Een gedicht voor mijn dekseltje
Ik weet niet waar je bent. Ik weet niet hoe je heet. Wat ik wel weet is dat ik van je zal houden. Dat ik je zal steunen in  warme tijden en in koude. Als ik aan je denk voel ik al vlinders in mijn buik,   wat eigenlijk best gek is, want ik ken je nog niet eens. Maar als ik je ken wil ik dat je me nooit meer loslaat. En als ik het nodig heb je armen om me heen slaat. Ik zal jou ongetwijfeld ook nooit meer willen loslaten. Ik zal van je houden en misschien wel met je trouwen. jij bent degene voor wie ik leef. Ik zal later vast heel vaak zeggen hoeveel ik om je geef.