Hst 16 Save

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

P.o.v River

We zijn gewoon gered, we zijn vrij van die klote plek.
Ik kijk naast me en zie daar Acallia zitten, ze staart voor zich uit en lijkt diep in gedachten verzonken. Ook kijk ik naar de andere, Zayn en Lyssa hebben een of ander binnenpretje, Isabella ligt met haar hoofd tegen Isaak aan, Maliha is met Katana aan het praten en ik ben een beetje nerveus. 
"Acallia?" vraag ik zachtjes en ze kijkt op, "Huhm?" mompelt ze en kijkt me aan met haar mooie ogen. "Het... Het spijt me zo." zeg ik met dichtgeschroefde keel, ze kijkt me emotieloos aan en kijkt dan naar haar handen "Het boeit me niet." zegt ze kill. "Ik.. ik wilde alleen maar..." zeg ik maar ze onderbreekt me meteen, "Dat is het hem juist! Jij wilde! Heb je ooit aan mijn gevoelens gedacht?! Aan wat ik wil?!" zegt ze woedend.
Ze kijkt boos weg en ik zucht diep, "Natuurlijk heb ik daar over gedacht! Ik dacht dat dit het beste voor je was!" zeg ik nu ook een beetje kwaad. Haar ogen spuwen vuur en haar onderlip trilt, "Het.. Het beste voor mij?!" vraagt ze met zoveel woede dat ik er van schrik, "Je hebt me pijn gedaan en dat gevoel zal ik nooit meer vergeten." zegt ze. Ze maakt haar gordel los en staat op waarna ze richting de deur loopt; snel maak ik ook mijn gordel los en ga achter haar aan. 
Ik pak haar pols vast en ze kijkt me kwaad aan, "Laat me los." zegt ze rustig maar ik schud mijn hoofd. "Eerst ga je naar me luisteren." zeg ik en ze schud wild haar hoofd.

Zonder nog aandacht aan haar antwoord te besteden sleur ik haar mee naar de wc's, "Serieus? De wc's?" vraagt ze geïrriteerd "Weet jij iets beters dan? Ik wil dit alleen met jou bespreken. Ik hoef geen commentaar van anderen." zeg ik. Ik duw haar het wc-hokje in en g daarna zelf naar binnen, de deur maak ik op slot zodat ze niet weg kan. 
"Ik weet dat je me haat." zeg ik, "Dat is nogal zacht uitgedrukt." mompelt ze. 
"Ik weet dat ik je pijn heb gedaan, ik heb tegen je geschreeuwd zonder redden en je hart gebroken." zeg ik en ze kijkt me aan.
"Je hebt gezegd dat je door mij tijd verspilde, mijn mate niet meer wilde zijn en dat ik je moest vergeten. zegt ze met tranen in haar ogen, "Ik deed het om je te beschermen." zeg ik en ze kijkt me aan "Je beschermde me niet. Het heeft me juist kapot gemaakt!" zegt ze waarna ze begint te huilen. "Ik heb dat nooit gewild, ik wilde gewoon dat je niet zou rouwen om me als ik de simulatie niet had gehaald." zeg ik en ze kijkt me met grote ogen aan, "Ik wilde dat je verder zou gaan met je leven als ik dood was." zeg ik. 

"Zeg zoiets nooit meer oké? Ik zou dan juist alleen maar meer pijn hebben gevoeld." zegt ze zachtjes en ik kijk haar recht aan, "Beloof me dat je zoiets nooit meer doet. Want ik hou echt van je." zegt ze en ik glimlach. "Ik beloof het." zeg ik en dan drukt ze haar lippen op de mijne, ik sla mijn armen om haar heen en trek haar dichter tegen me aan.
Als ze zich terug trekt lacht ze door haar tranen heen, "Ik heb je zo erg gemist." zeg ik en ze glimlacht "Ik ging echt kapot doordat ik tegen je hebt geschreeuwd. Het liefst ging ik terug nadat ik de voordeur uitliep." zeg ik. 

Opeens maakt de helikopter een zwiep naar rechts waardoor ik bijna omval, een alarm klinkt door de ruimte en Acallia kijkt me bang aan. "We moeten naar de anderen!" roept ze hard om boven het lawaai uit te komen, ik draai snel de deur van het slot en pak haar hand. Het is een chaos, soldaten schreeuwen tegen elkaar en ik zie de anderen niet.
Ik duw mensen ruw aan de kant, terwijl ik Acallia meesleur naar de kamer waar we net zaten. De anderen komen ons tegemoet en ze lijken al net zo verward als wij zijn, "Wat is er aan de hand?!" vraagt Katana "Niks goeds in ieder geval!" roept Isaak. "We moeten hier zo snel mogelijk weg!" roept Lyssa, ze draai zich om en rent naar een grote schuifdeur.

Ze probeert de deur opzij te schuiven maar het lukt niet, snel help ik haar en meteen komen de anderen ook mee duwen. Langzaam schuift de deur open en komen er harde windvlagen naar binnen; ik kijk naar beneden en zie dat we over een groot meer vliegen, we vliegen precies boven het midden van het meer. "We moeten springen!" roep ik en de anderen kijken me met grote ogen aan, "Dat is zelfmoord!" roept Maliha geschokt "Het is beter dan neerstorten en dood gaan!" roep ik. 
Ik pak Acallia's hand steviger vast, "Ik ga wel eerst!" roept Lyssa en ze loopt naar de rand "Ik ga met je mee." zegt Zayn en hij gaat naast haar staan waarna hij haar hand vastpakt. "Wacht neem een aanloop voor de zekerheid!" roept Katana en ze lopen naar achteren, "Nu!" roept Zayn en samen met Lyssa rennen ze naar de deur. Ze zetten zich af op de rand en vallen dan allebei de diepte in. 
"Ik ga nu!" roept Maliha en Katana gaat achter haar in de rij staan, Maliha rent naar de rand en springt op de voet gevolgd door Katana die achter haar aan springt. Isabella trilt helemaal en Isaak pakt haar hand, "We zien jullie beneden!" roept hij waarna ook zij naar de deur rennen en springen. 
"River, ik.. ik ben bang." zegt Acallia en ik geef haar een kneepje in haar hand, "3.. 2.. 1... NU!" roep ik. Samen rennen we naar de rand en springen we, de lucht trekt aan mijn kleren en ik hoor Acallia gillen. Steeds sneller komt het water dichterbij en steeds beter is te zien dat het water diep donkerblauw is van kleur. 
Snel neem ik een grote hap adem en dan voel ik hoe ik het water raak, het lijkt alsof alle lucht uit mijn longen wordt geperst.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro