Met de familieroman De Kinderen van Verdoodt is @ClaraAllanPoe in de prijzen gevallen tijdens de WeWrite2023 wedstrijd! 

Stel jezelf eens kort voor en introduceer ons aan je winnende inzending

Hoi, ik ben Clara. Ik ben gepassioneerd door literatuur en film en sinds ik van die twee passies mijn studie heb kunnen maken, ben ik een heel gelukkig mens. Daarnaast speel ik muziek, hou ik van breien en bakken en stiekem ook van het verbeteren van andermans taalfouten (ik kon het zelfs niet laten een fout in een vraag van dit interview aan te duiden, oeps!).

Mijn magisch realistische roman De Kinderen Van Verdoodt bestaat uit drie delen, waarvan het eerste een prijs heeft gewonnen. In het verhaal heb ik geprobeerd om historische feiten met magische elementen te combineren. Het gaat over de twee jeugdvrienden Berenice en Valère, die hun weg zoeken in het leven en daarbij de wereld om hen heen ook zien veranderen. Het eerste deel van het boek is een licht en kleurrijk verhaal over hun jeugdjaren, maar je volgt hen tot aan hun dood. In hun zoektocht naar geluk worden Berenice en Valère bijgestaan door de geesten van hun voorouders.

Wat inspireerde je om je winnende inzending te schrijven?Vind je dat je over de jaren bent gegroeid als schrijver? Zo ja op wat voor manieren?

Dat vind ik een heel moeilijke vraag, want ik weet het gewoon niet meer. Meestal zie ik iets in mijn omgeving en dan begint mijn gekke breintje allemaal verbanden te leggen en zo worden mijn verhalen geboren. Deel 1 van het boek gaat over de kindertijd van de hoofdpersonages, dus daarvoor heb ik mijn inspiratie gehaald uit de soms kinderlijke vertelstijl van Alleen Op De Wereld. Voor de magische elementen vond ik het verhaal van de Mahabharata en de sfeerschepping van de film The House ook heel inspirerend.

Vind je dat je over de jaren bent gegroeid als schrijver? Zo ja op wat voor manieren?

Dat denk ik wel. Vroeger schreef ik vooral thrillers en bleef ik heel erg aan dat genre vasthangen, terwijl ik vandaag nieuwe dingen uitprobeer en genres combineer. De Kinderen van Verdoodt is daarin mijn meest ambitieuze project, omdat het eigenlijk bijna alle elementen bevat die in mijn vorige verhalen voorkomen. Het is een levensverhaal in een historische setting, met paranormale elementen en zelfs een beetje horror. Mijn schrijfstijl is doorheen de jaren ook veranderd en ik besteed er nu veel meer aandacht aan dan vroeger.

Hoe ging het schrijven van deze inzending? Had je struikelblokken of juist memorabele momenten tijdens het schrijven?

Ik had eigenlijk niet gedacht dat het zo goed zou gaan! De Kinderen Van Verdoodt speelt zich af in mijn geboortestad dus ik vond het super leuk om in de geschiedenis van mijn eigen streek te duiken. Omdat de personages in het eerste deel nog kinderen zijn moest het allemaal nog niet te zwaar worden, en ook dat was eens verfrissend om te proberen. De scènes waarin Berenice en Valère mijmeren onder de kerselaar vond ik het leukst om te schrijven, omdat die boom een belangrijk motief is en later in het verhaal nog gaat terugkomen. De overgang van deel 1 naar deel 2 vond ik dan weer moeilijk, omdat het tweede deel gaat over het volwassen leven van de personages en al meteen een stuk duisterder wordt. Maar meer ga ik daar nog niet over verklappen :)

Heb je doelen met betrekking tot het schrijven die je wilt bereiken?

Als echte cinefiel is het natuurlijk mijn droom dat mijn boeken ooit verfilmd worden, maar dat lijkt me niet echt haalbaar :) Ik hoop gewoon dat ik mijn huidige projecten op een dag af krijg, ik ben namelijk niet snel tevreden dus ik herschrijf elke zin meerdere keren voor ik een volgende zin schrijf.

Wat betekent schrijven voor jou?

Heel veel, als ik niet kan schrijven word ik gewoon ongelukkig.

Heb je veel voorbereiding verricht voor je winnende inzending? Zo ja, wat?

Voor mijn verhaal was het onderzoek heel belangrijk. De Kinderen Van Verdoodt speelt zich af in en rond het psychiatrisch ziekenhuis van de stad Geel (en de pleegzorg die daarbij hoort) dus dan wilde ik dat gedeelte wel zo waarheidsgetrouw mogelijk maken. Als Gelenaar had ik gelukkig makkelijk toegang tot literatuur en artikels over dat onderwerp. Ik ben echt heel diep gaan graven in de geschiedenis van mijn stad en zo ben ik uitgekomen bij oude gebouwen en oude gidsen die van alles wisten te vertellen. Ik heb ook zelf het psychiatrisch ziekenhuis bezocht om met een medewerker te spreken en heb daar ook patiënten ontmoet. Heel veel onderzoek dus, maar ik vind het echt een interessant onderwerp! Ik hoop vooral dat ik het verhaal heb kunnen verrijken en mensen die nog niet veel over deze geschiedenis wisten, warm heb kunnen maken om er meer over op te zoeken :)

Zijn er nog ideeën of elementen die je in de toekomst wil proberen?

Ik speel graag met onbetrouwbare vertellers die in het begin nog onbekend zijn, en doorheen het verhaal tips loslaten over hun identiteit zodat je pas op het einde ontdekt wie het verhaal nu verteld heeft. Ook De Kinderen Van Verdoodt heeft zo'n verteller, maar ik zou graag eens experimenteren met vertellers die niet menselijk zijn. Ik heb al een ideetje in mijn hoofd, maar dat hou ik nog even voor mezelf...

Mogen we alvast een kort voorproefje of introductie voor je volgende schrijfproject?

Enkele jaren geleden schreef ik met mijn zus @leonie2440 het boek Post Mortem, dus misschien dat een tweede samenwerking er nog wel aankomt. Ik was ook heel erg onder de indruk van de filmstijl van Het Cabinet Van Dr. Caligari, dus zou het mij een leuke uitdaging lijken die stijl eens in woorden vast te leggen. Vraag me niet hoe ik dat ga doen, ik heb nog geen idee! Maar als ik aan mijn huidige tempo verderschrijf, kan ik daar sowieso pas op mijn sterfbed aan beginnen.

Heb je nog advies voor je medeschrijvers die je graag wilt meegeven?

Probeer alle zintuigen te verwerken in belangrijke scènes, want daarmee komen ze helemaal tot leven; je beschrijft beter te veel van de sfeer dan te weinig maar pas op dat je niet overdrijft met adjectieven en bepalingen van gesteldheid want daardoor gaan je zinnen vermoeiend lezen; als een zin grammaticaal correct is kan hij nooit te lang zijn; puntkomma's zijn de mooiste leestekens die er zijn dus laten we ze allemaal in overvloed gebruiken!

Onwijs bedankt voor dit leuke kijkje achter de schermen bij jouw schrijfproces, ClaraAllanPoe! Wat interessant om te horen hoe dit verhaal tot stand kwam en enkele leuke feitjes achter dit verhaal. We kijken uit naar nieuwe projecten van jou!