoot nu met haar kop tegen de grond geduwd en haalde met haar andere poot bijna Schemerpoots volledige pels en gezicht open. Pas toen Schemerpoot was verslapt van pijn liet ze los, maar de poes stond zo snel als ze kon weer op om haar beste poging te doen om Distelroos te besluipen en haar vacht van haar lijf te rukken, ze sprong, het zag er heel best lomp uit en ze viel net bij het puntje van haar oor, die ze met uitgestrekte klauwen openhaalde, in haar val naar de grond. Half vallend, half glijdend kwam ze met een bos op de grond terecht waarna alles zwart werd.

(Dat was hoofdstuk 1, het is misschien een beetje kort maar anders duurde het zo lang!)