"Jullie zijn hier om de subtiele wetenschap en exacte kunst van toverdrank brouwen te leren." Begon hij. "Omdat daar weinig hersenloos stokbezwaai bij komt kijken, zullen velen van jullie nauwelijks geloven dat dit ook toverkunst is. Ik kan je zelfs leren om de dood te brouwen. Ik verwacht niet dat jullie de schoonheid van zacht pruttelende ketel zullen waarderen." Begon de meneer die professor Sneep heette.

Hij praatte op een monotone toon, op een robot manier waarnaar ik me afvraag als hij wel een mens is en geen robot (heeft mijn moeder verteld wat dat is)

Er volgde een kleine stilte.

Ron en ik keken elkaar met opgetrokken wenkbrauwen aan. Terwijl Hermelein op haar puntje van haar stoel zat te luisteren.

'Potter!' Zei Sneep opeens. 'Wat krijg ik als ik een gemalen affodilwortel toevoeg aan een aftreksel van alsem?!'

'Dan krijg je de vocht van de levende dood, meneer.'

Ron, Hermelien, professor Sneep en de rest van de klas keek me raar aan. Terwijl ik Sneep aan bleef kijken.

'Correct, weet iemand ook wat dat is?!'

Hermelien en ik staken onze handen op.

'Wemel!?'

'Ehh,' Ron keek vragend naar Hermelien en ik terwijl ik probeerde duidelijk te maken dat het een krachtige slaapdrank is. 'Geen idee, meneer.'

'10 punten aftrek van Griffoendor, de vocht van de levende dood is een sterke slaapdrank die zo krachtig is dat het luikt alsof je dood bent. Wat je dan ook half bent.'

'Einde les'

We pakten onze spullen en liepen het lokaal uit.

'Wat een creep!' Begon Ron toen we weg liepen. 'Hoe wist jij wat het was Harry?' Vroeg Hermelien. Ik wou bijna zeggen dat ik wat met mijn moeder had gelezen, omdat we de boeken toch al hadden. Maar toen bedacht ik mijn belofte aan Perkamentus.

'Ik had in het boek al wat gelezen toen ik me verveelde, ik had toch niet beters te doen.' Ze knikte beiden, ze geloofden het dus.

We liepen verder naar de leerlingenkamer van Griffoendor. 'Caput dragonus,' (of wat het ook was)

Morgen hadden we onze eerste vliegles, ik had al wat kunnen oefenen, maar mama dacht dat ik me dan ter plekke zou vliegen dus het mocht niet. Ik bedacht me dat ik nog een brief moest sturen naar mijn familie dus gebruikte ik een excuus.

'Ik moet nog even een brief versturen.' Oke dat was geen slim excuus.

'Naar wie?'

'Mijn tante en oom, die willen vast wel weten als ik nog leef.'

Ze knikten tot mijn verbazing. Ik rende naar boven en pakte een potje inkt, een veer en wat perkament.

Beste ouders, Wormpje, Maantje en Snuffel,

Vandaag had ik mijn eerste schooldag en pap en Snuffel ik zit in Griffoendor, we hadden toverdranken, Gedaanteverwisseling, kruidenkunde en astronomie. Professor Sneep leek niet zo blij om mij te zien maar voor de rest lijken de professors me wel aardig.

Hoe gaat het met jullie?

Liefs Harry

Ik rolde het perkament op en gaf het aan Hedwig. Ik fluisterde haar het adres en deed het raam open.

Ik hoorde voetstappen en de deur ging open, Ron en Marcel kwamen binnen en we deden onze pyjama's aan. We gingen in bed liggen,  Marcel wenste ons welterusten en wij hem en we vielen in slaap.

Ik denk dat mijn favourite dooddoener Sneep is, omdat hij EIgenlijk aan de goede kant is.
(Sorry voor de EI grap)
Vinden jullie Sneep leuk?