P.o.v Acallia 

Het is nu 2,5 weken nadat we hier aankwamen en er is in zulke korte tijd zoveel en tegelijkertijd zo weinig verandert, Isabella en Isaac zijn nu eindelijk een soort van samen, Lyssa en Zayn zijn een soort super beste vrienden en ik heb gewoon mijn mate gevonden. 
Ik draai me om in mijn bed en kijk in het grijnzende gezicht van River, "Morgen." zeg ik terwijl ik me tegen hem aan nestel. Hij duwt me een beetje naar achter en ik kijk hem verbaasd aan, "De andere zijn al gegaan." zegt River en ik haal mijn schouders op "Ja dus...?" vraag ik en hij rolt met zijn ogen. "Je bent echt irritant weet je dat?" vraagt hij licht geïrriteerd en ik kijk hem met grote ogen aan, "Dat wist je toch al?" vraag ik lachend en hij knikt terwijl hij wat bromt. "Wat hebt jij vandaag toch?" vraag ik een beetje bits aan hem want dit gedrag ben ik niet van hem gewend, "Misschien komt dat doordat ik je gewoon fucking irritant vindt!" zegt hij terwijl hij zijn stem verheft. Ik krimp een beetje in elkaar en kijk hem vragend aan, "Je maakt me gewoon boos en elk moment dat ik bij je ben voelt zo... zo vreemd." zegt hij afstandelijk terwijl hij opstaat en ik zijn schouder vast pak. "Als er iets is kan je me dat vertellen." zeg ik zo lief mogelijk, "Ik wil je zeggen dat ik dit gewoon niet kan!" zegt hij en ik deins geschrokken terug. "Wat niet?!" vraag ik en hij kijkt me kwaad aan, "Elk moment dat ik bij je ben ben ik verdrietig en verspil ik mijn tijd aan jou!" roept hij boos naar me en ik krimp in elkaar terwijl tranen in mijn ogen opwellen. "Als je dat allemaal vindt waarom heb je me dan geaccepteerd als mate?" vraag ik trillend, "Snap je dat niet?!" roept hij spottend en ik kijk hem verbaasd aan. "Ik accepteerde je omdat je zwak bent! Ik vindt je niet eens aardig!" zegt hij en een steek gaat door me heen, tranen rollen over mijn wangen terwijl hij me fel aan blijft kijken. "Waarom deed je het dan? Je mag me blijkbaar niet!" zeg ik terwijl mijn stem overslaat, "Ik deed het omdat je anders zou breken net zoals nu!" zegt hij en ik schud mijn hoofd. Hij wil weg lopen maar ik pak zijn pols, "Laat los! Je moet me laten gaan!" zegt hij en ik verslap mijn greep waardoor hij zijn pols lostrekt en de kamer uitloopt. "Je moet me vergeten en niet meer aan we denken, want wat we hadden is vergaan." zegt hij en een stekende pijn gaat door mijn hart; beneden hoor ik hem met een klap de voordeur uitlopen en dan stort ik in elkaar. 

Na een uur komen de meiden mijn kamer binnen en als ze me zien trekken ze me in een knuffel, langzaam en snikkend vertel ik ze mijn verhaal. Allemaal bieden ze aan om River een kopje kleiner te maken maar ik houdt ze tegen, Zayn en Isaac zijn al net zo geschokt als de rest. Mijn hand gaat naar het kettinkje om mijn nek en ik maak snel de sluiting los waarna ik de ketting opberg in een la van mijn nachtkastje. Nog nooit hebt ik me zo dom gevoelt, hoe kon ik nou niet doorhebben dat hij me haten? 
"Zou ik even alleen mogen zijn?" vraag ik en de andere knikken waarna ze weg gaan, ik denk terug aan onze allereerste ontmoeting en glimlach als ik me bedenk hoe dat was gebeurt.

Flasback:

Lyssa gromt en staat op het punt Zayn aan te vallen maar ik pak haar beet en de andere meiden duwen haar naar de deuren waardoor ze alleen maar bozer wordt. Ze trekt hard zodat haar handen los schieten uit de greep van de meiden en ze geeft de jongen hard een trap in zijn maag. De meiden pakken haar vast en tillen haar een beetje op zodat ze niet kan staan en het dus moeilijker is om te ontsnappen. Ik kijk boos naar de jongen omdat hij mijn vriendin kwaad heeft gemaakt maar mijn blik dwaalt af naar de vriend van de jongen die erbij komt staan. Ik kijk hem recht aan en door mijn hele lichaam lijken dieren te rennen.

Mate flashbacks

Ik zie een kleine jongen die lief waggelt door het hoge gras, hij groeit steeds een klein beetje en wordt zo ook ouder. Dan zie ik hem met een vrouw aan zijn zij voor een droomhuisje staan, de vrouw kijkt me gelukkig aan en de man kijkt trots naar haar terwijl hij zijn arm om haar middel legt. Ik merk nu pas dat de man de jongen is die ik net aan keek maar als ik beter kijk zie ik dat de vrouw op me lijkt. Een grote bruiloft waar de vrouw in een prachtige jurk over het gangpad loopt en de man haar liefdevol aan staart. De man houd een klein meisje vast terwijl hij met zijn andere hand een jongetje probeert de troosten, de vrouw komt naar binnen en gaat op de grond zitten zodat het jongetje op haar schouder kan huilen. De vrouw is zwanger en haar man houd haar buik liefdevol vast. De vrouw ligt op een ziekhuisbed met een baby in haar armen, als ik naar de baby kijk zie ik dat het mijn ogen heeft en ik schrik even waardoor alles wazig wordt en ik uit de trans ontwaak.

Maliha trekt me mee en ik help ze om Lyssa naar buiten te duwen. 
River verdween uit mijn zicht en toen ging er nog heel wat aan vooraf voordat we daadwerkelijk vriend en vriendin waren, dat moment was trouwens het gelukkigste moment van mijn leven... 

Een traan rolt over mijn wang maar die wrijf ik stug weg en ik sta zelfverzekerd op, met grote passen loop ik naar de deur die ik open maak en dan loop ik de trap af naar beneden. Als ik onder aankom kijkt iedereen me aan alsof ze denken dat ik ga huilen maar eigenlijk zijn mijn tranen op. "Ik ga niet meer huilen om hem." zeg ik vastbesloten en de andere knikken instemmend, "Zullen we weer gaan trainen?" vraagt Maliha en ik knik. Katana pakt mijn hand vast en met zijn alle lopen we naar buiten, richting het bos waar ik me nu het liefste zou verstoppen.
Ik probeer me groot te houden maar van binnen ga ik kapot, hopelijk help deze training me even alles te vergeten.

Sorry dat dit zo'n kort hoofdstukje is maar ik wilde graag weer iets uploaden dus vandaar deze plottwist... 
Wat is er nou met River? En waarom doet hij dit zo maar opeens?
Wat denken jullie dat er mis is?

Hopelijk vinden jullie het boek nog altijd leuk en lezen jullie het met plezier.
<3 Arrie2002